"İki şey sonsuzdur: İnsanoğlunun aptallığı ve evren. Fakat ikincisinden o kadar da emin değilim." dillere dastan olmuş, fizikçi Albert Einstein demişti. İnsanoğlu neden bu kadar aptaldır? insanı aptallığa sürükleyen en büyük etken nedir diye sorarsanız insanoğlunun kendisidir derim. Doğru duydunuz insanlar yeni bilgi öğrenmek istemez çünki her bilgi bir mutsuzluk sebebidir. Bilinçlenmek insanı üzer, kimse gerçeği öğrenmek istemez. Öğrenmek isteyenler zaten öğrenmenin ve bilginin önemini anlamıştır. Bilgiye hakim olupta aptallığa yatmakta insanoğlunun işidir. Tüm bunlar insanın doğasında vardır. Cehalet mutluluktur.. sokrates aslında doğru diyordu. Cehalet insanın gözlerini kör eder, yine de hiçbir zaman mutsuzluğa sürüklemez. Bu yüzden cahiller mutludur. Anlayacağınız kimse öğrenmek istemez çünki kimse mutsuz olmak istemez. Mutsuzluğun temel sebebi çok fazla sorgulamak evreni, dogayı, hayatı, insanları, herşeyi bu kadar fazla sorgulamak mutsuzluğun asıl sebebidir, tam tersi hiç sorgulamayan insan mutludur çünki farkında değildir. Farkındalık.. tüm mesele farkındalıkır. Her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır. Sorgulamak gerekir evet doğrudur fakat sadece önemli şeyleri orgulamak gerekir. Sorgulamak hayatın kendisidir. Asıl sorgulamamak yaşayan ölü gibi olmaktır.
YOU ARE READING
Varoluşçuluğun Derinliğinde: Varoluşçuluğa Yolculuk
Non-FictionKendime özgü biçimde felsefi denemeler yaptığım kitaptır. Eğer felsefeye nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız buyurun doğru yerdesiniz. Hepinize keyifli okumalar.
