Varoluşçuluğun Derinliğinde: Varoluşçuluğa Yolculuk

Tatmin Olmak

Ailesini beğenmeyen birisi annesini/babasını kaybettiği zaman anlıyordur onların aslında ne kadar değerli olduğunu. Hayatımızda böyledir sahip olmadığımız şeylere sahip olmak için adeta canımızı veriyoruz gel gör ki sahip olduğumuzda ise artık değerini kaybediyor bunu nankörlük olarak etiketleyebilirsiniz nitekim insan beyni çok çabuk sıkılan bir organdır iş böyle olunca sahip olmadıklarımız şeyleri daha çok isteriz çünki ona sahip olduğumuz zaman bir ömür boyu mutlu olacağımızı sanarız aslında bu bitmek bilmez hevesimiz bizi mutlak doyuma hiçbir zaman ulaştırmaz. Hülasa insanın nefsi terbiye edilmezse çok kötü sonuçlarla karşılaşıyoruz  bunun yüzünden aslında elimizde olmayanları istemekten ziyade elimizde olan şeylerin değerini bilmeliyiz onlara şükretmeliyiz çünki o şeyi kaybettikten sonra anlıyoruz bu vakit ise her şey maalesef çok geç oluyor. Zengin olduğumuza daha fazla para kazanmak isteriz, mal mülkün hep daha kalitelesini satın almak isteriz hep daha fazlası hep daha fazlası.. aslında hepsinin ortak noktası var "Tatmin Olmak" çocukken büyümek isteriz, gençken üniversiteden mezun olmak, iş bulmak, araba ev almak, en sonunda evlenmek isteriz, bu seferde çocuk sahibi olmak isteriz e bari bir emekli olayımda rahatlayacağım dersin ama her şeyden önce hep bir "hep" vardır.