Çok huzurlu, mutlusunuzdur kim bilir ya da tam tersi acı duygusu sizin başınızdan eksik olmuyordur. Işte bu yüzden insanlar ikiye ayrılır: vurdumduymaz insanlar ve hassas kalpliler. Hassas kalplilerin kalbinde artık umut ve berhudar olmak diye bir duygu kalmamıştır. Fakat vurdumduymaz insanlar rahat ve sakindir yinede hiç acı çekmiyor diyemeyiz. Elbette onlarda acı çekiyor yine de bu acıyla birlikte yaşamayı, acıya boyun eğmeyi öğrenmişler. Normal bir hayat sürdürmek insan için çok büyük şeydir önemsememek. Yaşamın kıyısında acıyla göz göze geldiğiniz zaman daha çok onları sevip kucaklamayı değilde onlardan hemen kaçmak isteriz. Bu kaçış korkuyu besler korku ise savaşmayı yeğler. Böylece acı daha fazla büyür ve size bir ok gibi saplanır. Insana asıl acı çektiren yegane şey kendi benliğinde hala kazanılmamış savaşlarıdır.
Savaşmak mutlak bir çözüm değildir, kabullenmek acıyı dindirir. Hayattan artık tat almak istediğin zaman hayat sana karşılığında bir ton acı verir. Hayat böyledir azizim hep seni yanlış anlar. Dua edersin tutmaz şikayet edersin bu sefer seni nankör sanıp daha fazla yerin dibine sokar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Varoluşçuluğun Derinliğinde: Varoluşçuluğa Yolculuk
Non-FictionKendime özgü biçimde felsefi denemeler yaptığım kitaptır. Eğer felsefeye nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız buyurun doğru yerdesiniz. Hepinize keyifli okumalar.
