The Emotionless Stranger (Zombie-Kill Series 1)

⚔️ CHAPTER 8: Sisters Meet up⚔️

"HUNDEL POV'S"

"HUNDEL!!!"

"ATE? WHERE HERE" Sigaw ko Ng mapagtanto kung kaninong boses Ang tumatawag sa pangalan ko it was ate hunter, sinalubong ko Siya Ng mahigpit na yakap na para bang matagal kaming Hindi Nakita kaya Hindi ko namalayan Ang pagtulo Ng luha sa mga mata ko na kanina ko pa pinipigilan Ng marinig ko yong boses Niya sa phone ni ate Lorren.

I love her very much she's the only one I have in my life she's everything for me.

"SHHHH.... DON'T CRY IM HERE" she said while touching my back at pinapakalma ako, naramdaman kung hinalikan Niya Ako sa noo kaya I hugged her tightly, I am very happy that she's here already.

"DEL? EYA? KAYO NGA!!"

"LALAAA!!" Napatingin Ako sa babaeng nakayakap Kay Eya it's Lala kaya tumakbo Ako sa kanilang dalawa at yinakap sila pareho.

GODDD I thought she's gone I've miss her we miss her.

Pareho kaming umiiyak habang nakayakap sa isat isa at walang pakialam sa mga nakakakita, naramdaman ko na naman Ang panginginig ni Eya she's like that when she's scared na iniisip Niya na MAWAWALA kami sa tabi niya, sobrang takot na takot parin Siya Hanggang ngayon kapag nakikita yong mga monster sa labas.

"WHAT'S WRONG WITH HIM? NAKAGAT BA SIYA?" Napatingin kami sa nagsalita if I'm not mistaken he's Gabriel Colleymore a campus hearthrob, nakatingin ito sa lalaking nakahiga sa Isa sa mga table na nandito na si Janny nandito na sila sa loob Bago pa kami nakapasok Kasama Niya si Jack yong lalaking naka eyeglasses na ngayon ay katabi na Ang natutulog na Si Janny, nilagyan Namin Ng alcohol yong sugat Niya sa paa Kasi Ang Sabi ni Jack habang papunta sila rito sa library natusok Ng nabaling chair yong paa nito Ng magtakbuhan Ang mga studyante para Hindi sila makain at nasagi Siya Ng mga ito.

"I'M SORRY LALA... IT'S MY FAULT KUNG BAKIT MUNTIK KA NG MAKAIN NG MGA MONSTER SA LABAS, HINDI KO MAPAPATAWAD ANG SARILI KO KAPAG MAY NANGYARI SAYO"umiiyak na Sambit ni Eya sa harap ni Lala, I just smiled when I saw them both maybe that's why Eya has been silent for a while because she blamed herself kung bakit nahiwalay sa Amin si Lala.

"HEY IT'S NOT YOUR FAULT EYA, WE DIDN'T KNOW THAT SOMETHING LIKE THIS WOULD HAPPENED SO DON'T BLAME YOUR SELF IT'S NOT YOUR FAULT OKAY?" Sambit naman nito habang pinapahid yong luha sa Mukha ni Eya, I'm happy that they both became my best friends Kasi nagmamalasakit sila sakin at ganoon Rin Ako sa kanila.

"HEY WAKE HIM UP, WE NEED TO LEAVE THIS PLACE IMMEDIATELY" Napatingin Ako Kay ate na seryosong sinambit yon Kay Jack at don ko lang napansin yong suot Niya ngayon, she cut the jeans she was wearing earlier up to the knees and she was wearing a black denim jacket that matched her outfit Ang astig niyang tingnan lalo na Ng makita ko yong hawak niyang baseball bat sa kaliwang kamay that's my baseball bat, but wala akong matandaan na may ganiyan siyang denim jacket maybe she just borrowed it with someone else, napatingin naman Ako Kay Robert Ng mapansin kung nakatingin Rin ito sakin kaya umiwas nalang Ako Ng tingin sa kaniya.

"PRE WAKE UP!! WE NEED TO LEAVE THIS PLACE!" Sambit ni Jack Kay Janny sa Mahinang tono , Nakita Namin Ang unti unting pagmulat Ng mga mata nito habang Nakangiwing nakatingin sa paa niyang may benda na, Dahan Dahan itong umupo mula sa pagkakahiga habang inaalalayan Siya ni Jack sa pag upo Ng maayos at nagtataka yong Mukha Ng mapatingin sa harap Niya kung saan nandoon si ate at si Gabriel na seryoso lang yong mukha.

"W-WHO ARE T-HEY?" Nauutal na Sabi nito habang nakatingin sa harap.

"THEY WILL HELP US TO GET OUT OF HERE" sagot ni Jack sa tanong nito.