"HUNTER POV'S"
"FUCKK THIS LIFE!!! BAKIT BA MAY MGA TAONG SELFISH!!" Napatingin kami sa taong sumigaw non it was Matheo na kanina pa pabalik balik sa paglalakad habang sinasabunutan Ang sariling buhok, kanina pa kami nakarating sa classroom Ng mabalitaan nilang lumabas yong kaibigan nila at si Richard para hanapin kami.
"IT'S DARK OUTSIDE, IT'S DANGEROUS TO GO OUT, BAKIT KASI HINAYAAN NIYONG UMALIS YONG DALAWA NIYONG KAKLASE KAHIT ALAM NIYO NAMANG DELIKADO SA LABAS" narinig kung Sabi ni Crash habang nakahiga sa sahig.
"THEY DECIDE TO GO OUT PARA HANAPIN KAYO, KAYA WALA NA KAMING NAGAWA" Nakairap pang Sabi ni Candace, nandito sila sa harap ko Kasi gusto nilang Ako yong maghanap sa dalawa.
"A-TEEEE PLEASE FIND MY BROTHER" Napatingin na naman Ako Kay Aira na kanina pa Ako kinukulit na hanapin Ang pasaway niyang kapatid, Dala Dala nito yong baseball bat ni hunter na binitawan ko kanina sa lapag habang pilit nitong inaabot sakin na walang tigil sa pag iyak.
FUCKKKK this pagod na ako!!! Hindi ba nila Ako papahingain manlang I'm fucking tired!! Pagod na yong buong katawan ko at uhaw na uhaw na yong lalamunan ko at Pakiramdam ko malapit na akong malagutan Ng hininga, tapos paghahanapin pa nila Ako sa buong campus anak Ng!!! Hindi ba nila naramdaman na pagod na Ako? Gusto ko Ng magpahinga.
"HUNTER PLEASE FIND AZIEL, KUNG KAYA KO LANG SANANG LUMABAS HINDI NA AKO MAGPAPATULONG PA SAYO" Napapikit nalang Ako sa sinabi ni Thiara, naikwento Kasi Ng ibang nakasama ko kanina Ang mga ginawa ko kung paano ko raw pinapatay yong mga zombies gamit yong baseball bat na hawak ko natuwa sila at sinabihan pa akong magaling at kung Ano Ano pang compliment Ang pinagsasabi sakin, Hindi ko alam kung may sayad ba sila sa utak, hinahampas ko lang naman Ng baseball bat yong mga zombies na humaharang sakin Ano bang magaling don ganoon Rin naman Ang ginagawa ni Gabriel.
Napatingin Ako Kay Gabriel na Hinihingal pa sa sobrang pagod ganoon Rin si Jasper, si crash naman Hindi papayag Ng Hindi Ako kasama lagi Niya akong sinusundan kung saan Ako magpunta at Hindi talaga Siya humihiwalay sakin.
"MS. MONTEBELLO FIND RICHARD AND AZIEL PLEASE" Napatingin Ako Kay Ms. Sa sinabi nito makikita Ang pulang pula nitong Mukha na alam kung galing sa pag iyak, Hindi ko alam kung sino yong iniiyakan Niya at Wala akong balak pang alamin, napatingin Ako sa lahat Ng mga Kasama namin, kumakain Ang mga ito sa Isang tabi habang yong mga kaklase ni Crash ay mahimbing Ng natutulog sa pinakadulo Ng classroom.
"OKAY I FIND THEM!" Nagulat pa sila Ng kusa akong tumayo at hinablot yong baseball bat sa kamay ni Aira na nagliwanag Ang Mukha Ng marinig Ang sinabi ko, Hindi ko sila pinansin Ng magsalita na naman sila Ng kung Ano anong paalala sakin pagbukas ko Ng pinto nakaramdam Ako Ng sobrang lamig. "HEY PAKIABOT NG JACKET" Nagmamadaling lumapit sakin si Aira at Nakangiting inabot sakin yong jacket Ng kuya Niya.
"ATE TAKE CARE!" Pahabol na sigaw ni hundel sakin Ng makalabas na ako, Nakita kung sumunod si Crash habang hawak hawak yong piko niya.
"HANEP HUH? KANINONG JACKET BA YAN BAKIT ANG LAKAS NG AMOY! AT AMOY NG LALAKI PA" Nakangiwing sambit nito habang inaamoy yong nasuot ko Ng Jacket.
"MANOK!"
"H-U-H? ANONG MANOK?"
"YOU WILL KNOW LATER" Nauna akong maglakad sa kaniya habang hinahanda Ang baseball bat na Dala ko, marami kasing sumalubong samin kanina rito naniniguro lang baka may sumulpot na naman.
YOU ARE READING
The Emotionless Stranger (Zombie-Kill Series 1)
Mystery / ThrillerHELL is come. RUN for your life if you want to live. HIDE in the safest place and; FIGHT to survive. UNITY is needed but no one knows if they are victim or a villain. Hunter Montebello is a cold but independent woman. She's always want to be alone...
