The Emotionless Stranger (Zombie-Kill Series 1)

⚔️CHAPTER 12: Flying Piko ⚔️

"THIARA POV'S"

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHH SHIT!! SHIT!!! DAMN IT!!" Napalingon kami sa taong sumisigaw it was Janny na nakasalampak na sa lupa habang kinakagat Siya Ng tatlong zombies sa bawat parti Ng katawan niya, Nakita kung pinapalo ni Jack yong mga zombies na kumakain sa katawan Ng Kaibigan Niya.

"DAMN IT JANNY NOOOO!!!! HINDI!!!" Sigaw nito habang walang tigil sa pagpalo sa mga cannibals kaya hinila na Siya ni Matheo at Robert para makalayo sa pwesto Ng Kaibigan na Nanginginig narin.

"MA-MAAAAA.... PA-PAAA" Napatingin Ako Kay Crista na Hindi ko namalayang umiiyak na Pala pilit nitong kinukuha yong nakatakip sa mata niya.

"THIARA LET'S GO... WHAT'S HAPPENED TO CRISTA? BABY NANDITO NA SI PAPA" Sabi ni Aziel na nakalapit na sa pwesto namin narinig Niya atang umiiyak si Crista, nasa tabi Niya si Aira na umiiyak Rin habang nakatingin sa paligid kung saan nakikipaglaban yong mga Kasama naming lalaki.

Tumatakbo parin kami sa gilid Ng field papunta sa malaking gate Ng school maraming sumasalubong samin mabuti nalang at may mga Kasama kami para labanan yong mga zombies na lumalapit sa pwesto, naririnig ko parin yong iyak Ng mga Kasama ko habang tumatakbo kami as if it was the end of the world sa laki nitong field Hindi ko alam kung makakaabot pa ba kami sa gate na Buhay.

"HEY THIARA DON'T WORRY... I WON'T LEAVE YOU PLEASE WAG KA NG UMIYAK" Sabi ni Aziel habang pinapahid yong luha Kung tumutulo sinasabayan Niya Ako sa pagtakbo habang yong iba Hindi parin tumitigil sa pakikipaglaban sa mga zombies Hindi parin bumabalik Sina hunter samin mukhang marami silang kinakalaban.

"AHHHHHHH KRISTY HELP ME!!" Napatingin kami Kay Janice na nakasalampak na sa lupa mukhang nadapa sila pareho ni Kristy habang tumatakbo pero huli na Kasi dinambahan Siya Ng dalawang zombies na sumusunod samin tumakbo yong iba sa pwesto ni Kristy na pilit tumatayo pero naabutan Siya Ng isang zombies na kumakain Kay Janice at nakagat Siya nito sa paa na siyang pagdaing Niya sa sakit.

"FUCKKK NAHULI NA AKO!!" Narinig kung sigaw ni Robert Ng makitang kinakain na yong dalawang babae, tumulo na naman Ang mga luha ko Ng makita Ang dalawang kaklase na ngayon ay Nanginginig na pero hinila na Ako ni Aziel Ng makitang may tumatakbo Ng zombies papalapit samin.

I am a useless president in our classroom wala manlang akong nagawa sa mga kaklase kung na biktima narin... They chose me to be the president of the class so that I could help them all the time pero wala man lang akong naitulong sa kanila Hindi ko sila matulungan because I'm also afraid of zombies I'm afraid to die because I have nothing against them I'm not like hunter who is brave and fears nothing at mas lalong Hindi Ako katulad ni hunter na marunong makipaglaban.

"THIARA IT'S OKAY, WAG MO NA SILANG ALALAHANIN MAAYOS RIN ANG LAHAT NG ITO" Pagpapahinahon sakin ni Aziel Ng makitang umiiyak na naman Ako.

"KAILAN PA AZIEL!! HANGGANG SA MAMATAY TAYO LAHAT? HINDI KO NA KAYA AZIEL THEY TRUSTED ME THEY ELECTED ME TO BECOME PRESIDENT IN OUR CLASSROOM BUT I DIDN'T DO ANYTHING FOR THEM!! I AM SELFISH PRESIDENT!!" Sambit ko sa sarili habang walang tigil na tumatakbo.

"YOUR NOT A SELFISH THIARA! DON'T SAY THAT!! YOU ARE THE BEST CLASSROOM PRESIDENT I'VE EVER MEET THIARA BUT I KNOW YOU HAVE A WEAKNESS TOO BECAUSE YOU'RE NOT A PERFECT PERSON WERE NOT PERFECT THIARA EVEN ME I HAVE A WEAKNESS TOO I CAN'T LOSE YOU BECAUSE I LOVE YOU WITH ALL MY HEART, I WILL NOT LEAVE YOU THIARA I'M ALWAYS HERE BY YOUR SIDE" napangiti Ako sa sinabi ni Aziel Habang hinahawakan Niya Ako sa bewang, I'm happy that I have them I have him in my life kahit Hindi ko pa Siya sinasagot, Iam thankful for this man in my life dahil lagi siyang nasa tabi ko, Hindi ko na kayang may mawala pa sa kanila pagod na akong umiyak Ng marinig ko kahapon Ang boses Ng mga magulang ko habang umiiyak at humihingi Ng tulong gusto ko man silang tulungan pero napakalayo ko sa kanila Ang sakit sakit na unti unti mong naririnig yong mga sigaw at pagdaing nila at Wala ka manlang magawa dahil Ang layo nila sayo.