The Emotionless Stranger (Zombie-Kill Series 1)

⚔️ CHAPTER 18: Aziel's broken⚔️

"AZIEL POV'S"

"Guys! Kumusta na kaya yong mga nasa labas? 30 minutes na pero Hindi parin sila lumalabas!"

"Don't lost hope girls! Baka mamaya ay nandiyan narin sila" Napatingin Ako sa pwesto ni Richard na nasa harap Ng pinto habang nakatingin sa harap Ng gusali at naghihintay na may lumabas ngunit marami paring lumabas na mga Panget na cannibals.

Kinakabahan Rin Ako sa mga Kaibigan ko na Basta nalang sumama Ng Hindi manlang Ako tinanong mga fuckshit sila! Napatingin Ako sa pwesto ni Ms. Na nakaupo sa dulo Ng bus habang prenteng natutulog, naiinis Ako sa kaniya dahil Siya itong matanda samin lahat pero Siya itong walang ginagawa at nagpapakasarap lang na matulog sa isang tabi, Wala siyang kwentang teacher at nakikita ko ring Panay Siya cellphone Ng cellphone at busy na busy sa ginagawa, Ano namang kinakalikot Niya sa cellphone Niya at Hindi ito matanggal sa paningin Niya, napapansin ko kasi na simula Ng sampalin Niya si Richard ay minsan nalang siyang makihalubilo samin, nakikita ko Rin Siya na nakatingin Kay Richard habang may kakaibang expression na ipinapakita na Hindi ko naman maintindihan at kapag napapatingin Siya sakin nag iiba Ang expression Niya Hindi ko alam pero parang may Galit siyang kinikimkim sa akin o kaya naman namamalikmata lang Ako Ng time na yon.

"Kuya! Si Crista tulog na yata! Lumalaylay na yong ulo nahihirapan akong kargahin Siya" Kinuha ko sa bisig Ni Aira ang natutulog na Si Crista at tumayo para ilagay ito sa upuan para maging comportable Ang paghiga Niya.

"Tulog na Si Crista?" Napatingin Ako Kay Thiara na lumapit sakin at binigay sakin yong Jacket na ipinahiram ko sa kaniya kanina. "Itakip mo ito Kay Crista Ng Hindi Siya lamigin" Ginawa ko naman Ang sinabi niya Bago ko Siya tingnan ng bigla siyang mag iwas sakin Ng tingin.

"Thiara? May problema ka ba?" Nakita ko Ang pag iling Niya Ng Hindi Ako tinitingnan, kapag ganiyan Siya ay alam kung may pinagdadaanan na naman Siya. "Tell me... What is it? Wag Kang mahiyang sabihin sakin Ang mga iniisip mo makikinig Ako" Nakita ko Ang unti unting pagtulo Ng luha sa mga Maya Niya kaya agad ko siyang niyakap para Hindi makita Ng mga kasama namin Ang mga luha Niya, hinila ko Siya sa dulo Ng bus Ng kaninang inuupuan ni Lorren at Crash, Nakita ko namang kasama ni Richard si Lorren habang nakatingin parin sa labas. "Tell me, What is it Thiara? Bakit ka umiiyak?" Dahan Dahan kung pinupunasan Ang luha sa mga mata niya.

"I'm sorry! I'm sorry!" Nagtaka Ako sa sinabi niya, bakit Siya nagsosorry sakin? Hinawakan ko Ang Mukha Niya para tumingin sakin ngunit Hindi Niya Ako matingnan Ng diritso na para bang may itinatago Siya sa akin. "Hin-di ko alam kung mapa-patawad mo pa Ako A-ziel! Hindi mo na dapat Ako ginusto! Hindi Ako Ang babae para sayo Aziel! Hindi Tayo para sa isa't Isa! Hindi Ako karapat dapat sayo! Sana Hindi nalang Ako Ang minahal mo!" Nakaramdam Ako Ng matinding kirot sa dibdib sa mga sinabi niya, Pakiramdam ko unti unti akong nanghihina sa mga salitang binibitawan Niya.

"Thiara! A-anong pinagsasabi mo?" Mahina kung wika sa kaniya para Hindi kami marinig Ng iba na malayo Ang distansya sa amin.

"Aziel! Hin-di kita gus-to!! I'm so-sorry!" Parang nawala bigla Ang lakas ko at nabingi Ako bigla, wala akong maintindihan kung bakit Ganito Siya magsalita, may ginawa ba Ako? "Hindi kita gusto! At kailan man ay Hindi kita nagustuhan Aziel! Wala akong gusto sayo! Kah----" Bumagsak Ang balikat ko Ng marinig Ang mga sinasabi Niya Those words ay unti unting hinihiwa Ang puso ko na kailan man ay Hindi ko pa naramdaman.

"A-nong sina-sa-bi m-mo? Thiara! Bakit mo to sinasabi sa akin? May nagawa ba Ako? May mali ba akong nasabi sayo? Tell me Thiara! Hindi ko maintindihan ba----" Para akong mababaliw habang nakatingin sa kaniya Ng dirikta at isipin Kong Ano Ang maling ginawa ko bakit Niya sinasabi sakin Ang mga ito.