Sürmeli (Yeniden Yazılıyor)

13. bölüm [ yeniden yeşeren aşklar ]

.

13. Bölüm [ yeniden yeşeren aşklar ]

🕯

"Bugün ki dersimizin sonuna geldik miniklerim, ödevinizi yapmayı unutmayın. Bolca eğlenin." Dedim yanaklarıma kadar çıkan gülümsemem ile.

"Yaa..."

"Off..."

"Sonunda bitti..."

Kulaklarıma gelen sesler ile gülümsedim. Kimi öğrenceler okul bittiği için üzülüyor, kimi de mutluluktan havalara uçuşuyordu.
"Öğretmenim." Yanıma gelen Eslem 'i' harfini uzatarak söylemişti ve çok tatlı olmuştu.

"Efendim kuzum." Dedim bende Eslem gibi 'i' harfini uzatarak söylemiştim.

"Şey... ben..." baş parmaklarını birbirine değdiriyor söyleyeceği cümleyi söyleyip söylememekte kararsız kalıyordu.

"Bir şey mi diyeceksin?" Diye sordum onu cümlesini daha kolay söylemesi için sesimi oldukça yumuşak bir tonda kullanmıştım.

Ben öğretmen olacaktım ve buna göre kendimi duygular ve hareketler olarak hazırlıyordum. Çocuklarıma nasıl bir dil ile konuşacağımı veya hareketlerimi nasıl sergileyeceğim konusunda dikkatli oluyordum. Hem veli olsun hem öğrenci, tabii bunların yanında öğretmen arkadaşlarıma da aynı dikkati sağlayacaktım. Zaten bu pek te zor olmuyordu çünkü kişiliğimde benzer olduğu için daha rahattım bu konuda.

"Şimdii... ben birine mektup yazmak istiyorum..." dedi Eslem heyecanla.
"Hmm peki nasıl bir mektup yazmak istiyorsun?" Sanki sır söylüyormuş gibi sessizce konuşmuştum. Eslemin boyuna gelebilmek için eğildim.
"Böylee... kalpli kalpli, böyle sevdiğimiz birine mektup yazarmış gibi." Dedi sanki ayıp bir şey söylemişde utanmıştı. Elini ağzına kapatıp sessizce kıkırdadı.

"Görüşürüz öğretmenim." Çocuklara veda edip Eslem'e döneceğim vakit arkamdan bir ses duydum.

"Yarın değil öbürsü gün değil ondan sonraki gün görüşürüz öğretmenim."
Hızlıca ayağa kalkıp arkaya döndüğümde bana gülümseyen Halit'i kesinlikle beklemiyordum. Korkudan dilim tutulmuştu neredeyse. Yukarı sıyrılan eteğimi düzeltip hızlıca toparlandım ve bir iki adım geri attım.
"Sizin burada ne işiniz var Halit bey?" Bir yandan da arkamdaki Eslem'i  kaş göz ile gösteriyordum.

O ise  iki ellerini cebine yerleştirmiş sırıtarak bana bakıyordu. Benim geri attığım iki adımı tek seferde atarak aramızdaki mesafeyi neredeyse sıfıra düşürdü.

"Nişanlımı görmeye geldim Züleyha hanım." Kulağıma fısıldadığı cümle ile baştan aşağı titredim. Dilim damağım kurumuştu, yakınlığı yüzünden doğru düzgün nefes alamıyordum. Yanaklarım alev alev yanıyordu.

Hızlıca kendimi geri çekerek boğazımı temizledim ve gülümsedim.

"Şöyle yapalım. Siz biraz bekleyin ben Filiz hakkında size bilgi vereceğim."

Eslem'e döndüm ve yavaşça onunla aynı boya geldim. "Eslem şöyle yapalım, yarın annenden izin al yanına kağıt kalem al ve bizim tarlaya gel. Olur mu?" Hızlıca başını salladı ve gülümsedi. "Olur öğretmenim, kendinize dikkat edin." Yanağıma öpücük kondurup geri çekildi ve eliyle ağzını kapattı. Çok utangaç bir kızdı Eslem. "Sende kendine dikkat et miniğim." Dedim kahkahamı tutmak için yanak içlerimi ısırdım. Yoksa o kıpkırmızı yanaklarını ısıracaktım.