the stars above us (medtech series #2)

4

"Tangina ang mahal naman dito," bulong ko nang makita ko 'yung presyo ng pagkain dito sa Blake's. Mukhang test paper pa 'yung menu nila kasi ikaw 'yung magche-check kung ano'ng gusto mong i-order. Okay rin. Kaso wala akong pera! Naririnig ko lang naman 'tong Blake's sa mga kaklase namin, pero hindi pa namin sinusubukan nila Maya kasi ang hilig nila pareho Samgyup or Starbucks.

"What do you want?"

Gusto ko umuwi. Jusko po.

Tumingin ako saglit kay Sergio bago ibaba 'yung menu, "Hindi naman sila nagtatanong ng medium rare dito, 'no?"

Natawa si Sergio at umiling, "Rather ask for Salmonella directly instead of medium rare for a chicken," natatawa niyang sagot at ibinaba rin 'yung menu. "But if you want steak, of course, they will. But for me, I'll have chicken wings. I've been craving that since yesterday."

Hay ang hirap naman mang-cloutchase. Buti na lang hindi ako full-pledged social climber.

"Libre mo ha, promise? Pag pinagbayad mo 'ko, maga-apply akong katulong sa inyo," sambit ko. May pera naman talaga ako... Kaso nasa apartment. Sakto-sakto lang dinadala ko para hindi ako masyadong magastos sa pera dahil ang dami ring bills. 'Yung tipong kaya pa namang ipanlaban sa Starbucks dahil hilig no'ng dalawa, tsaka hilig ko rin naman. 'Di rin naman nila ako pinipilit magbayad since gusto naman nila 'yun kaso nakakahiya, kumalat kaya minsan na freeloader lang ako kaya ko sila kinaibigan. Ang panget pakinggan talaga kaya no'ng dumating 'yung sahod ko sa work ko online nilibre ko sila pareho sa SB at Romantic Baboy. 'Di ako mayaman pero mataas pride ko! 'Yun na nga lang meron ako as an aliping sagigilid, ibababa ko pa ba?

Natawa na naman si Sergio sa sinabi ko. Tuwang-tuwa naman 'to sa humor kong pang-kanal, "Of course I'll pay for it. So just get whatever you want."

Dahan-dahan akong napatango. Hindi ko talaga alam 'yung kukunin ko kaso parang gusto ko rin ng manok kaya naghanap na lang ako ng all-in na platter at 'yun 'yung chineckan. Buti na lang may chicken wings solo kundi mapapa-I'll take what he'll get talaga ako. Sumilip ako nang konti sa menu ni Sergio tapos nagulat ako ang dami niyang chine-checkan!

"You done?"

Tumango ako at pinakita sa kaniya, "Iyan lang. Busog pa naman ako." Ngumiti naman siya at tumango bago kinuha sa'kin 'yung menu. Itinaas lang niya 'yung kamay niya may lumapit na kaagad na waiter na kumuha ng order namin.

"Flavor?"

"Ah... 'yung buffalo extra-hot na lang," sambit ko at tumango naman 'yung waiter. Shet. 'Di ako napahiya sa part na 'yun kasi naalala ko rin 'yung flavors portion. Ang boring naman kasi ng hindi maanghang. Parang ang lungkot-lungkot no'ng pagkain. Sadista yata ako eh. Ang sabi kasi hindi naman daw base sa taste 'yung spice pero based siya sa sakit. Kung anu-ano talaga napupulot ko. Kakanood ko talaga 'to ng Food Wars.

"So you like spicy food?" tanong ni Sergio pagkaalis ng waiter.

Tumango ako, "Boring ng food pag 'di maanghang," sambit ko. "Ikaw?"

"Ditto," sagot niya. "Weird. We get along in so many ways."

Napakunot ako ng noo, "Wow. Ngayon ka lang naka-meet ng taong mahilig sa maanghang?"

Natawa siya. Ilang beses na siya natatawa sa'kin. Baka i-hire na niya akong personal clown, "No, no of course not," sambit niya habang natatawa pa rin an parang mauubusan na siya ng hininga. "I meant meeting someone that feels like I have already met years ago."

"Ah... Bakit? Mahirap ka bang makisama?"

Mabilis siya tumango at ngumiti, "I'm actually really aloof to people. I hate meeting new people. It makes me dread the idea of introducing myself and all that stuff. I actually almost ditched you a while back if not for the grade that the professor offered. So... there's that."