the stars above us (medtech series #2)

13

"You good?" Napalingon ako kay Sergio at napatango nang bahagya habang pinapatuyo 'yung buhok ko. "You sure you can walk?"

Natawa ako, "Okay lang ako, Sergio. Huwag ka nang magalala," sambit ko. "Malayo naman 'to sa bituka."

He sighed.

"Fine," he says. "I'll just get the doctor and then I'll process your discharge."

Tumango ako.

Hindi ko rin alam kung pa'no ako nakatulog nang mahimbing knowing na dalawa lang kami dito sa kwarto. Ni hindi nga ako naki-sleepover sa Laoag pag may kasama kaming lalaki... tapos nag-dalawang taon lang ako dito sa QC, kung anu-ano nang kagagahan ang ginagawa ko. I mean hindi naman na'ko same sa first year persona ko na wild bitch... Na-realize ko rin namang ang tanga ko sa part na 'yun.

Feel ko talaga naka-facepalm na mga magulang ko kung nakikita man nila ako.

No'ng pumasok na 'yung doctor, tinignan lang niya ulit 'yung paa ko at tinanong kung nagagalaw ko ba nang maayos. 

"Naku hija, pakasalan mo na 'yang si Sergio."

Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na umiling, "Hindi ko siya boyfriend doc," mabilis kong sagot.

Natawa siya, "Ay akala ko, boyfriend mo na. Nanliligaw palang ba?" 

Umiling ako.

"Partners lang po kami sa project para sa science fair po," mahinahon kong sabi kahit sa totoo hiyang-hiya na talaga ako. Siguro chini-chismis na rin kami ng mga tao rito. Wala naman akong pakialam kung isipin nilang may ginawa kaming kababalaghan dito sa room... pero ewan ko lang kay Sergio. For someone like him na kilala ng mga staff dito, I'm sure his family has some reputation to uphold.

Ewan ko ba dito kay Sergio. Feeling rebellious yata at dito pa talaga natulog. 

Napatango naman siya.

"Sure ka? Partners lang kayo?" 

Nakakaloka. Pati si doc chismoso.

Tumango ako.

Tinignan niya lang ako bago napatango, "Okay," natatawa niyang sabi. "Binibiro lang kita, hija. Pero vouch ko na rin 'yang si Sergio. Napakabait na bata niyan."

Tipid akong napangiti.

Sa sobrang bait nga po hindi na'ko sure kung sa lahat ng friends niya ganito siya.

O baka naman ako na lang 'tong nasosobrahan sa pagiging in denial.

Pagkaalis ni doc, nag-ayos na rin ako ng sarili. Goodluck nalang sa'kin dahil ang chismis sa GC, baka may quizzes kami sa minor subjects. May quizzes din naman sa majors pero sa ibang araw pa. Buti naman. Iiyak talaga ako dahil ilang beses ko nang inaalay 'yung quizzes sa Laboratory Management. Kailangan ko na talagang bumawi.

Pagkatapos kong mag-ayos, sakto namang dumating na si Sergio. Hindi naman na masyadong masakit pag naglalakad ako kay hindi na'ko nag-crutches. Medyo pa-ika-ika nga lang akong maglakad... Okay naman na'to kaysa hindi ako makapasok. Sobrang lapit na ng midterms. 

"Ready?"

Tumango ako at ngumiti, "Thank you, Sergio," nahihiya kong sambit bago isinukbit 'yung backpack ko. "Ang generous mo masyado, akala tuloy ni doc mag-jowa tayo."

Natawa naman si Sergio habang inaalalayan akong makatayo. 'Yung isa naman niyang bodyguard kinuha 'yung iba ko pang mga gamit at lumabas na. No'ng una nai-intimidate pa'ko kapag kasama ko si Sergio dahil sa mga bodyguard niya, pero nasanay na rin naman ako. Masyado lang yata talagang protective 'yung parents nila. Hindi naman din sila gumagala sa campus, kaya kung hindi ka naman masyadong observant sa paligid, hindi rin halata.