Το πρωί η Άννα ξύπνησε μόνη της στο κρεβάτι.
"Πέτρο?"
Ακόμα νυσταγμενη πήγε τουαλέτα και ξανακατέβηκε κάτω,όμως ο Πέτρος δεν ήταν πουθενά
"Πέτρο?"
Είχε ήδη καφέ έτοιμο και η κούπα της ήταν δίπλα στη καφετιέρα.Αφου έβαλε, κάθισε στην κουζίνα περιμένοντας τον να γυρίσει.
*Κρακ*
Ο Πέτρος μπήκε με μια σακούλα γεμάτη σακούλες φούρνου.Σιγοτραγουδοντας μπήκε στην κουζίνα
"Καλημέρα"
Είπε γελώντας
"Καλημέρα"
"Νόμιζα ότι θα προλάβαινα να σου ετοιμάσω πρωινό ριν ξυπνήσεις αλλά μάλλον άργησα"
Ο Πέτρος άρχισε να βγάζει τα πράγματα από τη σακούλα όπου ήταν γεμάτη κρουασανακια και μηλοπιτακια, τυροπιτάκια και σπανακόπιτακια
"Δεν ήξερα τι μπορεί να ήθελες οπότε τα πήρα όλα"
Είπε ο Πέτρος ενώ συνεχισε να βγάζει,τακτοποιοντας τα πιάτα.Η Άννα γελούσε με το πόσο γλυκός ηταν
"Νόμιζα δεν έχει αλλα"
Η Αννα έπεσε στην αγκαλιά του γελώντας
"Είσαι τρελός"
"Περίμενε έφερα και χυμό "
"Μα πονώ καφέ?"
"Δεν πειράζει,λοιπον..α ναι "
Ο Πέτρος έφυγε τρέχοντας και έφερε ένα τριαντάφυλλο τυλιγμένο με μια κόκκινη κορδέλα
"Είσαι σίγουρος ότι τα έφερες όλα?"
Για στιγμή σκέφτηκε και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.
"Κάτι ξέχασα"
Είπε και έσκυψε δίνοντας της ένα φιλί
"Πώς αισθάνεσαι?"
"Ευτυχισμένη"
"Είσαι το δώρο της ζωής μου, σ'ευχαριστώ "
"Για ποιο πράγμα?"
"Γιατι μπήκες στη ζωή μου και γέμισε φως,μου άνοιξες την αγκαλιά σου και είναι σαν να μπήκα στον παράδεισο,ένα παράδεισο για σένα και για μένα "
"Έλα να φάμε το βασιλικό πρωινό που μου έφερες "
Η Άννα πήρε ένα κρουασανακι και άρχισε να τρώει
"Καφέ ήπιες?"
"Δεν πρόλαβα,βάλε έναν"
"Έλα μου"
