Έλεος

192 6 0
                                    


Η Άννα ένιωθε ασφάλεια δίπλα του,τα λόγια του,η αγκαλιά του ήταν το καταφύγιο της,όμως ο Πέτρος όσο κι αν ήθελε δεν μπορούσε να την προστατεύσει από όλα,στα όνειρα της δεν είχε την δύναμη που θα ήθελε.Η Άννα μέχρι κι εκεί πάλευε,άλλες φορές την έσωσε ο Πέτρος,άλλες αργούσε άλλες όχι.Στο ξύπνιο της,η ιστορία πάλι δεν ήταν ευχάριστη αφού κάθε φορά που κατεβαίνει, απομακρύνονταν από τον καναπέ,το κουδούνι της πόρτας την ταραζε.Αληθεια,μέσα στο σπίτι της,δεν αισθάνοταν .Προτιμούσε να ζωγραφίζει στο δωμάτιο ή στην παραλία,ακόμα και έξω αισθάνοταν πιο ασφαλής.

"Άννα"

Η Άννα γύρισε και είδε τον Πέτρο

"Τι κάνεις εδώ?"

"Έχει πολύ ωραίο καιρό,είπα να ζωγραφίσω έξω"

"Άννα,το βλέπω,δεν πλησιάζεις τον καναπέ,όταν χτυπάει το κουδούνι παγώνεις.Οτι και να σου λέω,δε μπορεί να εξαφανίσει το φόβο σου "

Ο Πέτρος έκατσε δίπλα της και η Άννα εγυρε στον ώμο του

"Δεν το θέλω,όμως το κουδούνι με ταράζει.Οπως στην αποθήκη,τον ίδιο φόβο αισθάνομαι κάθε φορά που ανοίγει η πόρτα.Μονο που εκεί ήταν να μέρος ξένο,πάλευα να σωθω και ευτυχώς κάθε φορά κάτι γινόταν και γλίτωνα πριν...Σερνομουν δίπλα σου και παρακαλούσα να ξυπνήσεις,να με βοηθήσεις"

Η Άννα έκλεισε τα μάτια της

"Συγνώμη που σε άφησα στα χέρια του, έβλεπα τα ράσα σου σκισμένα, έλεγα θα σε προστατεύσω όμως το επόμενο λεπτό έπεφτα και σε άφηνα πάλι μόνη με αυτόν.Για μένα δεν ήταν άσχημα σε είχα δίπλα μου για μέρες,με φρόντιζες όμως ξεχνούσα ότι αυτό που για μένα ήταν όνειρο για σένα ήταν εφιάλτης "

Ο Πέτρος την πήρε στην αγκαλιά και την έσφιξε κοντά του

"Μη ζητάς συγνώμη,δεν το έκανες επίτηδες ούτε το είπα για αυτό,χωρίς εσένα θα ήμουν στο έλεος του.Ασε που αν δεν ήταν αυτό μπορεί να είχαμε έρθει κοντά,να σε είχα δει όπως σε είδα,να μην παραδεχόμουν τα αισθήματα μου.Ομως Πέτρο,δεν είμαστε εκεί,είμαστε έξω στον κόσμο,στο ίδιο μας το σπίτι"

Η Άννα σήκωσε το βλέμμα της και συνάντησε τα μάτια του που την κοιτούσαν με θλίψη

"Είπα μεγάλες λόγια,σου έκανα υποσχέσεις βαριές,η αγάπη,η όμορφη πλευρά της ζωής.Δε βλέπω χαρά στα μάτια σου,φουρτούνιασαν οι θάλασσες σου"

"Πέτρο σου,μου έδειξες την αγάπη,είδα την όμορφη ματιά της ζωής.Αλλα όπως και εσύ,άλλοι υποσχέθηκαν να μας δείξουν την άσχημη,το αίμα,το φόβο "

Μαύρο Ρόδο//🥀Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα