ချောကလက် marshmallow ကိုဖျော်နေသည့်ဟန်နီ့၏ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီးဝမ်းနည်းလာသလိုဖြစ်လာသော်လည်း လုပ်စရာရှိတာကိုလုပ်ရမည်။ ဟန်နီကလီလီ့ကိုဆေးတိုက်ဖို့ဆေးဘူးကိုထုတ်စဉ်ဆေးဘူးထဲရှိအိပ်ဆေးကိုလီလီသတိထားမိသည်။ ဟန်နီကိုချောကလက်ကိုဖျော်ခိုင်းထားပြီးအိပ်ဆေးနှစ်လုံးလောက်ယူကာလက်ထဲတွင်ကျစ်ကျစ်ကိုင်ထားပြီးဟန်နီကိုဘယ်လိုပထုတ်ရမလဲစဉ်းစားနေတုန်းဟန်နီသည်ချောကလက်တစ်ခွက်နှင့်ကော်ဖီတစ်ခွက်ကိုဖျော်ပြီးနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။
ဟန်နီ : "ဟင် marshmallowတွေကုန်တာမြန်လိုက်တာသဲလေး "
လီလီ : "ချောကလက်နဲ့သောက်မှစားလို့ရတာလားလို့။ စားချင်ရင်စားမှာပဲလေ။ ဘာလဲ ငြိုငြင်ပြီးပေါ့"
ဟန်နီ : "မဟုတ်ပါဘူး သဲရယ်။ များများစားရင်ကျန်းမာရေးအတွက်မကောင်းဘူးလေ။ သဲလေးအတွက်စိတ်ပူလို့ပါ။ ဒါဆိုလဲသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်။ ဒီနားမှာပဲရှိတာ မကြာဘူး။ ပြန်လာမယ်"
လီလီခေါင်းငြိမ့်ပြကာဟန်နီထွက်သွားတာကိုစောင်ကြည့်ပြီးခဏနေတော့ပိုေသချာေအာင်တံခါးဖွင့်ပြီးစစ်ကြည့်သည်။ တကယ်သွားဝယ်တယ်ဆိုတာသေချာမှ ဆေးနှစ်လုံးကိုစာရွက်ကြားထဲထည့်ပြီးခေါက်ကာဟန်နီ့ဖုန်းစောင်းဖြင့်ဖိချေလိုက်သည်။ အတော်အသင့်ကြေသွားပြီးမို့လို့ coffeeထဲတွင်ထည့်ကာမွေလိုက်သည်။ အပိုင်းအစအဖြူသေးသေးလေးတွေတစ်ချို့coffeeတွင်ပေါလောပေါ်နေတာကိုဆယ်လိုက်သည်။ မဟုတ်ပါက ဟန်နီသတိထားမိသွားမှာသေချာပေါက်ပင်။ coffeeထဲတွင်မပျော်ဝင်မှာစိုး၍ ထပ်ခါထပ်ခါမွေနေတုန်း ခြေသံကိုကြားရသောကြောင့်ချောကလက်ကိုသောက်ဟန်ပြလိုက်သည်။ ချောကလက်အရသာနှင့်အရသာခံသည်လျှာနှင့်ထိတွေ့လိုက်သည်နှင့်လီလီတစ်ခုခုကိုသတိရသွားသည်။
လီလီ's mind : "ခနနေပါဦး ကော်ဖီနဲ့အိပ်ဆေးဆိုတော့"
တံခါးပွင့်လာသောကြောင့်အတွေးစတွေကိုလွင့်ပစ်လိုက်သည်။
ဟန်နီ : "ကလေးကသောက်တောင်သောက်နေပြီးပဲ "
လီလီ : "မကုန်သေးပါဘူး။ ထည့်ပေး "
YOU ARE READING
My brother's girlfriend
Romanceလီလီ: "လီလီကကိုကြီးရဲ့ကောင်မလေးကိုလုတာမဟုတ်ပဲနဲ့ကိုကြီးရဲ့ကောင်မလေးကလီလီ့ကိုရွေးချယ်တာလေ" ခင်လေးနွယ်: " နင်တို့ခင်လေးနွယ်ဆိုတဲ့နာမည်ကိုမကြားဖူးခင်ကတည်းကလီလီနဲ့ငါကလက်ထပ်ပြီးနေပြီးလေ"
