Bugün sadece sen varsın aklımda , sadece seni düşünmek istiyorum, seni konuşmak istiyorum. Kalbimi bir tek sana açmak istiyorum. Aldığım her nefeste sen varsın , yürüdüğüm her yol senin adımlarınla kaplanmış. Bugün sadece sen sev istiyorum beni. Duy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkısı : Leyla The Band - Yokluğunda
Mevsimler geçerken, temmuz gelir giderken O yeşil gözlerinde ben yoktum Seni ilk gördüğümde yok oldum, yalan oldum Baktım gözlerine, ah o anda talan oldum Sona kalan oldum'
Bana bir ömür gibi gelen bakışmamız 60 saniye bile sürmemişti büyük ihtimal. Konuşan o oldu.
"Berfu."
İsmim ağzından zorla çıkmıştı. Bakışları sertti. Endişe değil , merak değil , özlem değil.
İstanbul sokaklarında kendimi kaybetmiş vaziyette yürürken bir söz vermiştim. Bu Ali için döktüğüm son gözyaşı demiştim. Olmadı. Kendime verdiğim sözü defalarca bozdum. Karanlık gecelerde , aydınlık günlerde , bilmediğim şehirlerde , tanıdık sokaklarda , bir dostumun omzunda yada hiç tanımadığım insanların arasında. Defalarca göz yaşı döktüm onun için. Ama bir tek onun karşısında ağlamadım ve ağlamamaktada kararlıydım. 9 sene boyunca ben ne kadar kaçsamda çok kez karşılaştık ama ben hiç ağlamadım.
Gözü boynumda ki kolyeme kaydı. Kar tanesi kolyem. Onu hiç çıkarmamıştım. Çıkarmak çok istemiştim. Unutmak çok istemiştim. Kimi kandırıyorum onu unutmak hiç istememiştimki. Belki dilim onlarca kez onu unutmamı söylemişti ama kalbim hiç söylememişti.
Bakışlarını boynumdan çekti çeneme baktı.
"Saldırganın yüzündeki maskeyi çıkarırken ne düşünüyordun Berfu ?"
Gülümsedim "Kimliğinin deşifre olmasını ?"
Sesini yükseltti "Seni yaralayabilirdi hatta öldürebilirdi adamlar sopalarla saldırıyorlar görmüyormusun."
Boş boş baktım yüzüne düz tutmaya çabaladığım sesimle cevap verdim "Bana sesini yükseltmezsen sevinirim."
Ali sarsıldı yalancı bir ifadeyle güldü içten gelen "Hıh." Diye bir ses çıkardı. Cevap vermedi.
"Beni nasıl buldun ?"
Elini saçlarına attı. Bakışlarını masada ki Başkomiser Tunç Yıldırım yazısına çevirdi.
"Annem aradı Piraye teyze çok korkmuş , bir araştır dedi, bende hastaneleri aradım. Dikiş attırmışsın ifade vermek için emniyete geçeceğini söylediler. Bende Tunç u aradım." Duraksadı "Zaten başka türlüsüde düşünülemezdi burdada senin yanında."
