Bugün sadece sen varsın aklımda , sadece seni düşünmek istiyorum, seni konuşmak istiyorum. Kalbimi bir tek sana açmak istiyorum. Aldığım her nefeste sen varsın , yürüdüğüm her yol senin adımlarınla kaplanmış. Bugün sadece sen sev istiyorum beni. Duy...
Şaşkınlığımı gizledim tepki vermedim çünkü evde bizi zor bir konuşma bekliyordu ve tek düşündüğüm neler olacağıydı , arabadan inerken Ali nin hala olduğu yerde oturduğunu farkettim.
"Gelmiyormusun ?"
Bakışlarını bana çevirdi "İşlerimi halledip 2 saate döneceğim."
Başımı sallayıp araçtan inerek apartmanıma girdim. Eski olduğundan dolayı asansörün olmamasına ettiğim isyanları bugün gerçekleştirmeyecektim zira bu merdivenlerden son çıkışım olduğunu biliyordum. Üniversitede 3.sınıfa geçerken yurtta ki 6 kişilik odamı bırakıp oda arkadaşlarım olan Emine ve Bahar ile çıkmıştık bu eve onlar teker teker mezun olup giderken bende tek başıma kalmıştım. Stajdan sonra kanalda işe başlayınca maaşım kiraya ve giderlerime yettiği için bir dahada ev arkadaşı arama zahmetine girmemiştim.
4.kata gelip kapıyı açtım. 1 haftada eve bir hüzün çökmüştü sanki yada benim vedaları sevmememden kaynaklı birşeydi bu. Canım evim 7 senemiz beraber geçti kah ağladım kah güldüm hiçbirinede bi sus be kızım demedin hep dinledin ama artık veda vakti. Bu kızın ait olduğu yere geri dönme vakti geldide geçiyor..
Telefonumun zil sesi evimle vedalaşmamı bölmüştü.
Gülümseyerek açtım "Efendim Özgür."
"Ablaların gülü geldin mi ?"
Güldüm "Şimdi girdim eve hissettin mi anında aradın."
Benim gibi güldü "Yok abla ya matematik denen bişey var hesapladım işte bu saatte geleceğini , yardıma ihtiyaç var mı geleyim mi ?"
"Gelirsen iyi olur ama elin boş gelme karton kolide getir."
"Tamam abla görüşürüz."
Özgürü beklerken buzdolabında 1 haftada çürümüş olan yeşillikleri ve bozulmuş yemekleri temizlemeye başladım. Evdeki beyaz eşyalar ve mobilyaların hepsi ev sahibimiz Lokman Amcaya aitti ben bir tek yatağımı almıştım. Yatağıda 7 sene kullanmıştım yeterdi bu kadar ihtiyacı olan birine vermeyi amaçlıyordum. Mutfakta annemin verdiği tabak çanakları toplayıp hazır ettim Özgür gelincede kolilere koyacaktım. Evi süpürüp camları evin havalanması için açtım. Salonda duran anneannemin eşşek yükü gibi ağır olan halısınıda rulo yapıp duvara yasladım.
Kapıyı açtığımda Özgür gülümseyerek bir elinde biralar koltuk altındada birleştirilmemiş kolilerle içeri girdi.