Bugün sadece sen varsın aklımda , sadece seni düşünmek istiyorum, seni konuşmak istiyorum. Kalbimi bir tek sana açmak istiyorum. Aldığım her nefeste sen varsın , yürüdüğüm her yol senin adımlarınla kaplanmış. Bugün sadece sen sev istiyorum beni. Duy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkısı : Tuna Kiremitçi & Sena Şener - Birden Geldin Aklıma
Ela şaşkınlıkla ağzını açtı.
"Sen nerden biliyorsun Koko yu ?"
Şuan ona cevap verebilirmiydim emin değildim. Aklıma Ali nin küçükken Ela ile ilgili anlattıkları gelip gidiyordu. Yeşil gözleri parlayarak anlatırdı bana, o küçücük yaşımda hayran olurdum öyle anlatmasına. Benide bir gün böyle sevmesini dilerdim hep. Ela..
Kız Ali ismini duymasıyla titredi bulanıklığın ardından bile fark ediliyordu.
"Ali yi aramam lazım." Dedim titreyen sesimle. Üşüyordum çok üşüyordum. Çenem bile titriyordu. Kanepedeki çantama elimi daldırdım. Şuan ne yaptığımın farkında değildim. Şok içindeydim. Bulanık görüyordum titreyen ellerimle çantayı Tunç a uzattım "Telefonumu bul, Ali yi ara."
"Berfu iyimisin ne Alisi korkutuyorsun beni."
Kız hızlı nefes alışverişleriyle yanıma geldi sabahtan beri temasıma izin vermeyen kız bileklerime yapışmıştı. Gözlerimin bulanıklığı bileğime değen soğuk ellerle düzeldi. Elleri buz gibiydi.. aynı Ali gibi.
Gözleri dolmuştu "A-ali." Dedi hıçkırarak. Bu oydu aksi mümkün değildi. Çok küçüktü ama hatırlıyordu. Resmi kim yırtmıştı peki yanındaki Ali miydi.
Ela yere çöktü Ali diye sayıklamaya başladı. Sonra abi diye hıçkırarak ağlamaya devam etti. Tunç bir bana birde kıza bakarken ne yapacağını bilemez haldeydi. Kendimi toparlamam gerekiyordu. Ela kriz geçiriyordu.
Sesimi kontrol etmekte zorlansamda başardım "Tunç Ali yi arayıp hemen buraya çağırırmısın ?"
Tunç çatık kaslarıyla bana bakıyordu "Sonra anlatırım hemen ara lütfen."
Elindeki çantamı bırakıp kendi telefonunu cebinden çıkardı ve aramayı yaptı bu sırada sayıklayarak ağlayan Ela ya sarılmak için hamle yaptığımda korkarak uzaklaştı.
Gözlerinde ki tanıdık hüzün beni en derinimden yaraladı. Ali de böyle bakardı eskiden. Sarılmama izin vermeyeceğini anlayarak onun gibi yere çöktüm omuzlarımız temas ediyordu ses etmedi. O hıçkırarak ben sessiz sessiz ağladım. Gözlerime baktı uzun uzun. "Abimi tanıyorsun." Diye fısıldadı. Dişlerimi dudaklarıma geçirdim "Tanıyorum." Dedim onun gibi fısıltıyla. Tekrar hıçkırarak ağlamaya başladı elleriyle sürekli saçlarını çekiştiriyordu. Abi diyerek ağlamaya devam etti. Ses etmedim onunla kaç dakika orda oturduğumu saymadım. Tunç hiç ses etmeden bizi izliyordu. Hiç bir şeyi anlamlandıramadığına emindim. Ali nin durumundan ben hiç bahsetmemiştim ona. Evlatlık olduğunu büyük ihtimalle biliyordu ama Ela dan kimsenin haberi yoktu. Ne Korhan ne Melisa nede Aynur. Sadece ben ve ailelerimiz birde psikoloğu.
