F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️]

31. Bölüm (Son Uçuş)

Merhabalarrrr nasılsınız bir sonraki bölüm final ve heyecanlıyım...

Önceki bölümde güzel yorumlarınız için teşekkür ederim hepinize fakat kötü yorumlar yüzünden bitirmiyorum . Kötü yorumlar illaki olacak ama bilirsiniz bazı şeylerin zamanı vardır ve bu içimdeki bir ses aslında kitabın bu kadar olması gerektiğini söylüyor. Dün final için üzülenler olduğu için de kendi kendime tekrar düşündüm ama yine cevabım bitir artık oldu. Ne düşünürsünüz bilmiyorum bence bizim hikayemiz buraya kadar olmalı. Unutmayın önemli olan sonun süresi değil o sona nasıl gelindiği

Hepinizi seviyorum

Okumaya geçmeden önce yıldızımızı parlatmayı unutmayınızzz efenimmm ⭐🦄

Keyifli okumalarrr

🇹🇷🇹🇷🇹🇷

Eve mutluluktan neredeyse havalanarak gitmiştim. Yüzbaşı yarın  yine uzun süreli göreve gideceği için içimde boşluk vardı çok zor ayrıldık birbirimizden fakat her şeye rağmen olumlu düşünmeye çalışıyordum.

Eve geldiğimde annemi kanepede oturur vaziyette bulunca şaşırdım. Sokak lambasının loş ışığı yüzüne vuruyordu yüzünde anlamlandıramadığım bir hüzün bulutu vardı. Gözleri yorgun bakıyordu.

"Anne sultan? "

burada ne yapıyorsun demeye getirdim.

"Alin kızım neredesin sen meraktan öldüm." aniden oturduğu yerden kalkıp boynuma sarıldı.

Mutlulukla geri çekilip parmağımdaki yüzüğü gösterdim.

"Evleniyorum anne" cümlemi bitirmemle ağlamaya başladı.

"Alin kızım" devamını getiremedi.

"Aaa sultanım ağlamasana bak yüzüğüme babam da sana buna benzer bir şeyle teklif etmişti değil mi? Aynı gibiler"

Annem yüzüme boş boş bakarak sadece kafa salladı. Ağlamasının şiddetlenmesini babamı hatırlamasına bağladım. Belki de bir askerle evlenecek olmam onu korkutmuştu.

Sonunda kendini toparlayarak "Sen iyi ol da gerisi mühim değil ben seni böyle de seviyorum " diyerek masanın üzerinde duran sürahiye uzanıp kendine bir bardak su aldı.

"Tüm gece seni bekledim yorgunum biraz kızım uyuyayım olur mu?"

"Olur anneciğim detayları sabah anlatırım"

Kafasıyla onaylayıp odasına doğru yol aldı.

Üzülmesini normal karşılıyordum kaderlerimiz aynı olur diye korkuyordu bu yüzden de sevinmemişti.

Tabii canım yoksa ne olacak.

Neşeli neşeli odama gidip kıyafetlerimi çıkardıktan sonra elime telefonu alıp yüzük parmağım belli olacak şekilde gruba bir fotoğraf attım. Kerem çatlağına bu haberi yüz yüze vermek istiyordum ama dayanamayınca fotoğrafı göndermiş bulundum.

ATANAMAYANLARI KORUMA DERNEĞİ🦄🦄

SİZ :