F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️]

2. Kitap 2.bölüm

Keyifli okumalarrr

✈️✈️✈️
2 gün sonra

Yağmur yağarken durağa doğru yürüyordum. Keremle, Şahin meselesine açıklık getirmekte kararlıydık. Bunun için de çalışacaktık.

İyileşmeye başladıkça hafızamdaki yeri gittikçe silinmişti. Sırf hafızamdan silinmesin diye ilaçlarımı almazdım. İğnelerden kaçardım. Sonraları fark ettim ki direnmenin anlamı yok. Tedavi olmayı reddetmeyi bıraktım ve o hafizamdan silinmeye başladı. Sonra da kendi kendimi ikna ettim iyileştikçe...

Şahin gibi biri ancak hayal olur diyordum kendi kendime sonrası da koca bir boşluk oluyordu. Yalnız onun doldurabildiği...

Bitmek bilmeyen özlem koca bir boşluk...

Eğer Kerem'in söyledikleri doğruysa dünyanın en mutlu insanı ben olurdum. Bunun için de gerekirse canımı verecek ama Şahin'i bulacaktım.

Durağa geldiğimde oturağa oturup beklemeye başladım.

Cebimdeki elimi titreten ise mesaj gelen telefonumdu.

Doktor Kerem : Kamera kayıtlarını buldum.

Siz : Süpersinnn

SİZ : Konum at geliyorum.

Kerem'in bir tanıdığı sayesinde o güne ait kamera kayıtlarını bulmuştuk. Mezarlığın karışında bir market vardı ve Kerem'in iddiasına göre adam marketin civarlarında dolaşmıştı. Fazla işlek bir yer olmadığı için de kolay bulabilirdik.

Konum geldikten sonra eve gitmek için beklediğim metrobüse binmeyip bir taksi tuttum. Telefondaki adresi şoföre gösterip "Buraya gitmem gerekiyor. Biraz hızlı sürerseniz sevinirim." dedikten sonra camdan yolu seyretmeye başladım.

20 dakika süren yolun ardından Kerem'in yanına gelmiştim fakat attığım her adımda kalbim daha hızlı atıyordu.

Bilgisayar başında kayıtları inceleyen Kerem ve arkadaşının odağı beni görünce dağıldı.

"Gel Alin hoş geldin. Tanıştırayım bu Serkan. Askerden arkadaşım."

Gözlerim adamı bulunca başımı hafifçe gülümseyerek salladım.

"Memnun oldum."

"Serkan bu da Alin. Bahsettiğim hastaneden tanıdığım."

O da benim gibi cevap verdikten sonra daha fazla dayanamayıp kamera kayıtlarını sordum. Kerem bir sandalye daha çekip beni yanına oturttu.

"Henüz bir şey bulamadık ama arıyoruz."

Ekrandan görüntüyü bir büyütüyor bir küçültüyordu.

"Alin, Şahin tam olarak nasıl biriydi. Bize fiziksel özellikleri lazım."

Gözlerimi kapatıp hatırlamaya çalıştım.

"İlaçlardan sonra görüntüsü zihnimde çok net değil. Ama uzundu."

"Hadi canım. Alin bak bu bilgi çok işimize yarar. 85 milyonda kaç kişi uzundur ki zaten değil mi?"

Gülerek omzuna vurdum.

"Dalga geçme. İlaçlar zihnimi mahvetti."

"Biraz daha hatırla Alin. Lütfen."

Gözlerimi bir daha kapattım.

"Kırmızı elbise.

Siyah bir smokin.

Cebinde elbisemle aynı renk mendil.

Bir grup.

Küçümseyici bakışlar

Dans ediyoruz.

Bir şarkı çalıyor Kerem. ama hatırlamıyorum. Sadece beyaz ten ve siyah saç var hafızamda."

"Peki o halde daha fazla zorlama kendini. Eminim görünce zaten tanırsın. Beyin unutur ama kalp asla unutmaz."

Bir yandan benimle konuşup bir yandan görüntüleri araştırıyordu. Ve sonunda kayıtlarda beni buldukları güne ulaştı.

Ben ambulansa bindirilirken kaydı durdurup yüzüme yaklaştırdı.

"Bak Alin. İşte bundan bahsediyorum. Tam 7 gün. 7 gün bir insan bu kadar temiz ve bakımlı kalabilir mi?"

"Üstelik vücut ısın da gayet normaldi."

Gerçekten de çok temiz ve sağlıklı görünüyordum.

Büyük bir heyecanla kafa salladım

"Haklısın."

Kaydı tekrar oynattı.

Bir apartmanın kenarından belli belirsiz bir silüet bizi izliyordu.

Bunu ben fark ettim.

"Kerem durdur şunu."

"Şuraya yaklaştır."

Söylediklerimi yaptı.

"Biraz daha. Biraz daha. Tamam."

Görüntü bir adama aitti siyah şapka ve güneş gözlüğü takmıştı. Detaylı inceledim ama durum pek de iç açıcı değildi.

Sağa sola kafa salladım

"Kerem bu Şahin değil."

BÖLÜM SONU
umarım beğenmişsinizdirr.

Yorum ve eleştirilerinizi bekliyorum.

Kendinize cici bakınnn❤️