F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️]

Özel Bölüm 3

Herkese selamlar. Neden bilmiyorum ama bu bölümü atmak içimden geldi. Ciddi ciddi hiçbir şey düşünmüyordum. Sadece iyi günler geçirmiyorum ve ne zaman kötü hissetsem hayatımda hep bir şeyler yazdım. Binevi zehir akıtmak gibi düşünebilirsiniz. En kötü günlerimde  yanımda olan karakterler yine yanımda olsunlar istiyorum.

Bölüme geçmeden yıldızımızı parlatmayı unutmayınızzz.

Keyifli okumalarrr

***
(3 yıl sonra)

Mezarlıklar herkese ürkütücü gelmiştir. Anneme yıllar önce babamın mezarı başındayken  buradan korktuğumu bir an önce gitmek istediğimi söylediğimde "Ölülerden değil dirilerden kork" derdi annem. O zamanlar ne demek istediğini anlamazdım. Şimdiyse büyüdüm. Toprağa 2 sevdiğim adamı verdim.- Biri her ne kadar hayal olsa da. - hastalandım ve iyileştim.

Bir zamanlar Şahin'in sandığım ama şimdi  babamın mezarı olduğunu kabullendiğim mezarın başında duruyordum.

Başörtümün önüne gelen bir tutam saçı elimle geriye attım. Uzun ve gür saçlarımın aksine çene hizamda hafif seyrekleşmiş saçlarım vardı artık. Siyah güneş gözlüklerimi düzeltip geriye döndüğümde gördüğüm kişi gülümsememe yol açtı.

-Kerem?

- Alin

dedi kaşlarını kaldırarak.

- Yine mi peşimden geldin?

- İyi olduğuna emin olmak görevim oldu artık.

- Baş belası bir doktor oldun farkında mısın?

- Baş belası bir hastam vardı ondan geçti diye düşünüyorum.

Cümlesini bitirdikten sonra girmem için uzattığı koluna elimi koydum.

- Ha ha ha (!) çok komikti cidden.

Gülüşüme tatlı bir gülüşle karşılık verdi.

Biraz yürüdükten sonra "Kerem" dedim.

Büyük bir dinleme isteğiyle bakışlarını bana çevirdi

-Efendim güzelim?

- Şahin hiç hayal gibi değildi. Hayatımdaki en gerçek şey oydu. Hala inanamıyorum.

-Aslında Alin seninle bu konu hakkında bir şeyler konuşmak istiyorum. Daha önceden konuşacaktım fakat iyileşmeni bekledim.

Meraklı gözlerim gözlerini buldu.

-Ne gibi şeyler.

- Dur bir önce bir yere gidip oturalım çok susadım çünkü bir şeyler içeriz.

Kafa sallayıp  açtığı arabasının kapısına yöneldim. Beş dakika sonra favori mekanımızdaydık.

Her zaman olduğu gibi girdiğimiz ilk an gözüm camlı yeri aradı boş olduğunu görünce büyük bir sevinçle ve biri kapacak korkusuyla adımlarımı hızlandırıp  masaya ilerledim.

Kerem ise halime gülerek beni takip etti. O da karşıma geçip yerleşince gelen garsona siparişlerimizi verdik.

Ellerimi masada birleştirip gözlerimi kıstım.

-Evet, seni dinliyorum.

Derin bir nefes alarak gözlerini kapatıp tekrar açtı.

"Bak nasıl söylenir bilmiyorum ama benim için gerçekten değerlisin ve zarar görmeni istemiyorum."

Olduğum yerde stresten kıpırdanırken garson siparişleri masanın üstüne bırakıp gitti.

-Kerem söyle artık stres oldum.

Ahududulu sorbesinden bir kaşık alıp yuttu.

" Alin. "

Bir kaşık daha sorbe aldı.

-Evet?

" Şahin hayal olmayabilir. "

Olduğum yerde hızla ayağa kalkıp çığlık attım.

"NE!?"

BÖLÜM SONU
Eğer okunma oranımız yüksek olursa bunu özel Bölüm gibi değil de 2. Bir kitap olarak yazmak istiyorum. Fikirlerinizi belirtirseniz çok çok mutlu olurum. Olumlu dönüşler alamazsam da bu bölümü silerim çünkü kafalarda soru işareti kalsın istemem. En son ne okuduysanız öyle sonlandırırım..

Kendinize çok çok iyi bakın