Μουσικές και τραγούδια ακούγοντας από το σπίτι του Λευτέρη,που είχε από νωρίς φέρει μουσικούς στο σπίτι όπου ετοιμαζόταν η Άννα.Τα κορίτσια για το μακιγιάζ και η κομμώτρια είχε έρθει από νωρίς να την φτιάξουν.
"Πώς αισθάνεσαι κορούλα μου?"
"Ευτυχισμένη αλλά πολύ αγχωμένη"
Είπε η Άννα
"Έλα ώρα για το νυφικό "
Αυτό το άσπρο φόρεμα,μακρύ και κομψό που κρεμόταν στη ντουλάπα,είχε έρθει η ώρα να το φορέσει.Εμοιαζε σαν όνειρο,το μακρύ νυφικό το άσπρο πέπλο μακρύ με διακριτικά στρας που έλαμπαν στο φως.
"Έλα γεια μας"
Τα κορίτσια τσούγκρισαν και ήπιαν για το καλό.
//
"Έλα,Πετραν στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό"
"Πατέρα ασε τη φαλτσέτα,θεός φυλάξει!"
"Τόσα έθιμα το ξύρισμα σε πείραξε? Κόπιασε"
"Έλα ρε Πέτρο θα σε ξυρισω εγώ"
Είπε ο Παναγιώτης
Ο Πέτρος τους κοίταξε και τελικά έκατσε
"Όχι πολύ"
//
"Άννα μου,κούκλα είσαι"
Η Άννα πράγμα έλαμπε στο νυφικό.
"Η πιο όμορφη νύφη είσαι κόρη μου"
Είπε ο Λευτέρης συγκινημένος
"Ευχαριστώ πατέρα "
"Αυτο είναι της μάνας σου,από τη γιαγιά της, φόρεσε το"
Ήταν ένα απλό βραχιόλι όμως η ψυχή της Άννας γέμισε ευτυχία,έστω και έτσι θα είχε κάτι από τη μητέρα της
"Άννα μου έδωσε και ο Θέμης αυτά τα σκουλαρίκια,ήταν της Αγγελικής"
Η Άννα χαμόγελασε νιώθοντας χαρά αφού θα κουβαλούσε στη χαρά της τη μητέρα της και τη μητέρα του Πέτρου
"Λοιπόν το παπούτσι.Σταυρινο, Σταυρίνο"
"Το παπούτσι"
"Γράψε ονόματα "
Η Άννα όλο χαρά έγραψε τα ονόματα των κοριτσιών
"Έλα λοιπόν"
Είπε ο Σταυρίνος και της το φόρεσε
"Πάμε,θα περιμένει ο Πέτρος"
"Τόσους μήνες περίμενε,τώρα θα τον πειράξει "
Είπε ο Λευτέρης και γέλασαν όλοι.Με τα όργανα μπροστά ο Λευτέρης καμάρωνε καθώς περπατούσαν προς το ξωκλήσι.
Η καρδιά της Άννας ήταν έτοιμη να σκάσει από ευτυχία καθώς πλησίαζαν.
