MY MYSTERIOUS DREAM (LEYTE SERIES #2) ✅ COMPLETED

KABANATA 18

Happy April fools!:)

Thea POV.

"NAWALAN AKO NG PRENO!!!" sigaw ng driver na kinataranta ng mga tao sa loob ng bus.

Gulat akong napatingin sa labas babangga kami sa malaking pader sa abondamadong lugar, kaya agad kong tinakpan si kyla sa sarili ko para hindi sya masyadong masaktan hanggang sa bumangga kami ng tuluyan napa alis ako sa ibabaw ni kyla kita ko ang takot sa mga mata nya habang umiiyak, narinig ko na parang may babagsak na bakal, agad akong napatingin sa ibabaw ni kyla na may bakal na malapit ng mahulog, dali dali akong bumangon kahit sobrang sakit ng katawan ko at hilong hilo ako dahil sa malaking sugat na natamo ko sa ulo, agad akong lumakad kay kyla at bago ito mahulugan ng bakal ay sinalo ko ito natamaan ako sa ulo na kinatumba ko na nasa ibabaw ko pa din ang bakal kita ko ang paggapang ni kyla habang iling ng iling at umiiyak hanggang sa wala na akong makita.

I heard a different voice in a different places, they force me to wakeup.

"Thea anak gising kana, andito na si mommy." When I heard her talking I want to cry, I missed my mother.

"Patawad thea, Patawad mahal ko.." when I heard that voice, sumakit ang puso ko, hindi ko alam kung sino ito at kung saan ito nanggaling pero may parti sa akin na namimiss ang boses na ito.

"Thea sorry bati na tayo thea, almost 2yrs kanang tulog diyan gising kana ohhh." I know whose that voice.  I tried to open my eyes at nagawa ko, bumungad sa akin ang nakakasilaw na ilaw.

"Oh my god! si thea! gising na si theaa! tawagin natin ang doctor!" I heard her shouting, iba iba ang narinig ko may iyak, sigaw at naguusap pero wala akong masyadong nakikita.

Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako, hindi ko alam kung para saan pero ang alam ko ay nasasaktan ako sa hindi kaalamang dahilan.

"Thea? ayos ka lang? may masakit ba sayo?" tanong ng doctor sa akin pero imbes na sagutin siya ay pilit kong inaalala kung bakit ang sakit ng puso ko kung bakit patuloy paring bumagsak ang aking mga luha.

"Bakit po hindi siya nagsasalita?" ramdam ko ang kaba sa tanong ni mama sa doctor, kaya hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti ng maliit upang ipakita sa kanya na ayos lang ako.

"Nagkaroon siya ng Trauma sa nangyari, only thing I can suggest para madaling maging better ang pakiramdam niya ay take a break, I mean bring her to a relaxing places." that's the last words I heard the doctor said before I fall a sleep.

"Sa probinsya muna tayo anak thea hmm? para mas maayos ka. Mahal na mahal ka ni papa mo.." Naiiyak akong tumango kay papa.

Days have past at ngayon ang araw ko sa paglabas ng hospital. They are all exited to go home and I'm happy that they're happy even if there have a part in my heart wishing na hindi na lamang ako nagising and I don't really know san yon galing.

"Hindi na tayo dadaan sa atin, didirestso na tayo sa probinsya, don sa lola mo.." gulat akong napatingin kay mama, si papa naman ay napatingin sa akin.

"Are you okay princess? how's your feeling? may gusto kang kainin?" tanong ni papa kaya umiling nalang ako bago hinilig ang ulo ko sa kanyang balikat.

"Pero bakit sumama sila?" tukoy ko sa mga kaibigan kong ang ingay sa likod.

"Huminto sila nong hindi ka nakapagaral, gusto daw nilang sabay kayong magtapos." napatingin ako sa likod nakita ko silang nagtatawanan mabilis naman akong nagiwas ng tingin at pinunasan ang luhang tumulo sa aking mga mata.

Umaga na kaming nakarating kina lola, last kong punta dito ay bata pa ako kaya ang saya ko. Bigla nalang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako at doon ko nakita ang nangyari dahilan kong bakit ang sakit ng aking puso.

"Pangako mahal ko.. hindi kita iiwan..."

"Sayo lamang ako magpapahinga.."

"Patawarin mo ako at napagod ako.."

"Pagod na ako nais ko nang magpahinga.."

"Ang anak ko... wala na ang anak ko.."

Napaupo ako habang umiiyak ang mga masasayang alaala at masasakit ay naglalaro saking utak. Bumaba ako at nagpaalam kina mama na magpapahangin lamang, hanggang napadpad ako sa lugar na pamilyar sa akin hindi ko alam na ang panaginip ko ay sa lugar pala na ito, sa lugar ng Albuera leyte.

Sana hindi na ako nagising.. sana nanatili nalamang ako sa aking panaginip..

Katagang pumasok sa aking isipan at syaka ako  muling umiyak hanggang sa may marinig akong boses, pamilyar na boses.

"Patricia! ano ba HAHAHA tama na oiii!! WAG MO AKONG KILITIIN HAHAHA." napatingin ako don sa parting yon, syka ko siya nakita.

"Si vince hindi ako pwedeng magkamali si vince yon.."
bulong ko  bago ko siya dahan dahang nilapitan pero bigo ako mas nauna pang sumakit ang aking puso dahil sa pagkakayakap niya babae.

Napatitig ako sa kanila hanggang sa tumulo ang aking luha, napatingin sakin si vince nagtataka siyang tumingin sa akin syaka lumapit.

"Ayos ka lang ba ms?" Tinitigan ko ang maamo niyang mukha puno ito ng pagtataka.

"vince..." mahina kong sabi na kinagulat niya.

"Hala ms! pano mo nalaman ang pangalan ko?" gulat at taka niyang tanong.

"Baka narinig niya kanina baka nasabi ko?" imbes na ako ang sumagot ay inunahan ako ni Patricia.

"vince..." sabi ko habang umiiyak na kinakaba ng dalawa.

"wag kang umiyak plsss. nalulungkot ako pag may nakikitang luha ang iyong mata." napangiti nalamang ako sa sinabi niya.

"Hindi moba ako naalala? ako ito vince si thea." taka nila akong tiningan syka nagisip ng malalim.

"Hindi ehh sorry ms. huh sa totoo lang di kita kilala" napangiti ako ng mapait at may luhang nagbabadyang tumulo saking mata.

"vince.. maha-" bago pa ako makapagtapos ng salita ay may tumakip saking bibig.

"hehe sorry po sa kaibigan ko hehe medyo nabagok po kasi siya sa aksidente kaya kahit anong sinasabi hehe sorry po." sabi ni Jl at syaka ako hinila palayo.

"Gago ka thea.. anong sinasabi mo sa kanila? woah kinabahan ako don huhh." pero imbes na sagutin siya ay tinitigan ko lamang si vince na nakatingin sa akin.

"Thea... sorry.. nagalit ako sayo.. sorry." napalingon ako kay jl na nakayuko.

"Ayos lang normal lang yon." tanging sagot ko.

"Kasi naman ehh.. okay lang naman na ma inlove ka kay ken ehh kasi naman bakit ang pogi niya? syaka hindi naman ako nagalit dahil don, nagalit ako kasi nagsinungaling ka! na magkaibigan pala kayo.." umiyak na siya kaya ko ito nilapitan at yumakap sa kanya.

"Ayos lang at syaka alam ko namang empty pa ang utak mo kasi namawala papa mo don."

"nahihiya akong humarap kay ken at syaka nandon na siya sa america.." mahinang paninibugho niya pa.

"hoy! bakit kayo lang nagayayakapan diyan!? pasali din kami!" napalingon ako kina lein na sumigaw, at syaka tumakbo at yumakap sa amin.

"Huminto daw kayo? bakit?" tanong ko sa kanila at syaka sila ngumiti nang alanganin sa akin.

         ()
﹉…﹉…﹉///\\\

Binuhay kona mabait ako eh.