එදාම හවස ඩොක්ටර් ටේහ්යොන්ග් ඩොක්ටර් යුන්ගිව හම්බවෙන්න කියලා හිතුවත් එදා දවසම යුංගිට හුස්මක් ගන්න බැරි වෙන තරං වැඩ තිබ්බ නිසා ටේහ්යොන්ග් ආපහු හැරිලා ක්වාටස් එකට ආවේ බලාපොරොත්තු සුන් කරගෙන.
"ඩොක්ටර් ආවාද ? මං මේ යන්න කියලා ඩොක්ටර්. මට දැං අවුලක් නෑ වගේ..."
ටේහ්යොන්ග් එනකල් ගෙදර සාලෙ තිබ්බ සැටියේ වාඩිවෙලා හිටිය ජීහා දොර අරින සද්දෙට එතනින් නැගිටලා එහෙම කියද්දි ටේහ්යොන්ග් බය වෙලා වගේ එයා දිහා බැලුවා.
"ජීහා...!!! කොහෙද යන්න හදන්නේ ඔය? ඔයාට තාම හොද නෑ නේ. උණත් තියාගෙන අනික...."
ටේහ්යොන්ග් යා ගාවට ඇවිත් කළබලෙන් අහද්දී ජීහා ලාවට හිනා වෙලා බිම බලාගත්තා.
"ඩොක්ටර්... මං හොස්පිටල් එකට ගිහින් මගෙ අත පෙන්නන්නම්. කොහොමත් මට අත මෙහෙම තියාගෙන වැඩක් කරගන්නත් බෑ නේ. පැනලා යන්නැතුව ඩොක්ටර් එනකල් හිටියේ ඩොක්ටර් මට උදව් කරපු නිසා. ඩොක්ටර් කිම් කම්සාන්මිදා.... මට ට්‍රීට් කරාට. මං යන්නම් දැන්."
"පොඩ්ඩක් ඉන්න. පොඩ්ඩක් මෙතනින් වාඩි වෙන්නකෝ. ඔයාගෙ තුවාලේ කොහොමද කියලා බලලා මෙතනින් ඩිස්චාර්ජ් කරන්නම්කෝ..."
හිනා වෙලා ජීහාගේ එහා පැත්තෙන් වාඩි එච්චී ටේහ්යොන්ග් එහෙම කියද්දී ජීහාත් හිනාවක් දැම්මා.
"ඩොක්ටර්.... අර දේ ගැන ඩොක්ටර් යුන්ගි එක්ක කතා කරා ද?"
ජීහා ඇහුවේ ටේහ්යොන්ග් එයාගේ තුවාලේ චෙක් කරද්දී.
"අනී ජීහා. මිනිහාට අද සෑහෙන්න වැඩ. මාත් නිවාඩු ගත්තානේ. මට හම්බවෙන්න ලැබුනේ නෑ."
"ඩොක්ටර් මං ටිකක් ඒ ගැන හිතුවා. ඒක එයාට නොකියා ඉන්න එක හොඳයි කියලා මට හිතෙනවා.ඩොක්ටර් නොකියපු එක හොඳයි."
එහෙම කියලා එයා ලොකූ හුස්මක් පිට කරා.
"ඇයි එහෙම කිව්වේ?"
YOU ARE READING
I am not a Prophet || MYG || COMPLETED ||
Fanfictionමං දිවැසිවරයෙක් නෙමෙයි. සුපිරි බලයක් තියෙන හීරෝ කෙනෙකුත් නෙමෙයි. මං මගේ පාඩුවේ ජීවත් වෙන මල් කඩේක කෙල්ලෙක් විතරයි. මට තාමත් හිතාගන්න බෑ මේ ලැබිලා තියෙන දේ මට ලැබිලා තියෙන්නේ හොඳකට ද එහෙම නැත්තං නරකට ද කියලා... මං දන්නෑ මට මොනාද මේ පේන්නේ කියලා... ම...
