Lost Control (Zhanyi) ✅

4 කොටස

සීරුනු හදවත පෙලා
ආඩම්බර කම් එපා
රෑ අඳුරේ මා දවා
ආගන්තුක කම් එපා
යලි සිහිවේවි රිදවුම් දිදී රෑ පුරා
රෑ හාදකම් යලි නෑ
ඔබ ගාවින්ම මිහිදන්න ගීතේ තියා
සමුගන්න බෑ හිත නෑ

මැරුණු හිතේ ඉඩ ඉල්ලා
නෑවිත් හිඳින්නම් සොයා
පැහැදුල් කතා...
නෑසී ගියා...

ලංවී දැවටී මාගේ
උන්නා ඒ කාලේ
මතකයි ආදරෙන්
සැනසුනා...

මැරුණු හිතේ ඉඩ ඉල්ලා
නෑවිත් හිඳින්නම් සොයා
පැහැදුල් කතා...
නෑසී ගියා...

මං තනියෙන් වාගේ
දැනෙනා මේ හැන්දෑවේ
ඔබ නෑ දැන් දුරයී
වෙන්වෙලා...

මැරුණු හිතේ ඉඩ ඉල්ලා
නෑවිත් හිඳින්නම් සොයා
පැහැදුල් කතා...
නෑසී ගියා...

මැරුණු හිතේ ඉඩ ඉල්ලා
නෑවිත් හිඳින්නම් සොයා
පැහැදුල් කතා...
නෑසී ගියා...

රෑට කෑමත් කාලා උඩට ආපු මට ටික වෙලාවකින් ඇහුනේ මට එහා පැත්තේ කාමරේ බැල්කනි එක පැත්තෙන් එන හඬ වෙනකොට කලුවරේම බැල්කනි එකට ආපු මම ඒ මියුරු හඬට කන් දුන්නේ ඇස් දෙක පියා ගන්න ගමන්....

ඒ වෙන කවුරුත් නෙමෙයි... ඒ කේශූ... පොඩි කාලේ ඉඳන්ම එයාට ලස්සනට සින්දු කියන්න පුළුවන්.. දැන් තවත් ඒ හඬ ලස්සන වෙලා තියෙද්දී මම එයා ගිටාර් එක ගගහා ඒ කියන සිංදුව අහගෙන හිටියේ දැහැනකට සම වැදිලා වගේ... ඒත් ඒ හඬේ තිබ්බේ වේදනාවක්... වචන වලින් කියා ගන්න බැරි තරමේ වේදනාවක් ඒ හඬත් එක්ක එළියට එනකොට ඒක අහන් හිටපු මටත් දැනුනේ වේදනාවක්...

"මම ආපහු යන්නේ නෑ තාත්ති.... මාව ආයේ ත්‍රිනිටි එකටම දාන්න... ඔයාට ඒක කරන්න බැරි නෑ කියලා මම දන්නවා... "

ඒ අතරේ මට මතක් උනේ එයා හවස පහලදි කියපු කතාව...  අයියා මුලින් ඒ කතාවට අකමැති උනත් අන්තිමට අක්කා අඬලා අඬලා කැමති වෙච්ච නිසා අයියත් ඒ තීරණේට එකඟ වෙනකොට එතනින් එහාට වචනයක්වත් නොකියපු කේශූ උඩට යන්න ගියේ රෑට කන්නවත් පහලට එන්නේ නැතුව...