"අනේ ධනුෂ්ක........... "
අක්කගේ කෑ ගැහිල්ලට අපි දෙන්නම ඒ පැත්ත බලද්දී අක්කා අතින් ෆෝන් එකත් බිමට වැටුනේ මම ඉක්මනට එයා ළඟට දුවලා යද්දී....
"අක්කේ... මොකද උනේ.... කවුද කතා කරේ?? අයියට මොකද??"
එක දිගටම අක්කගේ ඇස් වලින් කඳුළු වැටෙද්දී මම අක්කව අල්ලගෙන ඇහුවා උනත් අක්කා හිටියේ කතා කර ගන්න පුළුවන් මට්ටමක නෙමෙයි...
"අම්මි.. අම්මි මොකද වෙලා තියෙන්නේ??"
කාමරේ හිටපු හේලි පවා ඇවිත් අක්කගෙන් මොකද උනේ අහද්දී අක්කා මගේ පපුවට තුරුල් උනේ කේශුත් අපි ළඟට නැගිටලා එද්දි...
"මල්ලි... අනේ...... අනේ මගේ ධනූ.... ධනූව ධනූව ඇක්සිඩන්ට් වෙලාලු....."
"අනේ තාත්ති....."
අක්කා ඉකි ගගහා කියද්දී හේලි වගේම කේශූත් ඒකට කෑ ගැහුවේ හොඳටම බය වෙලා වෙද්දී මම හිටියේ කරන්න ඕන දේ හරියටම හිතා ගන්න බැරුව...
"මල්ලි.... අපි යමු... හොස්පිටල් එකට යමු.... ඉක්මනට යමුකෝ.... "
අක්කගේ කෑ ගැහිල්ලත් එක්ක හරි සිහියට ආපු මම ඉක්මනට අයියගේ වාහනේ යතුර අරන් ගරාජ් එකට දිව්වේ චාර්ජ් වෙන්න දාලා තිබ්බ බැට්‍රි එක ගලවගන්න...
"බෝනික්කි... අයියා එක්ක ගෙදරට වෙලා ඉන්න... අපි ඉක්මනට හොස්පිටල් එකට ගිහින් එන්නම්.... "
අක්කා ඇඳුමක් දාගෙන එනකන් මම හේලිගේ ඔලුව අත ගාලා කිව්වා උනත් කේශූ හිටියේ ඒකට අකමැත්තෙන්..
"බෑ... හ්.... මමත්... මමත් එනවා යන්න.... තාත්තිව බලන්න ඕන..... තාත්තිව බලන්න ඕන..... "
"මැණික් කෑ ගහන්න එපා... ඔයාට හොඳ නෑ...... "
මම කේශුව පුටුවෙන් වාඩි කරවලා සන්සුන් කරන්න හැදුවා උනත් කේශූ එහාට මෙහාට ඇඹරුණේ අමාරුවෙන්...
"අගී... අනේ එයාලා දඟලනවා.... එක දිගටම දඟලනවා.... ම්හ්හ්.... ආව්හ්හ්හ්....... "
වෙච්ච දේ නිසාමද කොහෙද පැටව් දෙන්නත් කලබල වෙලා එක දිගටම කේශූගේ කුසට පයින් ගහද්දි කේශූ හිටියේ පුදුම තරම් වේදනාවෙන්...
"මල්ලි අපි යමු......."
ඒ එක්කම අක්කත් දුවන් එද්දි කේශූ මගේ ෂර්ට් එක මිරිකන් අල්ලගෙන හිටියේ ඇස් වලින් ඉවරයක් නැතුවම කඳුළු වැටෙද්දී...
YOU ARE READING
Lost Control (Zhanyi) ✅
Fanfictionආසයි මමත් නුඹේ පපුවට තෙරපෙන්න... ආසයි නුඹේ රතු තොල් මට සිප ගන්න... ආසයි නුඹේ නිල් නෙතු දැක සැනසෙන්න... එන්නද ඉතිං නුඹ වෙත ජීවත් වෙන්න... 💚 ආස උනත් බිය වෙමි මා වෙත ගන්න... ආස උනත් ඔය දෙතොලේ හිර වෙන්න... ආස උනත් නුඹ මත්තෙම සැනසෙන්න... බාධක බොහෝ ඇත නු...
