Czy wszystko to iluzja?
Czy to wszystko dzieje się tylko w głowie?
Czy próbuję sam siebie oszukać?
Emanuje już zbyt dużym chłodem.
Nie czuję uczuć.
Nie czuję niczego.
Za dużo tego smutku.
Ulegam tym szeptom.
Chciałem tylko uciekać.
Teraz idę w stronę ciemności.
Tam, gdzie ty umierasz.
Ja mogę tam być jak ten przewodnik.
Oprowadzę cię po tym mroku.
Nie schodź ze ścieżki, czekają demony.
Nie idź, jak nie jesteś gotów.
Tam są upiory.
Chyba czekają na moją opinię.
Nie jest ze mnie żaden autorytet.
Choć dalej czekasz, aż napiszę kolejną linijkę.
Przyszedłem tu tylko coś wnieść.
Nie porównuj mnie do nikogo.
Ja gram w swojej lidze.
Już nie robię tego masowo.
Nie masz tu jakości niskiej.
Wszystko musi być coraz lepsze.
Taki po prostu jest rozwój.
Szukam przyszłości lepszej.
Choć właśnie wyszedłem z mroku.
Dobrze się w nim czuję.
To tylko iluzja.
Nie wierzę w jakiegoś stwórcę.
To ich za bardzo znieczula.
YOU ARE READING
NieSpołeczny
PoetryW tym zbiorze wierszy przedstawiam wam świat który na codzień nas otacza. Wyszło trochę depresyjnie no ale cóż. Jest to już mój trzeci zbiór wierszy mam nadzieję że wam się spodoba. Gatunek: poezja Okładka: @_Kyuki_ ©BARTEK 2023
