Anthony Monet zwany też Tony'm, uważanym jako rozpuszczonego i lekko myślącego nastolatka, ukrywa w sobie więcej niż ktokolwiek może sobie pomyśleć. Traktowany jak śmieć postanawia to niespodziewanie zmienić, swoją postawą szokuje wszystkich. Strach...
Było kilka minut po 14, czekałam pod galerią na moją psiapsiółę Lenę. Byłyśmy umówione na zakupy bo się nam nudziło ale jak zwykle ona się spóźni. Nie było to po raz pierwszy czy drugi, tak jest i było zawsze. Czekając na nią postanowiłam przejrzeć instagrama, od rana na niego nie wchodziłam, miałam cichą nadzieję że Tony dodał jakiś nowy post. przeglądając stronę główną, nie myliłam się. Od razu polubiłam jego zdjęcię i poczytałam komentarze
- CO TO ZA HOCIAK TEN DRUGI???? - Wydarła mi się do ucha Lena
Lena to dziewczyna o nie wielkim wzroście, ostatnio jak się mierzyłyśmy miała 169cm wzrostu. Ma brązowe włosy które sięgają jej do piersi, a końcówki ich są pofalowane. Oczy ma duże co pasuje do jej urody w kolorze szarym. Jest szczupła i jej sylwetka ma delikatny zarys klepsydry. Nie przepada za obcisłymi ubraniami, więc w większości ubiera się luźno, mniej więcej w baggy czy skate stylu. Ale nie powiem że to do niej nie pasuje, wręcz przeciwnie, daje jej to wyjątkowego i fajnego stylu. Po prostu jej to pasuje.
- Co? - odpowiedziałam zdezorientowana
Dziewczyna wyrwała mi mój telefon z ręki i pokazała palcem brata Tony'ego.
- Kto to?!
- To Dylan brat Tony'ego.
- Tego Tony'ego w którym się podkochujesz!
- Cicho! I tak, tego którego kocham.
- OMG OMGG! Zapoznaj mnie z nim! On wygląda zajebiście!!!!
- Lena uspokój się!
Lecz dziewczyna nie odpowiedziała, zamurowało ją. Chciałam zobaczyć powód jej nagłego ucichnięcia więc zerknęłam przez lewe ramię i zobaczyłam kogoś o kim właśnie rozmawialiśmy.
Dylan.... do jasnej cholery, skąd?
Blondyn nie wyglądał na jakiegoś zaskoczonego, prawdopodobnie nie słyszał rozmowy którą właśnie przeprowadzałyśmy, modliłam się o to. Przesunęłam się by mieć oko i na niego jak i na moją przyjaciółkę.
