Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...
Sizi ikinci kitap için çok bekletmeyeceğimi söylemiştim. :')
Şimdi sizi ikinci kitabın ilk bölümüyle baş başa bırakacağım ama ondan önce tam buraya ekleyeceğim bölüm müziğini açmayı unutmayın. İyi okumalar dilerim.^^
---
Bölüm müziği :
KALP MUHAFIZI
İKİNCİ KİTAP
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1.Bölüm : Kırık Kalpler Sarayı.
(Haftalar Sonra)
Kalp kalbi tanır. Kokular kokuları, sesler sesleri... Her şey aslını ve benzerini bilir aslında ama bazı şeyler bilindiğinden farklıdır.
Bunca zamandırHazar'ı kendime o kadar çok benzetmiş, onda kendimin henüz keşfedemediğime inandığım yanlarını o kadar çok bulmuştum ki bana göre o benim eksik parçamdı ve beni tamamlayacağı günü bekliyordum... Ta ki onun gerçeğini keşfedene kadar.
Bu saraya geldiğim ve onun gerçeklerini öğrendiğim gün, Hazar benim için baştan aşağı bir yabancıya dönüştü. Artık ne onu, ne de kendimi tanıyabiliyorum... Artık ben de bu saraya ilk adımını atan Sara değilim. Değiştim, eksildim, kaybettim... Artık ne bir prenses, ne de bir kraliçe gibi hissedebiliyorum. Yalnızca sürgünüm. Kendimi aynada bile göremiyorum, verdiğim kilolar ve yüzüme yerleşen o koca hayal kırıklığı beni benden alıkoyuyor.
Fiziken burada, ismini "Kırık Kalpler Sarayı" koyduğum bu zindandayım. Oysa ruhen neredeyim, hiç bilmiyorum...
"Efendim... Yemeğinizi getirdim..." Odamın uzun ve geniş kapısı, kapının dışında bekleyen muhafızlar tarafından açılırken içeriye girenin Maya olduğunu gördüm.
Maya benim bu topraklarda yaşayan en yakın arkadaşım, hizmetlim, dostum. Buraya haftalar önce geldiğimde içinden hiç çıkamayacağımı düşündüğüm bir buhrandaydım. Yanımda yalnızca kuzenim Vera vardı ama onunla yüz yüze görüşebilmem de Hazar'ın kurallarına bağlıydı. Hazar ise bir arada olduğumuzda bir kaçış planı yapacağımıza inanıyor ve onunla görüşmemi kısıtlamak için elinden geleni yapıyordu. Vera ile günde yalnızca bir saat bir arada olabiliyorduk, onun dışında ikimizin de odalarımızdan çıkması yasaktı. Maya ise gün boyunca defalarca kez yanıma uğruyor, benimle sohbet ediyor, bana kitaplar okuyor, bazen yalnızca yanımda oturuyordu.
