𝐴𝑧𝑢𝑟𝑒 𝑠𝑘𝑦 / 𝑁𝑎𝑟𝑢𝐻𝑖𝑛𝑎

17.Bölüm

Hinata küçük bir sarsıntı hizsetmesiyle başını Naruto'nun omzundan kaldırdı ve bakışlarını ilk etrafa çevirdi herşey siliniyor gibiydi sonrasında sarışınına baktı ve bir fark göremedi. Ardındansa buruk bir gülümsemeyle aklındaki düşüncesini dile getirdi.

"Zaten gerçek olamayacak kadar güzeldi." Ardından Naruto' da yarım kalmış haliyle hafif bir gülmseme sundu ona. Dudaklarını oynatıp konuşamazdı bu saatten sonra sesi çıkmazdı. Son bir kez atıldı yarım bedeni ile ve tek kolununda izin verdiğince sarıldı küçük kıza. Hinata da hiç bekletmedi cevabını o da sarıldı ve yavaş yavaş rüyası'nın ilk kendini beyazlığa bırakışını ardındansa siyahlığa gömülüşünü izledi.

Çok geçmeden de sargı benzeri beyaz şeyler onu serbest bıraktı. Sanki ilk defa nefes alıyormuş gibi bir nefes çekti Hinata. Etrafa baktığında rüyasından farklı bir yerde fakat bu sefer yerini yadırgamadığı bir yerde buldu kendini. Savaşın ortasındaydı ama bir yandan da değildi. Gün ağrımış etrafta düşman çakrasına dair bir eser kalmamıştı. Etraf kendini yapılandıran bir havaya sahipti. İnsanlar toparlanıyor, kimileri birilerine yardım ediyor hatta doğa bile bir yerden yavaşta olsa düzeltmeye başlıyordu kendisini. Adeta yeni bir sayfa kokusu doluyordu buram buram burnuna.

Hinata bakışlarını çıkardı koskocaman maviliğe sahip gökyüzüne ve hissettiği Naruto'nun çakrasıyla gülümseyip kahraman'ının adını sayıkladı. "Naruto-kun."

.........

Hinata hızlı ama bir o kadar da dikkatli adımlarla ilerliyordu. Elindeki yemek kabını ve papatya tacını düşürmek istemiyordu. Hastaneye adımı atar atmaz soluğu Naruto'nun odasında aldı ama orada yoktu. Camdan dışarıda bakışlarını dolaştırdığında kendisinin tek başına bahçedeki bankta oturduğunu gördü ve eşyalarını koyduğu yerden alıp ilerlemeye başladı yine. Tam Naruto'nun olduğu yere gelmiş duvarı dönmüştü ki karşılaştığı manzara az önce ki manzara ile alakasızdı. Yanında tek bir sinek olmayan sarışınının yanında şimdi gaara, killer bee ve bir kaç kişi daha vardı ama diğerlerine çok dikkat edemeyip sırtını döndüğü duvara yaslayıp beklemeye başladı.

uzun bir sürenin ardından sesler kesilince yaslandığı yerden bedenini ayırıp üstünü başını düzeltti. bakışarını üstünden karşısına çevirince ise Naruto'nun gülümseyen dudakları ile karşılaştı. "Daha ne kadar burada beklemeyi düşünüyorsun?" dedi Naruto.

"Ben sadece kalabalığın dağılmasını beklemek daha iyi olur dedim." diyerek cevapladı Hinata bakışlarını zemine kaçırarak.

"Tamam öyleyse şu an kalabalık yok oturmak ister misin dattebayo?" dedi ve Hinata'nın arkasında duran boş bankı işaret etti.

Hinata da gülümseyerek onu onaylayınca banka oturdular ve ilk konuşan Hinata oldu. "Geçmiş olsun Naruto-kun ve şey acıkmışsındır diye bir şeyler getirdim."

"Papatya tacı?"

Hinata ilk anlamlandıramadı ve bir süre durdu ardından ellerindeki taca bakışlarını çevirince hatırlayıp cevapladı. "Şey bu... ben senin için tekrardan yapıp getirmek istedim biliyorum daha önce de yapmıştım ama belki olur da koptuysa veya bir şey olduysa diye tekrardan getirmek istedim."

"Çok sevdim." dedi Naruto ve başını Hinata'ya doğru uzattı hafifçe. Hinata da hemen elindeki tacı dikkatle yerleştirdi ve gülümseyerek Naruto'ya baktı.

"Şey Hinata." dedi Naruto biraz çekingen bir tavırla. "Evet." diye yanıtladı onu Hinata devamını getirmesi için küçük bir cesaretlendirme için.

"Acaba yemeği yedirebilir misin? tek kolla biraz zor olabilir." dediğinde Hinata başını olumlu anlamda salladı ve yavaş yavaş yemeği yedirmeye başladı Naruto'ya bu esnada kendisi Tsukuyomi'nin içindeyken dışarıda Naruto'ların neler yaşandığını dinliyordu.

"Tsukuyomi'nin içinde olmak nasıl bir şeydi?" diye sordu Naruto aniden duraksayıp. Hinata da hafifçe gülümseyip fazla ayrıntı vermeden konuşmak adına dudaklarını araladı. "İlkte daraltıcıydı kapkaranlık bir ortamdaydım sonra hızlı bir şekilde aydınlık gözümü aldı ondan sonrası ise büyük ihtimalle kendimi tam anlamı ile Tsukuyomi'ye bırakmam için fazla hızlı gelişen olaylarla kaplıydı. Her ne kadar o anları yaşıyor olsamda o anda kendimi eksik hisettiriyordu. O ana ait değil gibiydim." dedi bir süre durdu ardındansa devam etti. "Zaten de değilmişim sen ve diğerleri bizi o rüyadan çıkarttığında gerçeklik yüzüme vurup sen bu ana aitsin dedi." diyerek sözlerini sonlandırınca Naruto bir süre bakışlarını buruk gülümsemesinde tuttu Hinata'nın ardındansa baktığı noktaya bakışlarını çevirip; "Zor olmalı ait olmadığın bir evren."

"Evet." dedi Hinata ve gülümsedi ardından devam etti. "Orda yaşanan seyler aynen mi gerçekleşir, farklı ya da hiç gerçekleşmez mi bilmiyorum ama tek bir şeyi biliyorum o da bir rüya bile olsa çok güzeldi."

"Seni böyle mutlu ettiyse umarım bir gün gerçekleşir." dedi Naruto içten bir gülümseme ile.

Hinata'da hafifçe kızardı lakin çaktırmamak adına bakışlarını önünden ayırmadan hafifçe gülümseyip "Umarım." dedi.