✔ || Midnight Mask

TATLUMPU'T ISA

Chapter 31

“Let me shoot her first bago tayo umalis.”

“No!”

Nakuha ng dalawa ang atensyon ko. Paula was already holding Ark, stopping him from doing what he wanted to do. I looked down at Ark's hand that Paula was holding and to my surprise it turned out to be a gun.

“Wala ito sa usapan natin, love. Iwan na lang natin sila dito.” Nangunot ang noo ko sa pagmamakaawa ni Paula sa lalaki.

Anong pinag-uusapan nila? Ano ang wala sa usapan?

“Hindi. Magsusumbong 'yan sa mga pulis,” pagmamatigas na sagot ni Ark.

“Ark...” pagmamakaawa pa ni Paula habang pilit na pinipigilan si Ark. “Pinsan ko pa rin siya...” Tumingin sa akin si Puala na tila humihingi ng tawad.

“Love, lumabas ka muna. Please lang,” mariing utos ni Ark kay Paula bago hinawi ang kamay nito at pinagtulakan. “We can't just leave them. Please, doon ka muna sa labas.”

“Love! Huwag na si Talia! Love, please!” sisigaw ni Paula habang pilit siyang pinapalabas ni Ark. “Love! Maawa ka! Ako nang bahala kay Talia, huwag mo lang siyang patayin. Love! Please!” Nahimigan ko ang panginginig sa boses ni Paula. Naiiyak na siya at natatakot.

It suddenly dawned on me what was happening if Paula hadn't said that. Papatayin din ako ng baliw na lalaking 'yon. Hindi pa siya nakuntento sa ginawa niya sa mga kapatid niya at pati ako gusto rin niyang patahimikin.

“Just leave, love, kung ayaw mong madamay.”

Wala nang nagawa si Paula nang sinarado ni Ark ang pinto at naiwan kaming apat sa silid. Fuck. Mukhang hindi ko gusto ang mangyayari. Ito na ba ang katapusan ko?

Hindi na nawala ang kabang nararamdaman ko nang hinarap ko si Aiko. Wala pa rin siyang malay. He was shot ar his back. Marami na rin nang dugong nawala sa kan'ya. Kailangan na siyang madala sa hospital.

“Aiko... p-please... wake up...” My voice rattled as I cried, waking him up.

We need to get out of here. Mamamatay kaming pareho kung hindi kami makakalabas agad rito. His brother was crazy. Mas pa baliw kaysa kay Aki.

“Quiet! Hindi ka ba talaga titigil?!” He yelled.

I suddenly froze in fear. Ngayon ko lang naramdaman ito. My heart was beating fast but I could feel my whole body stiffening. I can't move even if I want to save myself.

I just stopped myself from crying. I'm used to being strong in front of people so it won't be difficult for me. But this is different, I'm on the verge of death.

Gusto kong magmakaawa sa kan'ya.

Gusto ko pang mabuhay.

I turned to Ark when I heard a rustling. Even my heart seemed to stop beating in shock when I saw the gun he was holding, pointed at me.

Tumaas ang isang sulok ng labi niya. “See you in hell, Talia.”

Naramdaman kong tumulo ang luha ko bago ako mariing pumikit, hinihintay ang bala ng baril na tumama sa akin. Wala na akong magagawa. Kung ito na nga ang huling araw ko, masaya ako na makakasama ko na ang anak ko. Gustong-gusto ko na siyang mayakap at makasama.

I was startled when I heard three gunshots in a row. Kumunot ang noo ko sa pag-aakalang sa akin iyon tatama, pero hindi. I didn't feel anything strange.

I slowly opened my eyes to see where it came from. But before I could see what it was I heard Aki's voice.

“H—huwag sinabi s—si Natnat...” Boses ni Aki na halata ang paghihirap sa pagsasalita.