DISCLAIMER: THIS IS A WORK OF FICTION.NAMES, PLACE, CHARACTERS, EVENTS AND INCIDENTS ARE EITHER THE PRODUCTS OF AUTHORS IMAGINATION
WARNING ⚠️: THIS STORY CONTAINS SOME PARTS THAT ARE NOT SUITABLE FOR YOUNG READER.READ AT YOUR OWN RISK. pasensya na mga wrong grammar at spelling
°°°°°°°°°°
"If you can't answer my riddle, I'll fuck you"he said with a smirk on his face.
Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa sinabi niya.Kitang-kita sa ekspresyon ng kanyang mukha na hindi siya nagbibiro.
"H-huh". nauutal na sagot ko dahil sa lakas ng tibok ng puso sa kaba.
"Deal or deal". seryosong saad niya.
"Or nalang". pabirong sagot ko.
Ngunit mas lalong sumeryoso ang kanyang mukha na mas lalong nagpadagdag sa akin ng kaba.
"I'm not joking May".he said with
his baritone voice.
Humakbang ito papalapit sa akin kaya dali-dali akong umatras.
"Oo na b-basta dyan ka lang" .kinakabahan kung tugon sa kanya.
"Nice choice".mapang-akit na sagot niya.
Kumawala ako ng isang buntong hininga,sana kahit ngayon man lang sa oras nato ay maging matalino ako.
"First riddle, I live in the forest and no one dare to touch me,if someone saw me they run"..kalmadong saad niya.
Nag-isip ako sandali"I live in the forest and no dare to touch me,if someone saw me they will run"ulit ko sa aking isipan.
Tika mga mababangis lang naman na hayop ang nakatira sa gubat.
"Wild". nakangiting sagot ko.
"Check".tipid na tugon niya.
Pumalakpak ako dahil sa tuwa, sa wakas nakasagot ako sa kanyang bugtong gumagana lang pala tong utak ko kahit minsan.
"I'm the beginning of the end, and the start of every life. I'm always arrived but never happened if the day wasn't finish, I was the hope of every people".he said with a smirk on his face.
Hala ba't wala akong maisip.Kinabahan na ako dahil baka hindi ako makasagot.
"Think May,Think". seryosong saad niya.
Oo na ito na nga nag-iisip na ,pero parang sasabog na yung utak ko dahil wala akong maisip.
"I'm waiting". nababagot na saad niya.
"Purity"sagot ko
"No, Think again I'll give you two more chances to answer". seryosong sagot niya.
"I'm the beginning of an end, and the start of every life. I always arrived but never happened if the day wasn't finish, I was the hope of every people" ano yan steps,eh kung steps siya dapat may numbers.
"Life"sagot ko.
"No, think wisely May this is your last chance".tumawa ito ng mahina.
Jusko pano ba to, ba't naman kasi napakatanga ko hindi ko inisip kung ano ang kalalabasan nito.
the hope of every people, education ba to? I'm always arrived but never happened?ano to tomorrow?gaga hindi, beginning of the end, period ba?.
Hindi naman siguro period dahil may day wasn't finish,ano ba kasi to?
"Grace"kinakabahan kung sagot.
"Incorrect"natatawang sagot niya at tumingin ito sa aking labi.
Nanlamig ang buong katawan ko sa aking narinig.Totoo ba ganyan ba talaga ako ka bobo para hindi ko masagot yung bugtong.
Humakbang ito papalapit sa akin,tinulak niya ako kaya napahiga ako sa sofa.Kinabahan ako dahil pumaibabaw ito sa akin.
"S-sandali lang ang bilis mo ata" nauutal na saad ko sa kanya. Tinulak ko ito ngunit hindi ito natinag dahil malaki ang kanyang katawan.
Parang wala siyang narinig at mapusok niya akong hinalikan.
°°°°°°°°°
please vote and support this story by sharing and recommending this to others
Thank you 😊
