"Pesadilla...your future pesadilla"mapang-akit na tugon nito.
"Ah ganon ba"tumango ako.
"Kidding"tumawa ito."Since you desperately wants to know my name...I have a riddle for you".
"Ano naman ang parusa kapag hindi ako makasagot ng tama?"tanong ko sa kanya.
"If you can't answer my riddle, I'll fuck you"he said with a smirk on his face.
Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa sinabi niya.Kitang-kita sa ekspresyon ng kanyang mukha na hindi siya nagbibiro.
"H-huh". nauutal na sagot ko dahil sa lakas ng tibok ng puso sa kaba.
"Deal or deal". seryosong saad niya.
"Or nalang". pabirong sagot ko.
Ngunit mas lalong sumeryoso ang kanyang mukha na mas lalong nagpadagdag sa akin ng kaba.
"I'm not joking May".he said with
his baritone voice.
Humakbang ito papalapit sa akin kaya dali-dali akong umatras.
"Oo na b-basta dyan ka lang" .kinakabahan kung tugon sa kanya.
"Nice choice".mapang-akit na sagot niya.
Kumawala ako ng isang buntong hininga,sana kahit ngayon man lang sa oras nato ay maging matalino ako.
"First riddle, I live in the forest and no one dare to touch me,if someone saw me they run"..kalmadong saad niya.
Nag-isip ako sandali"I live in the forest and no dare to touch me,if someone saw me they will run"ulit ko sa aking isipan.
Tika mga mababangis lang naman na hayop ang nakatira sa gubat.
"Wild". nakangiting sagot ko.
"Check".tipid na tugon niya.
Pumalakpak ako dahil sa tuwa, sa wakas nakasagot ako sa kanyang bugtong gumagana lang pala tong utak ko kahit minsan.
"I'm the beginning of the end, and the start of every life. I'm always arrived but never happened if the day wasn't finish, I was the hope of every people".he said with a smirk on his face.
Hala ba't wala akong maisip.Kinabahan na ako dahil baka hindi ako makasagot.
"Think May,Think". seryosong saad niya.
Oo na ito na nga nag-iisip na ,pero parang sasabog na yung utak ko dahil wala akong maisip.
"I'm waiting". nababagot na saad niya.
"Purity"sagot ko
"No, Think again I'll give you two more chances to answer". seryosong sagot niya.
"I'm the beginning of an end, and the start of every life. I always arrived but never happened if the day wasn't finish, I was the hope of every people" ano yan steps,eh kung steps siya dapat may numbers.
"Life"sagot ko.
"No, think wisely May this is your last chance".tumawa ito ng mahina.
Jusko pano ba to, ba't naman kasi napakatanga ko hindi ko inisip kung ano ang kalalabasan nito.
the hope of every people, education ba to? I'm always arrived but never happened?ano to tomorrow?gaga hindi, beginning of the end, period ba?.
Hindi naman siguro period dahil may day wasn't finish,ano ba kasi to?
"Grace"kinakabahan kung sagot.
"Incorrect"natatawang sagot niya at tumingin ito sa aking labi.
Nanlamig ang buong katawan ko sa aking narinig.Totoo ba ganyan ba talaga ako ka bobo para hindi ko masagot yung bugtong.
Humakbang ito papalapit sa akin,tinulak niya ako kaya napahiga ako sa sofa.Kinabahan ako dahil pumaibabaw ito sa akin.
"S-sandali lang ang bilis mo ata" nauutal na saad ko sa kanya. Tinulak ko ito ngunit hindi ito natinag dahil malaki ang kanyang katawan.
Parang wala siyang narinig at mapusok niya akong hinalikan.
Buti nalang tumunog yung cellphone niya at umalis.Nako kung hindi baka ano pa ang gagawin niya sakin.
Ganon ba talaga kapag mayaman yung lalaki?gagawin niya kung ano ang gusto niya kahit hindi mo gusto?
Umalis na siya at hindi ko alam kung saan ito pumunta.Wala ako sa lugar para magtanong sa kanya,hindi ko naman siya ka ano-ano at saka wala kaming label.Ano kaya yung ugali niya?Wild ba?mabait ba siya?pero ano pa ba yung aasahan ko.Napahawak ako sa aking dibdib,bumalik na ito sa normal.
Nandito ako ngayon sa kwarto,tinignan ko ang orasan na nakalagay sa bedside table.7:30 na pala ng gabi,hindi ko alam kung nasan yung mag-asawang Zargoza.Sinusuklay ko ang aking buhok,kakatapos ko lang maligo.Binigyan ako ng damit,suklaw at iba pa na kagamitan para sa babae.
Akala ko nga kanina na hindi na ako magbibihis,mabuti nga at dinalhan ako ng damit ni Laira.
Napangiti ako ng maalala ko ang sinabi ko noon,dapat hindi talaga magsalita ng patapos.Dinalaw ko ng antok kay naisipan kong matulog na.Maaga akong gumising kinabukasan dahil papasok ako sa trabaho.Sayang yung sahod ko kada buwan.Lumabas ako sa kwarto,kakatapos ko lang maligo.
"Maam May saan po kayo pupunta?"napalingon ako,si Laira pala.
"Ah papasok ako sa trabyko"tugon ko.
Ngumiti naman ito.
"Alam mo ba kung anong lugar to?"tanong ko kay Laira ngunit umiling lang ito.
"Huh hindi mo alam?"
"Pinapatawag po kayo ni Ma'am Claire para kumain na"ani ni Laira
"Huh"
" Sumunod po kayo sakin dahil panigurado po hindi mo pa kabisado dito". natatawang ani ni Laira.
Sumunod ko sa kanya,nakarating kami sa dining area.Nandon na ang mag asawang Zargosa.
Nang makita ako ni ma'am Claire tumayo ito at yumakap skin"Good morning Dear".
Bumitaw ito sa pagkakayakap."Kumain ka na dahil may pupuntahan tayo"masayang ani niya at pinaupo ako s upuan.
"Mom Claire,papasok po ako sa trabaho ngayon"ani ko.
"May trabaho ka?"gulat na tanong ni Ma'am Claire.
"Ah opo...janitor po ako sa isang hotel"hindi ko ikakahiya ang trabaho ko dahil yun ang bumubuhay sakin at saka maranggal naman yun.
"Really?"tumingin si Ma'am Claire kay Mr.Zaragosa.
Nagulat ako nang hinwakan niya ang aking kamay"Nako Dear siguro sobrang pagod mo...pero don't worry magre-resign ka na don"ani nito.
Kokontra pa sana ako ngunit nagsalita ito ulit"Hon tawagan mo yung manager ng hotel... Tell them na magre-resign na si May"utos niya kay Mr.Zargosa.
"Tinawagan ko na sila kahapon Love, don't worry "nakangiting sagot ni Mr.Zargoza.
Medyo nalungkot ako dahil wala na akong trabaho,saan na ako kukuha para sa pang-araw-araw ko na kailangan.
Ngumiti lang ako sa kanilang dalawa.
"Kumain ka na Dear"ani ni Ma'am Claire at pinaupo ako sa upuan.
Nandito kami sa salon,sabi kasi ni Ma'am Claire na may pupuntahan daw siyang wedding bukas.Maraming tao dito sa salon, paniguradong mga mayayaman ito.
Tumingin lang ako sa isang libro na puno ng hairstyle,binigay kasi sakin to kanina.Hindi ko naman alam kung anong gagawin ko dito.Ano kaya kung papasok ako ng trabaho sa salon,kahit tagalinis lang, tatanggapin kaya niya ako dito?
Namomroblema ako dahil marihap makapasok ng trabaho,pano na yung pag-iipon ko para makapagbalik sa pag-aaral.
Napaangat ako ng tingin ng may kumalabit sakin."Hi ikaw na ang susunod"ngumiti ito.
"Huh?"
"Hakdog...hali na po kayo" pinaupo ako sa isang upuan na nakaharap sa salamin at sinimulang suklayin yung buhok ko.
"Ahm...miss ano po yung hairstyle ko?"tanong ko sa kanya dahil baka kakalbuhin ako nito,matagal pa namang tumubo yung buhok ko.
Ngumiti lang ito sakin.Ay Okay.
•••••
Wag kalimutang mag vote😊
