That Villain

Chapter 03

Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
___________________________
-Galen's POV.-

I was peacefully reading but not until I got bored, kaya napag desisyonan kung matulog nalang. I closed the book and put it where it had been and lay down, pinikit ko ang mga mata ko para matulog.

Well.....I tried to kahit na anong posisyon, tatagilid, haharap, dadapa, tatagilid uli pero di talaga ako dinalaw ng antok. And then realization hit me....

'Yea right, this d-mn insomnia but....arghh! F-ck this' I cursed in my mind while ruffling my hair and sit up, leaning my back against the headboard

I only got 1 or 2 hours of sleep in my previous life, it would be lucky if I got 3 hours. I was thinking this stuff and just realize how I act infront of him(Sebastian).

I was suppose to talk coldly and emotionless, act like I don't care towards him. Yet I'm showing too much emotions and affection

Well wala naman segurong mali na kahit sandali lang ay ipagpaliban ko muna yung pagiging cold at walang pakealam sa mga bagay-bagay, I want to be true to myself....kahit ngayon lang.

In my previous life I always talk and act cold and emotionless, but when my baby brother is with me I automatically got soft towards him.

Parati kong pinapakita sa kanya na I'm okay and everything is fine, but it was all a lie....sa buong buhay ko ay hindi ako naging okay. It was always a torture for me, ever since I turned 7.

I always thinking of attempting suicide yet I can't do it, I'm too afraid na baka yung ginawa 'nila' sa akin ay gagawin rin nila sa kapatid ko.

Kaya nagtiyaga ako kahit na masakit at labag sa loob ko ang mga ginagawa kong pagpatay, but as long as my brother is safe I'll do it.

Hmm....I was wondering kung kamusta na kaya sya..I'm sure he already know the whole truth, and for sure he already read the letter I wrote for him.

*Sigh*....magpaplano nalang ako kung anong pwedeng gawin upang maiwasan ang kamatayan ko total hindi naman na ako makatulog.

Hmmm.....base sa nabasa ko, ang dahilan ng pagkamatay ni Galen Art Kyuro na 'oh so called Villain' ay siya ang pinagbintangan na pumatay sa Ama ng female lead, at dahil sa maraming nagkakagusto sa babaeng maland-

I mean sa female lead ay agaran na pinapatay ito ng bagong hari kumbaga siya ay ang male lead, na siya ring kasintahan ng female lead. Ang kapatid niya mismo na may gusto rin sa fem lead ang nagpugot sa kanyang ulo.

'So....all I have to do is to avoid all of those male na nagkagusto sa fem lead and the fem lead ofcourse, especially sa psycho na yun I really hate that 'guy'.

And the best way to avoid them is I will leave this place at mamuhay sa malayo, para narin na hindi ko makita o hindi ako makita ng mga ulopong niyang mga kapatid at ang walang kwenta niyang magulang. Dahil simula palang ay ayaw ko na sa kanila.' I thought

I was finding an empty book or paper and a pen para maisulat ko ang plano, maya-maya ay nakahanap na rin at nagsimulang mag sulat.

-Sebastian's POV.-

As I leave Prince Galen's room, I teleport to King's office right away. I arrive infront of the door and knock

"Come in" a low and cold voice said the King inside, after I got permission I open the door and step in and close the door behind me. Walking towards infront of the King's table, I bow infront of the King to show some respect

"Tell what your business to come here Sebastian?" The King asked with a cold tone

"I came here to tell you that Prince Galen was awake, King Valdemar" I responded politely with my head bending

"Is that all?" Tipid na tanong nito

"Certainly, yes King Valdemar" I responded, he just hummed and says

"You may leave" so I bow and leave the place immediately. After I closed the door I decided to walk cause I wanted to, gusto ko munang pumunta sa kusina para kumuha ng snacks para kay Little Prince.

Habang naglalakad ay napapaisip ako sa gustong gawin ni prince Galen sa kanyang kaarawan....ewan ko kung tama ba ngunit iyon ang kanyang kahilingan kaya't tutuparin ko ito.

Dahil ayoko rin naman na lumaki siya na patuloy na nararamdaman ang pagkamuhi ng kanyang pamilya sa kanya.

Simula nung pinagbubuntis pa lamang ito ng Reyna ay kinamumuhian na sya ng kanyang ama, ina at mga kapatid nito dahil sa isang dahilan, ngunit nang manganak ang Reyna ay mas labis na kinamuhian siya ng Reyna dahil sa mata nito.

Ngunit para saaken ay walang naging kasalanan si prinsepe Galen dahil isa lamang siyang sanggol noon na walang alam sa mga nangyayari ngunit, bakit siya ang sinisisi?

Nang makarating ako sa kusina ay agad kong kinuha ang kanyang paborito at agad na nag teleport sa tapat ng pintoan ng kwarto niya, nakakalungkot man isipin dahil ang prinsepe Galen ay natutulog lang sa isang attic.

Hindi katulad ng mga kapatid niya ay natutulog ang mga ito sa desinteng kwarto na dapat ay siya rin, kaya ang ginawa ko nalang ay gawing komportable ang kanyang higaan at nililinis ito ng mabuti kaya kahit papaano ay maging komportable ito kapag natutulog

Ipinagpaliban ko nalang ang aking mga iniisip at pumasok na may ngiti sa labi, nang makapasok ay nakita ko itong may sinusulat na kung ano. I slowly walk towards his side and

"Mukhang busy ata ang Little Prince Galen" biglang saad ko at natawa dahil sa pagkagulat nito

-Back to Galen's POV.-

I was peacefully writing my plans pero bigla nalang may nagsalita sa may gilid ko kaya napasigaw ako't napatalon ng mahina at napahawak sa dibdib.

I look at him in annoyance with a tick mark on my forehead, while him just laughing

"Haha funny, pwede ka naman na magsabi nang mahinahon hindi Yung nanggugulat. Aatakihin ata ako sa puso dahil sayo" masungit na saad ko sakanya at ngumuso kaya't tumawa pa ito nang todo

"Pftt- sorry little prince hahahahah, ahem! Here, I brought you some snacks, I know you'll love it. It's your favorite" sabi niya't inabot sa akin kaya kinuha ko ito at tiningnan. Parang bigla nalang naging star yung mga mata ko dahil sa nakita ko, my favorite!!! Wait-

"How did you know that it's my favorite snacks?" I asked while looking at him with a face of full of curiosity

"Well it's because I read your mind kanina habang kumakain ka, palagi mong iniisip na gusto mong kumain niyan so...eat up" he responded with a smile, kaya isinawalang bahala ko ito't nilantakan ang potato chips at ice cream....

"Hmmmm" I hummed in satisfaction in my first bite, well di na ako magtataka kung meron sila nito dahil na mention naman dun sa libro na meron nito, pero meron din naman na mga bagay ang wala tulad nalang nang mga sasakyan at mga gawa sa teknolohiya tulad ng mga cellphone, laptop and etc.

"I can d*e peacefully now" I said directly, kita ko naman ang paglaki ng mata ni Seb at agaran na sinabing

"NO. You're not little prince" kaya napangiti nalang ako sa kanya't patuloy na kumakain

-to be continued-