Chapter 19

78 6 4
                                    

Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
____________________________
-Sebastian's POV.-

I arrived at Little Prince's room and saw that the Prince was sleeping peacefully with his Mother- the Queen who was sleeping too.

I slowly walk towards Little Prince's sleeping form and gently wake him up. After a few minutes, little prince woke up. Rubbing his right eye and yawning, after that he looked at me with his confused look.

Before I could answer, his eyes widened and about to get up on the bed but I stopped him and pointed at the Queen's sleeping for. And when hee saw who I was pointing to, he let out a heavy sigh and slowly got up on the bed.

Pagkatapos ay tiningnan niya muna ang Reyna at tumingin sa akin.

"Mauna kana sa karwahe Seb, susunod ako..." Bulong niyang saad kaya tumango na lamang ako at agad na nag-teleport kung saan ang kinaroroonan ko kanina at nakitang wala na si Sir Delroy.

Napabuntog hininga na lamang ako and just sit where the coachman sits.

"Ru, if something happens. Make sure na mabilis ang pagtakbo ng kabayo kapag ako at ang prinsipe ay nasa loob na, huwag na huwag mong itigil ang karwahe hanggat hindi tayo makakalayo dito." Seryusong saad ko kaya agad itong tumango.

-Galen's POV.-

I was packing my stuff, at inaalala ang sinabi ng Reyna bago pa man ako nakatulog kanina....

~Flashback~

After na umalis si Seb ay ganon din ang pagdating ng Reyna, She looked at me smiling and gave me a kiss on my forehead. It feels warm....

"How are you my baby?" She asked kaya napangiti na lamang ako

"I'm okay Kaachan....and....I'm r-realy happy kase you all celebrated my birthday.....and you cooked for me kanina..I-I really enjoyed the food...." I shyly said making her chuckle

"I'm/we're willing to do anything for you my baby....para lang makabawi sayo, and I promise na paglulutuan kita ng kahit anong gusto mong kainin." She calmly said and gave me a sweet smile.

"Really??!" I excitedly said, but deep in me I'm sad.... it's because It will not happen, kase aalis ako....

"Of course my baby, hmm....you go to sleep na at mamasyal tayo bukas..."She said while leading me to my bed

"Eh? Where?" I asked as I started to lay on my bed

"That's a surprise baby, I know you'll love it but sleep first okay?" Saad niya habang inaayos ang kutson sa akin, dahilan upang mapangiti ako.

Aalis na sana siya but I quickly grabbed her hand. She stopped and looked down at me, confused.

"C-can you stay po? I-I mean.... u-uhmmm" I didn't finish my sentence because of how embarrassing I feel right now.

"Sure, I will stay for you my baby..." She said and chuckled, kaya umusog ako at agad naman siyang umupo sa may gilid ko.

She started to stroke my hair while humming a song, a very calm song.

'It was so comfortable.....' I thought as I slowly closed my eyes

"I love you, my son.....I will do anything for you para lang makabawi ako. And I'm really sorry for what I did, sana....sana ay hindi mo ituloy ang iyong binabalak. Hindi ko iyon makakaya kapag mawala ka ng tuluyan sa akin....anak ko, mahal na mahal kita" She softly said as she sniffed before I drifted on a sleep.

~End Of Flashback~

I kept on remembering what she said....and I don't know but I feel guilty....pero para naman to sa akin right?

It's for my own good.....gusto kong malaman ang lahat.

-Third Person's POV.-

Patuloy na inaalala ni Galen ang sinabi ng kanyang ina, parang sirang plaka na paulit-ulit na gumagana sa kaniyang isipan. Hindi man lang namalayan ang luhang kanina pa na tumutulo.

Nang mapansin ay agad niya itong pinunas gamit ang kamay at nang matapos sa pag impake ay agad niyang isinuot ang nakatalukbong balabal. Ngunit bago umalis ay hinalikan muna ni Galen ang kanyang ina sa noo at agad na umalis.

Naglalakad ito patungo sa likod ng palasyo, ngunit sa kalagitnaan ng kaniyang paglalakad ay nakasalubong nito ang kaniyang nakatatandang kapatid na si Vladimir kasama ang ibang prinsipe.

"Who are y- wait Galen? Is that you?" Tanong ni Vlad sa kaniyang kapatid ngunit hindi sumagot si Galen.

'D*mn it! Dapat pala ay nag teleport nalang agad ako. I thought they were sleeping already? And how the f-ck can he recognize me that easily?!' tanong ni Galen sa kaniyang utak

At agad na nagteleport pero mas mabilis na hinawakan ni Vlad ang kaniyang kamay dahilan upang makasama ito.

Nakarating sila sa harap ng karwahe, pilit na kumawala si Galen sa hawak ng kaniyang kuya but Vlad tightens his grip on Galen's hand. Not caring if Galen would hurt but as soon as Galen can't go, he will do it.

"Where the f-ck are you going Galen?!" Pasigaw na tanong ng kaniyang kuya habang ang tono nito ay napakalamig.

Sasagot na sana si Galen pero bigla siyang tinulak ni Vlad dahilan upang matumba ito kasabay na pagsabog ng mahina sa pagitan ng kaniyang kuya

"Little Prince, hop in." Seb said, na nakasakay sa karwahe at binubuksan ang pinto ng karwahe upang mabilis na makapasok si Galen

Galen quickly got up and hopped in the carriage as fast as he could, at agad naman na mabilis na umandar ang karwahe at mabilis na umalis patungo kung saan ang labasan.

Labag man sa loob ni Prinsipe Vladimir ngunit inatake niya ang karwahe gamit ang 'Neichā vu~ainzu' kung saan ay dapat na papalibotan ng baging ang karwahe, at kung saan ay masasaktan ang nasa loob dahil sa masyadong mabilis ang pagtakbo ng karwahe.

Ngunit hindi iyon tumalab dahil sa kadahilanang may nakapalibot na barrier sa karwahe na kahit anong klaseng atake ay hindi tatalab

Kaya't napaluhod na lamang si Prinsipe Vladimir, at ganon rin ang pagdating ng kaniyang ama at ng ibang prinsipe na kasama niya kanina

-Vladimir's POV.-

"ARGHHHHH!!!! F-CK THIS SH'T!!!! JUST WHY?!!!" Pagsisigaw ko habang sinusuntok ang sahig at pagtulo ng aking mga luha.

'D-mn it. I f-cking lost my brother...just why? Why am I so weak? Ni hindi ko man lang kayang pigilan na umalis ang kapatid ko. F-ck this!' I said to myself mentally.

"Vlad? What happened?" Tanong ng nasa likod ko, at sa tingin ko ay si Dad ito

"I lost him dad.... I'm sorry....I let him go. I-I let my brother go." Saad ko at tuloyan ng humagolhol sa iyak. I felt a hand wrapped around me.

"Shhh.... don't worry my son....ibabalik natin siya okay? I'll do everything just to make him back here, son." Dad said with a serious yet worried tone.

______________________

'Neichā vu~ainzu'- 'Nature Vines' (It's a technique where a vines would attack and wrap itself in an object or someone.)

A/n: wahhhhh! Naawa ako kay Vladimir.⁠·⁠'⁠¯⁠'⁠(⁠>⁠▂⁠<⁠)⁠'⁠¯⁠'⁠·⁠.

That Villain Where stories live. Discover now