Chapter 20

87 6 1
                                    

Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
____________________________
-King Valdemar's POV.-

Everything was a mess.

It's been a week since my son-Galen left, and everything is a mess.

Vladimir has been locking his self in his room since the incident, and my wife.....she never talked to me. Simula nung malaman niya ang nangyari......palagi nalang siyang tulala at maya-maya ay agad na tutulo ang luha....

And I'm hurt seeing them like that- especially my wife.....para siyang bumalik sa dati.

I really hate it....but......wala akong magagawa.

"So......any update Captain Lev?" I asked with a lower yet cold tone.

"I'm sorry Sire, but no....all the troops have been looking outside of the Kingdom and even every kingdom yet we never found them. But don't worry Sire, we'll do our best para mahanap ang prinsipe. We will never stop finding him." He said seriously.

"I'm looking forward to it Captain Lev....don't disappoint me. Now please keep looking for my son." I said, he nodded and bowed before he left.

I just let out a big sigh

"King.....just rest for a while, I'll just do the paperworks na natira." Delroy offered, kaya napatingin ako sa kinaroroonan niya.

"Are you sure? I know you will visit them now.... right?" I asked

"I'm sure King Valdemar, and I'll just visit tomorrow...just...rest King, I know you're tired." He assured

"Okay, okay..... thank you Delroy...and ikamusta mo ako sa kanila please..... especially- you know it already. I'll leave now Delroy." I said as I smiled faintly, tumango naman siya at ngumiti sa akin.

'I hope everything will be okay and my son will come back.....that's my only wish.'

-Galen's POV.-

It's been a week since simula nung umalis ako sa kaharian at kakarating lang namin ngayon sa.....wait-

"Seb where are we right now?" I asked

"We're in the Kūki Kingdom, where the people who live here are using air techniques and can fly without wings but sa pagkakaalam ko ay mga royalty lang ng Kūki Kingdom ang nakagawa nun at kung may makakagawa man na commoners, marahil ay konti lamang.

Wag ka pong mag-alala, kailangan lang nating lagpasan ang kaharian ng Kūki bago makarating sa ating titirahan. I'm sure po na magiging safe ka- tayo doon." He responded kaya tumango na lamang ako

'Tinanong ko lang naman kung na saan tayo tapos biglang ganon' I thought as I sweatdrop

"Let's go Little Prince, kailangan nating magmadali papuntang pamilihan. Ramdam ko na medyo marami ang mga guwardiyang umaaligid dito." He seriously said kaya tumango na lang ako, at sinimulang maglakad papuntang pamilihan.

Habang patuloy sa paglalakad ay ramdam ko ang presensya ng mga guwardiya na umaaligid. Ngunit binaliwala ko na lamang iyon at nagpatuloy sa paglalakad.

Maya-maya ay nakarating kami sa pamilihan at bumili na ng kakailanganin namin sa aming titirahan. Habang pumipili si Seb ay tumingin ako sa aking paligid.....

Mga batang naghahabulan, mga taong nag-uusap at namimili, hanggang sa napunta ang aking paningin sa isang batang lalaki....and I think he's 2 years older than me.

And I think Arsene and him ay mag kasing edad lang......

He was acting like he would buy something....well, halata naman. I knew those movements, marami na akong nakasalamuha ng ganiyang galawan at nagawa ko na rin iyan.

That Villain Where stories live. Discover now