Savior of The Moon

Kabanata 7

Buong akala niya talaga ay sinama siya ni Diana upang tulungan niya itong mamili ng bibilhin ngunit hindi niya inaasahabg siya pala ang bibilhan. And now, she doesn't know what to do with the pile of clothes in her closet.

Diana told her to not mind it because it's nothing but she don't think so. Sobrang daming paper bags at shoe box na nag kalat sa kaniyang closet at lahat ng iyon ay galing sa mamahaling brand. And the price? She's sure that's not nothing at all!

Napahilot na lang siya nang ulo nang biglang pumintig ito. Kumuha na lamang siya ng ternong pajama saka nag bihis at lumabas upang mahiga sa kama. Nababalot na ng kadiliman ang kwarto niya dahil pinatay niya na ang ilaw at ang nagsisilbing maliit na liwanag ay nagmumula sa bintanang bukas.
She stared at the pink ceiling for almost half an hour.

She's tired but she couldn't sleep. Naalala niya ang reaksyon ng bababeng si Veronica nang mabanggit niya ang buo niyang pangalan. The woman seem to be shocked but she didn't say anything until Diana came back. Ynarra couldn't help but to be confused but she just shrugged it off in tiredness.

NAPABANGON siya nang makaramdam nang panunuyot ng kaniyang lalamunan. She get off the bed with sleepy eyes. Her hair got messier when she scratch her head.

Kinapa-kapa niya ang doorknob hanggang sa mabuksan niya ito at tuluyang makalabas. Natigilan siya nang makita ang pinto ni Dmitri  na kaharap lamang ng tinutuluyan niyang silid. Madilim ang pasilyo nang tahakin niya ito kaya't halos mangapa siya. Mabuti na lamang ay nakabukas ang ilaw sa sala na nasa ibaba kaya't ligtas siyang nakalakad sa hagdanan.

She turn on the lights in the kitchen and get some water. Nang matapos ay babalik na sana siya sa kaniyang silid ngunit nakarinig siya ng sunod sunod na katok kaya't imbis na bumalik sa kaniyang kwarto'y dumeretso siya sa pinto. She can hear a faint voice outside, it was familiar so she peak through the curtains of the window.

Her eyes widen when she saw a frail man outside. Nagpa-panik na binuksan niya ang pinto nang mamukhaan ang taong 'yon at bumungad sa kaniya ang nang hihinang si Dmitri. Dmitri leaned at the door frame. Sumisinghot-singhot pa ito at niyakap ang sarili nang umihip nang malakas ang hangin.

"A-ayos ka lang?" Parang gusto ng dalaga sa mpalin ang sarili sa napaka-bobong katanungan na 'yon. He's not fine at all!

The weak Dmitri nodded in response. Hindi siya naniniwala dito pero ayaw niya din na pakielaman ito at baka magalit pa ang binata sa kaniya kaya't wala siyang nagawa nang umakyat na ito sa itaas.

She just sighed heavily before closing the door. Umakyat na din siya nang mapatay niya ang ilaw sa kusina. She was about to enter her room when she heard a loud thud coming from Dmitri's room. She gasp before turning to his door.

"D-dmitri?" Kinatok niya ito ngunit wala siyang nakuhang tugon. She knocked again but she still got no response. She got no choice but to open it herself. Huminga muna siya nang malalim bago ito buksan. There, she saw him laying on the cold floor.

Once again, she gasp. Dali dali niyang dinaluhan ito. Halos mapaso siya sa init ng binata nang mag lapat ang kanilang balat. Dmitri is a big man pero binuhat pa rin siya ng dalaga upang ihiga sa kama nito. His room is big but simple you can see how manly it is with dark blue and black theme, it also has a mini sala. Inayos niya ng higa ang binata't kinumutan ito ng maayos lalo na at mukhang lamig na lamig ito.

Bumalik muna siya sa kaniyang kwarto upang kumuha ng bimpo bago bumaba muli sa kusina. Doon ay nag-pakulo siya ng tubig sa takore't ininit ang soup na hapunan nila kanina. Pagka-uwi kasi nila ay kumain silang muli.

Pagka-tapos ay nilagay niya sa maliit na pinggan ang mainit na tubig at inilagay sa tray ang hinanda niyang soup kasama ang isang basong tubig. Kumuha rin siya ng gamot para sa lagnat. Binalikan niya ang binata sa kwarto nito. She soak the hand towel before squeezing it. She fold it before putting it on Dmitri's forehead.

Napayuko na lang siya sa pagka-konsensiya. She feel like it's her fault. Naalala niya kasi ang sinabi ng Mama nito na medyo sensitive ang mga anak niya sa ulan at madaling magka-sakit. Dahil sa kaniya kasi ay naulanan ito noong isang araw.

Napadilat ang binata nang maramdaman ang init na dala niyon. His vision was kinda blurry.  Kahit nanghihina ay pinilit niyang bumangon kaya inalalayan siya ng dalaga. His head are throbbing in pain, hinang hina din siya pero kumakalam na ang kaniyang sikmura.

Ynarra can hear his stomach growl. Inabot nito ang tray na may lamang soup at inilapag iyon sa harap ng binata. Dahil mukhang hindi kayang kumain ng binata ay siya na ang pumulot sa kutsara saka ito sinubuan.

Dmitri stare at her then at the spoon in front of him. Ynarra smiled with hesitation. Ilang segundo pa nang ibuka niya ang bibig at isubo ang pag kain. Nakahinga siya nang maluwag nang hindi nito tinanggihan ang pag kain.

She fed him until he finished the food. Pina-inom niya naman ito ng gamot at tubig bago ito mag pahinga muli. Habang natutulog ang binata ay muli niyang binabad ang bimpo saka ito piniga at ibinalik sa nuo ng binata.

She sat on the floor. Mabuti na lang ay may carpet sa bandang iyon kaya hindi niya naramdaman ang lamig ng sahig. Umupo siya nang pan-dekwatro. She lean her head on his bed while making her arms her pillow. Her eyes traced his face. Ngayon ay napansin niyang kamukha ng binata ang mga magulang nito. It's like a mix of Matthew and Diana, they've almost made a goddess.

Her eyelids are getting heavier while staring at him. Napapa-pikit pikit na ang kaniyang mga mata hanggang sa tuluyan nang mandilim ang kaniyang paningin.