Savior of The Moon

Kabanata 10

RAOMING her eyes around the huge school, she can't help but to be amazed. Kumpara sa paaralan na pinasukan niya noon ay mas malaki ang eskwelahang nasa harap niya ngayon. Mas malinis at halatang pinapahalagahan ang lugar hindi katulad sa kanilang lahat ng sulok ay ginagawang basurahan.

Dahil uwian na ay hindi mapigilang pag-tinginan sila ng mga estudyanteng dumadaan. Dmitri looking like a model leaning his back on the car and Ynarra's beauty with her twinkling eyes, they are the real definition of head-turners.

"Kuya!" They both turn their heads to Matthias who called them. Nagpaalam ito sa mga kaibigang kasama habang tumatawa. He wave at his friends before walking towards them.

"Hi, Ate! Buti sumama ka, gala tayo!" Magiliw nitong bati sa dalaga, his dimples are showing as he smile widely. Pumuslit din ang ngiti sa labi ng dalaga at tumango. Matthias is really the opposite of his brother, mas lalo itong madaldal at magaan ang aura.

"Let's go." Agad na putol ni Dmitri sa kanila, nauna na itong sumakay sa kotseng dala.

They both look at each other and shrugged. Siguro'y pagod na ito kaya't nagmamadaling umuwi. Pinag buksan muna ni Matthias si Ynarra ng pinto sa backseat bago ito tumabi sa Kuya niya. The memory of Dmitri opening the car's door for her earlier before they fetch Matthias flash through her mind.

Ang tanging pagkakaiba lang siguro ng mag-kapatid ay ang kanilang ugali, isa'y tahimik at isa'y madaldal, at ang kanilang itsura't balat dahil kayumanggi ang kulay ng balat ni Matthias na minana nito sa kanilang Ama ngunit pareho silang may busilak na puso at gentleman.

Tahimik lang ang dalaga habang pinapakinggan si Matthias na kulitin ang Kuya nito para gumala. The latter just nodded without speaking but Matthias continue to talk, minsan ay napapasama pa ang dalaga sa kalokohan nito.

"Let's go to the plaza, Kuya. There's a concert there." Dmitri just nodded. Nang mag sawa itong daldalin ang Kuya niya ay napunta naman sa dalagang nasa likod ang atensiyon niya.

They talked about what's her favorites. Si Dmitri naman ay nakikinig lang sa question and answer portion na nangyayari sa loob ng kotse. Ynarra is smiling while answering Matthias but it vanished by his last question.

"What happened to you that night where Mama found you?" Dahil sa hindi mapigilang kuryosidad ng binata ay bigla na lang lumabas sa kaniyang bibig ang katanungang 'yon. Dmitri shoot a glance at her through the rear-view mirror, he can't help but to be curious also.

Kumabog ang dibdib niya roon. The hesitation is evident in her face. Nag-lilikot din ang mata niya sa loob ng kotse. Kahit na napakadaling sagutan ng tanong na iyon ay parang may nakabara sa kaniyang lalamunan na tila pinipigilan siyang mag salita.

There's a moment of silence before Matthias noticed her having a hard time. "I'm sorry, that made you uncomfortable? You don't need to answer it if you're not comfortable." Binigyan siya nito ng isang segurong ngiti na nag alis ng kaniyang kaba.

He then diverted the topic about the concert. Tahimik namang huminga nang malalim ang dalaga dahil tila naalis ang tinik sa kaniyang lalamunan.

The heavy atmosphere earlier vanished when they arrived at the park. Parang batang nag mamadaling lumabas si Matthias habang napapailing na lang ang Kuya nito lumabas din. She is about to open the door but Dmitri open it for her just like earlier.

Pinasalamatan niya ito gamit ang maliit na boses. Dmitri close the door when she got out and roam her eyes around the place. Napuno nang pagka-mangha ang mata niya habang pinapanood mula sa kaniyang pwesto ang mga batang nag lalaro, mga mag kasintahang magka-hawak ang kamay, at ang mga pamilyang nagsisiyahan. She can also see the birds flying beneath the pinkish sky and how the ocean beneath it reflects its beauty.

"Bolaga!" They both flinched when Matthias show up from nowhere. Pareho sila nitong inakbayan. Dmitri and Matthias are both tall, nag mumukha tuloy siyang bata sa tabi nila.

Hindi naman talaga siya maliit sadiyang napapalibutan lang talaga siya ng mga matatangkad na nilalang. "Let's eat, Ice cream. Libre mo, Ya." Walang hiyang aniya nito't hinila sila papuntang ice cream stall.

"Fucking buraot." Napapailing na mura ni Dmitri at tinanggal ang pagka-kaakbay ng kapatid. Matthias just laughed while Ynarra keep wandering her eyes around. Nag-order naman si Dmitri ng ice cream, cookies and cream for him and his brother and cheese flavor for Ynarra.

"Ice cream is the best! Right, Ate?" Yumukod ng kaunti ang binata upang masilayan si Ynarra. Dmitri is in the middle while licking his ice cream, his other hand in his pocket. Nasa magkabilang gilid niya ang kapatid at ang dalaga na kapwa dinidilaan din ang ice cream.

Nakangiting tumango ang dalaga bilang pag sangayon. Tumuwid naman ng tayo si Matthias na nakapaskil din na ngiti sa labi. They stand at the shore and watch the sun set. Kalmado ang hampas ng alon na umaabot sa kanilang hubad na paa.

DMITRI unconsciously stare at the girl besides him. The different hue of the afternoon sky reflects in her eyes that scream different emotions. It's like she's in the depths of her thoughts to the point that she didn't notice his deep stares.

Lumabas ang isang mahinang singhap sa labi ng dalaga nang biglang alunin ng hangin ang kaniyang buhok at ang kaniyang dress na nagpatianod sa medyo may kalakasang hangin.

BANAYAD na sinuklay ni Ynarra ang kaniyang buhok gamit ang palad at matamis na ngumiti. She wore the cowboy hat while the two brothers are wearing a bunny ears headband.

"Smile ka, Kuya!" Pinapagitnaan siya ng mag-kapatid, si Matthias na nasa kanan niya ay todo ngiti na siyang kabaligtaran ng nakabusangot na mukha ng kaniyang Kuya.

She can how wide her smile was while looking at the picture from the photo booth. Nakatihaya siyang nakahiga sa kama habang pinakatitigan ang litratong nakuha mula sa masayang alaala.

Simula nang mapunta siya sa puder ng pamilyang La Suante ay parang bawat sandaling dumadaan ay masaya. Habang mas tumatagal, unti unting nag hihilom ang sugat ng kaniyang nakaraan.