2
យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងដែរជីមីនមិនបានគិតដូចនាយនិយាយ គេងាកមុខចេញមិនចង់ឃើញមុខគេ
«ខ្ងុំមិនយល់ពីលោកនោះទេ?លោកទុកខ្ងុំជាអ្វី?ម្ដងដើរចេញម្ដងក៏មករក!»ជីមីននិយាយទាំងសម្លេងខ្សោយៗ
«ឯងក៏ធ្វើអញ្ជឹងដែរមិនចឹង?»យ៉ុនហ្គី
«ណ្ហើយចុះទុកថាខ្ងុំឆ្កួតដែរខ្ងុំទៅរកលោកដល់ផ្ទះរបស់លោកធ្វើឲ្យលោកមិនសប្បាយចិត្តដែរមនុស្សធន់អន់ៗទៅកន្លែងដែរមិនសមថានៈខ្លួនឯង!»ជីមីន
«បើដឹងខ្លួនក៏ល្អហើយ!»យ៉ុនហ្គីនាយចុះពីលើគ្រែដើរសម្ដៅបន្ទប់ទឹកមុននិងទៅហាស្ដីឲ្យជីមីនឈឺចិត្តសិន
«អ្ហឹកៗខ្ងុំឆ្កួតតែឯងឡប់តែឯង ឥលូវគេនិយាយការពិតហើយ!»ជីមីនយំវាយពូកផាំងៗដំបូងៗមិនជាអីនិងគ្នាតែក៏យូរៗទៅក៏គិតពាក្យគេនិយាយ ទើបខ្លួនខំតាមគេ ខំទៅរកគេ តែគេក៏ក្រឡាប់សម្ដីវិញ
«ទុកខ្ងុំជាស្អី?ទុកខ្ងុំជាប្រុសបម្រើផ្លូវភេទលោកមែនទេ?»ជីមីន
«ឈប់និយាយភ្លាមណាផាកជីមីន!»នាយសម្លុត
ជីមីនវិញ
«លោកដែរគិតទេថាខ្ងុំចង់ធ្វើវាដែរទេ? លោកដែរ
សួរខ្ងុំទេថាខ្ងុំព្រមនិងលោកម្ដងណាទេ? លោកតែងតែបង្ខំខ្ងុំ ខ្ងុំមិនមែនរបស់លេងទេ ខ្ងុំក៏មិនមែនជាប្រុសលក់ខ្លួនដែរ!!»ជីមីននិយាយញាំងៗទាំងហូរទឹកភ្នែកដឹងទេគេឈឺ គេសឹងតែឆ្កួតទៅហើយនៅពេលដែរមិនដឹងថាខ្លួនអ្វីឲ្យប្រាកដ ស្រួលគេរៀបរឹកពារនៅពេលក្បែរនាយ
«រៀបរាប់ច្រើនគួរឲ្យធុញ!»នាយក៏ដើរមករើសខោអាវយកមកស្លៀកពាក់ធ្វើមិនដឹង
«លោកមិននិយាយក៏មិនអីដែរ ខ្ងុំមិនចង់គិត
ច្រើននោះទេ!បើខ្ងុំស្លាប់តែម្ដងទើបខ្ងុំមិនអាចគិតទៀត!»ជីមីន និយាយយ៉ុនហ្គីងាកមកមើលមុខ
ជីមីនយ៉ាងលឿននៅពេលគេឆ្លើយបែបនោះ
នាយមិនមាត់មិនក ដើរទៅទាញកៅអីអង្គុយធ្វើមិនដឹងទាំងមិនមាត់មិនក
ជីមីនវិញនៅពេលគេមិនឆ្លើយតបនិងខ្លួនក៏ចុះពីលើពូកទៅបន្ទប់ទឹកធ្វើមិនដឹងទាំងដែរខ្លួនឯងកំពុងតែ
អាត្រាតកាយកណ្ដាលវាល យ៉ុនហ្គីអង្គុយសម្លឹងមើលដំណើរគេទាំងភ្លឹកៗ
