បន្ទាប់ពីបើកឡានអស់រយៈពេលពីបីម៉ោងយ៉ុនហ្គីក៏បានមកដល់ផ្ទះមីងរបស់នាយ
យ៉ុនហ្គីបណ្ដើរជីមីនចូលក្នុងផ្ទះអ៊ំរបស់នាយ ព្រោះនាយមានគោលបំណងមកសួរសុខទុក្ខក៏មានបំណងចង់មកណែនាំជីមីនមីននាយឃើញដែរ
«អូយ៉ុនហ្គីខ្យល់អីបក់ក្មួយអ៊ំឲ្យផ្ទះអ្នកចំម្ការអញ្ជឹង?»
«អ៊ំធ្វើមើលតែខ្ងុំនិងមិនធ្លាប់រស់នៅទីនេះ!»យ៉ុនហ្គីក៏អង្គុយសាឡុងនៅជិតគាត់ទាញជីមីនដែរមិនមាត់កអីនោះមកអង្គុយជិតដែរ
«អឺហើយនេះអ្នកណានិង?»រាងចំណាស់សារេវែនតាបួញមាត់ទៅរាងតូចដែរអង្គុយធ្វើមុខម៉ង់ៗ
យ៉ុនហ្គីដែរអង្គុយក្បែរជីមីនងាកមើលមុខជីមីនបន្តិចរួចក៏ឆ្លើយទាំងមិនស្ទាក់ស្ទើរ
«ក្មួយប្រសាររបស់អ៊ំនិងហើយ!»យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងញឹមៗចំណែកជីមីនក៏ញញឹមរបៀបអឹមអៀនជាខ្លាំងតែក៏មិនភ្លេចអោនសួរស្ដីទៅកាន់គាត់ដែរ
«អីយ៉ាៗបាត់ក្បាលមួយរយៈធំតាមពិតតាមញ៉ែរ កូនគេសោះចឹងបានមិនឃើញវានាំស្រីវាមកទៀត!»អ៊ំស្រីរបស់យ៉ុនហ្គី
«ស្រីឯណា?»យ៉ុនហ្គីនិយាយយ៉ាងលឿនបន្ទាប់ពីលឺអ៊ំគេនិយាយ ចំណែកឯជីមីនវិញក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះបន្តិចដែរ
«អឺៗទៅមកពីឆ្ងាយយូរហើយទៅឡើងទៅបន្ទន់សម្រាក់ចុះ!»អ៊ំស្រីរបស់យ៉ុនហ្គីនិយាយហើយគាត់ក៏ដើរចេញទៅផ្ទះបាយបាត់ ក្មួយមកលេងទៅហើយត្រូវតែល្ងាចនេះមានអីពិសេសជាជាងរាល់ដងហើយ
ជីមីនមិនមាត់អីក៏និយាយថាចង់សម្រាក យ៉ុនហ្គីហើយនាយក៏នាំទៅបន្ទប់របស់នាយដែរធ្លាប់រស់នៅទីនេះគេងទីនេះពីមុនមក
តាំងពីឡើងមកលើរហូតពេលនេះជីមីនមាត់អីមួយមាត់មិនសួរនាំអីបន្តិចគេកំពុងតែរើសម្លៀកបំពាក់ដើម្បីផ្លាស់ពេលងូតទឹកហើយៗ
ធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គីមិនស្រួលចិត្តឡើយ ពេលអញ្ជឹងទៅតែជីមីនមិនមើលមុខគេនិងនិយាយជាមួយគេឡើយ ឥលូវគេចមុចទៅបន្ទប់ទឹកងូតទឹក ឡើងយូរ
មួយសន្លុះធំជីមីនក៏ងូតទឹកហើយៗរួចរាល់គេចេញមកពាក់ឆុតតុក្កតាដែរយ៉ុនហ្គីទិញមកឲ្យមុនចេញមកនេះឯង
ជីមីនដើរសម្ដៅទៅសាឡុងមិនខ្ចីមើលមុខយ៉ុនហ្គីអីបន្តិច ដែរនាយអង្គុយនៅលើពូកនោះ ហើយក៏ទម្លាក់ខ្លួនគេងលើសាឡុងបាត់ទៅព្រោះហត់នឿយនិងការធ្វើដំណើរមកណាមួយគេក៏មិនសូវមានកម្លាំងខ្លាំងអីដែរ ទើបគ្រាន់ដាក់ខ្នងភ្លាមលក់ភ្លាមតែម្ដង
យ៉ុនហ្គីគ្រាន់តែឃើញអញ្ជឹង នាយដកដង្ហើមធំមួយខ្យល់ហើយក៏ដើរទៅលើកបីជីមីនយកគេមកគេងលើពូកវិញ
«ពូកមានមិចក៏មិនគេង?សុខចិត្តមកគេងកន្លែងចង្អៀតទៅកើត!»មុននិងលើបីរាងតូចឡើងនាយក៏មិនភ្លេចចស្ដីឲ្យមនុស្សគេងលក់ឡើយដែរ
ដឹងហើយលឺថាខ្លួនឯងមិនមែនខ្លួនមួយទេមិចក៏ធ្វើអីមិនប្រយ័ត្តសោះអញ្ជឹង
