Bu bölümün sonunda minik bir tanışma var :)
Oy verip yorum yapmayı unutmayalım lütfen!
Artemisia J. keyifli okumalar diler!
Bölüm Şarkıları:
MARINA,
ancient dreams in
a modern land
Digital Daggers,
The Devil Within
(İkinci şarkıyı son
sahnede dinlemenizi
tavsiye ederim)
13. BÖLÜM:
"DEĞİŞİM"
Değişim tam olarak neydi?
Değişim tam olarak nerde başlayıp nerde son buluyordu?
Kızıl saçlarımı iki santim kestirmek bir değişim miydi?
Tırnaklarımı uzatıp veya uzatmamak bir değişim miydi?
En sevdiğim yemeğin değişmesi bir değişim miydi?
Mantıken bu soruların cevabı evetti ama benim hissettiğim değişim kesinlikle bunlara benzemiyordu.
Bu hayata mı alışıyordum peki?
Normalde odamda yaptığım kahvaltıyı bu sabah arkadaşlarımla beraber yemekhanede yapmıştım.
Yüzüm gülüyor muydu? Dudaklarım yukarıya kıvrıldığına göre, evet.
Peki değişiyor muydum yoksa alışıyor muydum bu dünyaya?
Eğitimimde de Alkan'ın sözünden çıkmıyordum. Halaskar'da bir spor salonu ve yüzme havuzu vardı. Her sabah o yüzme havuzuna atlayarak güne merhaba diyordum. Alkan'ın dediği gibi ağırlık kaldırarak spor da yapıyor, kaslarımı canlandırmaya gayret gösteriyordum.
Eh, ustamın dediğine göre de yumruklarım eskisi gibi değilmiş artık.
Ormanda da yürüyüş yapmak istiyordum ama Alkan sadece benim yanımda yukarıya çıkabilirsin diyordu. Ve o çok meşgul bir adamdı, bir türlü planladığımız sabah yürüyüşünü hayata geçiremiyorduk. Benim eğitimimi yönettiği gibi Deva ve Vlad'la beraber Halaskar'da da düzeni korumaya çalışıyor, hükümet ile arasındaki savaş için yeni yeni planlar kurguluyordu.
Uykusuzluktan moraran göz altları onun yorgunluğunu sergiliyordu. Ama yine de her seferinde, o kadar yorgunluğuna rağmen bana bir şeyler öğretiyor, günün sonunda da bugün daha çok geliştin Ayperi, demeyi ihmal etmiyordu.
Bu cümle, günün tüm yorgunluğunu alırken aynı zamanda bana açmamam gereken bir kapıyı açıp endişelerle sıvanmış bir mahsenin içine tıkıyordu.
Gelişmiş miydim?
Ama gelişmek değişimi de getirmez miydi?
Değişim olduğuna göre, alışmak, uyum sağlamak da artık bu ortamda olmaz mıydı?
Değişim ve alışmak...
Bu dünyada en çok korktuğum kavramlar şimdilik bunlar olmalıydı.
Ben değişmek istemiyordum, Dünya'da olduğum Ayperi'yi kaybetmek istemiyordum. Bu dünyaya da alışmak istemiyordum. Hiçbir zaman.
Çünkü alışırsam ve de değişirsem unuturdum mazimi. Mazimi unutmak da özümü unutmak demekti. Ve ben dönüşürdüm.
YOU ARE READING
ORENDA: AYPERİ
FantasySıradan bir insan, bir ağacı dokunuşuyla boydan ikiye bölebilir miydi? O ağacın içinden 10 yıldır çürümeyen bir ceset çıkabilir miydi? Sıradan bir insan, nehre düşerek başka bir dünyaya gidebilir miydi? Ben arafın ıssız koynunda ölüm şerbetini içtiğ...
