Artemisia J. Keyifli okumalar diler!
Bölüm Şarkısı: Ruelle - Bad Dream
4. BÖLÜM:
"ŞIRINGA"
Korku.
Bu kelimeyle kan bağım varmış gibi hissediyordum artık. Buradaki her toprağın altında korkunun gübreleri çıkıyordu.
Duyduğum ses neyin sesiydi? Bir kadının değildi, zira bir kadına ait olacak ses tonu kadar ince değildi, bilhakis çok gürdü.
Nefes alışverişim hızlandı.
"Alkan," diye fısıldadım kısık sesle, sanki beni duyacakmış gibi. Sanki beni duyup da bana yardım edecekmiş gibi.
"Korkma." dedi o gür ses münkünmüş gibi. "Benden sana zarar gelmez."
"Kimsin?" dedim sesimin titremesi engel olamayarak.
"Ben..." Aniden önümde siyah bir duman belirlendi. "Hades."
🌙
Zihnim, karanlıkta yuvarlanırken gözlerimi açamıyordum.
Üşüyordum.
Çok üşüyordum.
Annemin kokusunu istiyordum. Evimi istiyordum. Burayı değil. Karanlığı değil...
Düşüncelerim, zihnimi ateşe vermişti. Ama ben titriyordum...
"Titriyor."
Alkan... Bu ses onun sesi olması gerekmez miydi? Ya da diğerlerinin... Kesinlikle öyle olması gerekirdi ama değildi. O sırada zihnime tanıdık bir ses fısıldadı:
"Gözlerini açman lazım Ayperi, bizi buldular."
Bizi buldular...
Bu... Ne demek oluyordu?
"Ayperi... Gözlerini aç, hadi!"
Ses, zihnimde ait olduğu yeri buldu. Bu ses 8 Temmuz gecesi duyduğum sesle aynıydı!
Ürperdiğimi hissettim.
Kollarımı ve ayaklarımı oynatmaya çalıştım ama oynatır oynatmaz tenim soğuk bir metal ile temas etmişti. O an anladım ki hem ayak hem el bileklerimi sabitlemişlerdi.
"Kız uyanıyor, şimdi ne yapacağız?" Tedirgin bir ürkek erkek sesi kulaklarıma ilişti.
"Hiçbir şey... Sadece bekleyeceğiz. Vakit geldiği zaman ise babama haber vereceğiz." Ormandaki ses... Neydi ismi? Hades! O buradaydı... Sesi ormandaki gibi gür değilsede o buradaydı.
Alkan? O yoktu. Bundan emin olmuştum. Hayal kırıklığı tüm zerreme yayıldı.
"Cihazı ver, kızımız gözlerini açmakta naz yapıyor." dediklerini anlamaya çalışıyordum ama anlamıyordum. Metal bir ses duydum. İki omzumunda köprücük kemiklerine ve alnımın yanlarına bir şey yapıştırdılar. Kabloları olan bir şey. Ağzımı da havlu gibi bir şey soktular. Ne yapacaklardı bana?
YOU ARE READING
ORENDA: AYPERİ
FantasySıradan bir insan, bir ağacı dokunuşuyla boydan ikiye bölebilir miydi? O ağacın içinden 10 yıldır çürümeyen bir ceset çıkabilir miydi? Sıradan bir insan, nehre düşerek başka bir dünyaya gidebilir miydi? Ben arafın ıssız koynunda ölüm şerbetini içtiğ...
