5. İLK KADEM

613 82 374
                                    

Bölüm Şarkısı: Archive - Again

Artemisia J. Keyifli okumalar​!

5. BÖLÜM:
"İLK KADEM"

Ilık bir esinti tenime nüfus ederken gözlerime kurşun dökmüşlerdi sanki. Dudaklarım bir mum işlevi görmüş gibi yanmış ve erimişti. Etrafımda cıvıldayan kuş sesleri gözlerimi açmamı söylüyorlardı ya da ben öyle hissediyordum.

İyi, hoştu da, göz kapaklarımın üstüne erimiş ve de kirpiklerime yapışmış bir kurşun varken ben gözlerimi nasıl açacaktım ki?

"Ayperi..."

Fısıltılı bir şekilde söylenen ismim Alkan'ın ses tonundan doğmuştu. İşin tuhaf yanı ise ben bu ses tonunu duyar duymaz beynim komut düğmesini ele geçirmiş ve bedenimin hareketi için bir fetvah çıkarmıştı.

Rüzgar kirpiklerimin arasından
esintiye çıkarken yavaşça sıyrıldı kozasından. Ve ben denizin hırçın dalgalarıyla kıyıya vuran mavi gözlerimi semaya sundum.

Beni ilk karşılayan masmavi bir gökyüzü ve onu süsleyen bembeyaz bulutlar olmuştu. Bu görüntü dudaklarıma bir tebessüm kondurdu.

Bakışlarımı gökyüzünden ayırıp yan tarafa kaydırdığım zaman ise gözlerimin önüne bir sürü ağaçlar serilmişti. Göğü hafif bir rüzgarın esintisiyle selamlayan ağaçların tabanını süsleyen sonbahar yapraklarla dolu bir ormandaydım.

Elimin altında yaşam süren yaprakları avuçladım ve elimi havaya kaldırıp yaprakları göğsümden aşağısına serbest bıraktım. Gülücükler suratımda yuva kurarken kıkırdadım.

Huzurluydum.

Ellerimden destek alarak doğruldum. Üzerimdeki kıyafetlere göz gezdirdiğimde ise üstümde volan kollu beyaz şifon bluz olduğunu fark ettim. Altımda ise diz kapağımın hemen üstünde biten beyaz tüllü bir etek, ayaklarımda ise bileğimin birkaç santim üstünde biten beyaz bir çorap vardı. Kısaca baştan aşağı beyazdım. Bu beni mutlu etti, bir nevi ferahlattı.

Yüzümdeki gülümsemeyle etrafımı bir kez daha tararken sonbahar yapraklarının arasında bir papatya tacı gözüme çarptı. Ellerimin arasına aldığım zaman ise yaprakları tek tek okşayıp sevdim. "Papatyalar..." diye mırıldandım.

Küçükken ailecek pikniğe gittiğimiz zaman annem benim için papatyaları öldürür onlardan bana taç yapardı. Lâkin ne zaman papatyaların dalından koparıldığı zaman öldüğünü öğrendim, işte o zaman o taçları takmadım, hepsini kuruttum. Sanırım ben o zamanlarda tam anlamıyla büyümeye başlamıştım.

Ama bu sefer tacı kafama taktım. Saçlarım biraz dağılmıştı. Parmaklarımı tarak şeklinde kullanıp saçlarımın arasına daldırıp şekil verdim. Parmaklarımı tam saçlarımın arasından çekiyordum ki kızıl saçlarımın arasında saklanan güz yaprağı elimin içine yerleşti. Yaprağı saçımdan alıp göz hizama sokunca kaşlarım hoyratça çatıldı.

ORENDA: AYPERİWhere stories live. Discover now