Kitabın Spotify listesine profilimden ulaşabilirsiniz.
Bölüm Şarkısı: Low - Lullaby (Lütfen bu şarkıyı dinleyerek okuyun.)
Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın.
Artemisia J. keyifli okumalar diler!
1. BÖLÜM:
"KANLI PELİT"
8 TEMMUZ 2022 CUMA
Saat, 23:50
Rüzgarın sesi, kulağıma tozlanmış bir kitabın ninnisini söylerken, geceliğimin eteklerinden tutmuş, çıplak ayağımla toprağa hükmederek koşuyordum Azrail'in sesini köklerinde besleyen ağaçlarının arasından.
Sadece koşuyordum, sanki ben koştukça ayağıma bulaşan yağmurun kokusuna hükmeden toprak, bir silgi niyetine tanık olduklarımı silecekti.
Bu sadece bir histi.
Gökyüzünün gözyaşlarına sahip çıkan bulutlar, bir kez daha çığlıyla aydınlattı yeryüzünü, biçaremi...
Ayaklarımdaki güç, yağmurun etkisiyle eriyip gitmişti.
Büyük bir gökdelenin depremin etkisiyle çöktüğü gibi dizlerimin üstüne çöktüm.
Kızıl saçlarım yağmurun etkisiyle sırılsıklamdı, yeryüzüne düşen her yağmur tanesi saçlarımı bir anne şefkatiyle okşuyordu. İronik bir şekilde güven veriyordu bu durum, güvensizliğin şarabını yudumlarken.
Tam o sırada, bütün dengemi altüst eden o sesi duydum tekrardan.
"Ayperi,"
İçimdeki, büyük bir ağacın dibine çöküp, peluş oyuncağıyla oynayan Ayperi bu sesi duyduğunda gözleri korkuyla irkildi. Kulaklarını elleriyle örttü. Alt dudağını sarktı. Zira yüzünü görmediği birinin sesini duymak istemiyordu, şimdi değildi.
"Hayır," diye mırıldandım kendi kendime. "Uzak dur benden."
"Kendinle yüzleşme vaktin geldi ama Ayperi. Sen kim olduğunu merak etmiyor musun?"
Ses varlığından ibaretti sadece, görüntü onunla değildi.
"Hayır," diye mırıldandım tekrardan, sesim bile havaya süzülmekten yorulmuş gibi artık cılız çıkıyordu.
"Sen kimsin Ayperi?"
"Ben Ayperi'yim," dedim gözyaşlarıma sahip çıkamayarak. "Beni rahat bırak artık, lütfen."
"Olmaz Ayperi, artık değil. Vakit geldi."
"Vakit, vakit, vakit... Neyin vakti bu?" dedim bağırarak.
"Senin..."
"Ben bir şey yapmadım, beni rahat bırak. Hem, her şey senin yüzünden oldu! Seni dinlememeliydim!" Dudaklarımın arasından bir hıçkırık daha firar etti.
YOU ARE READING
ORENDA: AYPERİ
FantasySıradan bir insan, bir ağacı dokunuşuyla boydan ikiye bölebilir miydi? O ağacın içinden 10 yıldır çürümeyen bir ceset çıkabilir miydi? Sıradan bir insan, nehre düşerek başka bir dünyaya gidebilir miydi? Ben arafın ıssız koynunda ölüm şerbetini içtiğ...
