CHAPTER ELEVEN

0 0 0
                                    

HAWAK hawak ko ang braso niya papuntang table namin nang mapahinto siya nang may tumawag kaya napahinto din ako.

"KJ!!!" a man was walking towards our direction. I saw also in my peripheral vision that kevin look at him. "The restaurant is busy why are just standing there." the man looks so in furious.

"Dad..." napatanggal pati ang pagkakahawak ko sa braso ni kevin dahil sa narinig ko.

shit, daddy niya ito??? Napa tingin sa lalaking nasa harap namin na tantya ko ay nasa 40+ ka. Hindi mapagkaka ila na daddy nga ito ni kevin. They are both old and younger version of each other.

"sa susunod nalang ha." halos pabulong ko na sabi kay kevin. Yumuko muna ako paalis sa kanila, naramdaman ko naman ang pag tawag sa akin ni kevin pero hindi ko na ito nilingon.

"Ang tagal mo ata, selene?" pag tatanong sa akin ni dad nang makapag balik na ako. Hindi na rin ako naka sagot. "Mag bill out na din tayo."

Habang nasa biyahe kami ni dad pauwi, hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya na ang owner ng restaurant na pinagkainan namin ay kina kevin.

"May gusto ka bang sabihin, selene?" napatingin ako kay dad at saglit lang rin ay tumingin siya sa akin at tinutok uli ang tingin sa pag dra drive.

"Ahhhhmmmm,dad..." nag aalinlangan pa rin ako. "Yung restaurant na kinainan natin... Kina kevin yon."

"ahhh, I see. Edi duon kayo nag dinner last time." napatango lang ako sa kanya.
"Nandon siya kanina.... Ipapakilala ko na sana siya sayo dad kaso...." nagpabitin muna ako nang sasabihin, sakto naman na nasa stop light kami kaya nakatingin sakin si dad. "Dumating din yung dad niya. Mukhang busy sila sa restaurant kaya baka sa susunod nalang."

"I understand, i guess next time he has already time." i nod on what dad said.

yeah.... next time....

PRE FINALS exam na bukas.... and as my routine... I need to clean all the mess first in the club room.

Habang nag wawalis ako ay nakita ko na nakabukas ang dslr na laging ginagamit. Bakit naman kasi nandito lang ito tsaka naka on pa din?

The picture I've seen on the camera is during the club week. Hindi ko pa nakikita ang mga camera shot ni axel that week kaya napag desisyonan ko na ituloy lang ang pag next nito.

Until nakita ko sa camera shot where in the TV screen in the booth. Nawala ang reaksyon ko sa mukha nang makita ang sarili ko duon at si Mr. Stranger Guy...

My hands are now trembling... The guy.... I know him even though he is on a blindfold. I. KNOW. HIM.

I feel a lot of emotion when i see him standing in front of the girl.. which is me. I didn't even notice that there are already tears coming from my eyes.

All this time Mr. Stranger Guy and Kevin is the same??!

MAHIGPIT kong hawak ang dslr habang naglalakad papunta ng mini arena. Ang mini arena lang ang tanging lugar na alam kong nanduon siya.

Pagka pasok ko sa entrance area ay nakita ko agad siya na umiinom. Mukhang katatapos lang ng practice nila.

Napabaling naman ng tingin ang ibang ka team mate niya sa akin nang malagpasan ko sila na para bang hindi ko sila nakita.

"Puwede ba tayong mag usap?" matigas na tanong ko sa kanya na kina angat ng tingin niya.

Agad naman siyang tumayo habang nag pupunas pa din ng pawis niya.

"May problema ba?" pagka tanong niya nuon ay iniharap ko na agad sa kanya ang dslr.

I saw how his face change when he look at it. Inalis ko na iyon sa harapan niya at tumingin agad ako sa kanya. Hinuhuli ko ang tingin niya pero hindi siya nakatingin sa akin.

"I-ikaw yung guy sa kiss booth, yung nag alaga sa akin sa hangover at owner ng coat?" pautal utal kong tanong sa kanya at buti nalang ay nakatingin na siya sa akin.

"What the hell is wrong by giving your fucking name, fucking number and even giving back your coat?" i can't avoid cursing because of the frustration.

Ang daming time na magkasama kami, sa mga oras na yon, never ba niya naisip na sabihin sa akin na siya yung lalaking matagal ko nang hinahanap.

"Don't you have any plan to tell me the truth? Or you just want to hide yourself forever?" i asks as I grip harder on the dslr that I am holding. I am just finding a support not to give all my frustration on him.

"I just want to thank and be close to you." his face softened by what i said. "Thank you and I like how you manage to be such a gentleman all through out as a Stranger Guy." i show my bitter smile on him.

Nag simula na akong tumalikod sa kanya habang nag sisimula na tumulo ang mga luha ko. I bowed down my head and aggressively wiped my tears...

Shit, I can't deny the fact that I am already falling to him...

Nakailang lakad palang ako ng maramdaman ko ang yakap niya sa likod ko. My shoulder start to shaked that make me cry more.

"D-don't walk away from me." i heard his shutter on his voice. He so freaking near me, I felt his heavy breath on my ears. "i hate seeing that, please... D-don't do that, my selene."

H-he called me.... The way he called me that night in kiss booth.

He released his back hug on me and turned me around to face him... He lifted my face to see him. I heard his little curse when he see me.

He immediately wiped my tears and stare at him... Kahit hindi pa niya sinasabi, I already feel it. He feels so sorry.

"I-I'm sorry. I didn't mean to hide on you." i suddenly look at his lips that is already trembling.

Kung kanina pa siya nauutal, edi kanina pa din nanginginig ang labi niya. ogosh!! He needs to calm down, baka maka apekto lang rin 'to sa condition niya.

"I n-never thought that you will find me." hindi yata ako naka focus sa sinasabi niya dahil kanina pa ako nakatingin sa mapupula niyang labi na nanginginig.

"You're okay?" i asks and he looks so confuse. "Your lips, kanina pa nanginginig" sabi ko na hanggang ngayon ay nakatingin pa din duon.

He looks away and distance himself on me but before he do that i have this argue in my mind that I need to kiss him to stop it from it's trembling.

I hold his nape and even tiptoe my feet to closer the distance of our lips. I closed my eyes when I already felt his lips.

My cheeks starting to heat up and i am freaking sure that my face is already so red.

It was supposed to be a smack only but I already felt that his kisses is already moving. Kaya mas lalo akong kinabahan dahil smack lang dapat!!!

Shit!!! Ako ang nag simula nito!!!! I already felt his Arms wrapped on my waist to get closer to him.

Pagkabitaw niya sa lips ko ay akala ko hanggang duon nalang pero nagulat ako nang sa kabilang side naman niya ako hinahalikan. omaygad!!! Kumuha lang ba siya ng hangin at hinalikan uli ako???!!

"KJ!!! Ano na bang minumukbang mo diyan???" napatigil kami parehas nang may narinig kaming pag tawag sa kanya pagka labas ng dug out.

Agad naman akong napabitaw dito sa isa at agad pumunta sa likuran niya dahil sa sobrang hiya na naramdaman ko

"Manahimik ka, Fitz Vera!" pag saway niya sa kaibigan niya. "Nahihiya ang girlfriend ko."

WHAT???! I even gaped my mouth because of what he say but at the end, I am just found my self smiling like it was the best thing I could ever hear in my entire life.

The Basketball Player and The Club PresidentWhere stories live. Discover now