The Basketball Player and The Club President

EPILOGUE

AFTER 3 YEARS.

It was a good choice talaga na hindi ako nag pediatric surgeon kung hindi mas doble pa ang pagod na nararamdaman ko ngayon.

Huling year ko na sa residency ko at next year ay mag te take na ako ng exam para maging isang ganap na pediatrician na ako.

Nag unat unat lang ako ng katawan ko dahil napagod ako sa pag lilibot ng wards kanina at ang dami ding bata na halos hindi mapakalma ng ibang doctor.

Pababa palang sana ako ng hagdan palabas ay nakita ko na sa di kalayuan si kj na nakasandal sa kotse niya habang nakatutok sa phone niya.

Maingat ako na pumunta sa gawi niya at sinunggaban agad siya ng yakap. Naramdaman ko pa siya kung paano siya natigilan pero sa huli ay naramdaman ko nalang rin ang pagyakap niya sa akin pabalik.

"How's your day, my Selene?" lalo ko lang hinigpitan ang pagyakap niya sa akin dahil sa tanong niya.

"Full Charge na ako." We both had a good laugh at what I said and I let go of my hug with him.

"You deserve rest so we'll go to Tanay."

"Huh?"

"We need to celebrate."

"Celebrate for us."

"I'm good we don't need to---"

"I got in. Kasama ako sa line up sa National Team." i gasped my mouth because of what he just said.

"Really?" hindi makapaniwalang tanong ko at tumango naman siya.

With a gentle tug, I drew him closer to me, eager to feel his lips on mine. As we kissed, I could sense the corners of his mouth curling up into a smile, and it only made me want to kiss him more. When we finally pulled away, I couldn't help but smile myself, my hands cupping his face as I gazed into his eyes.

"Ang galing mo kj!!!" masayang sabi ko. "I am very proud of you! Like very proud." I sneak up to him on tiptoes, eager to plant a sweet kiss on his cheeks. "Akalain mo yon, nasa National Team na ang boyfriend ko sa susunod na laban sa ibang bansa." nahahawa lang rin ako sa ngiti niya dahil sobra sobra na ang ngiti niya.

"Let's go now."

"Wait- bakit pa sa Tanay? Ang layo, gabing gabi na kj." pinanliitan ko pa siya ng mata dahil sa naiisip ko. "Bakit gusto mo lagi sa Tanay, ha?" nagkibit balikat lang siya sa pagtingin ko sa kanya. 

"Nothing... Lagi naman na tayong nanduon diba?" he's right, almost every months we're going there. I mean-- we do hiking before, we rent a villa, and visit their tourist spots.

Kinakabit na niya ang seat belt ko at napatigil lang siya malapit sa akin. He was staring at me habang nakatukod ang kamay niya sa bintana at head rest ng upuan ko.

"Sleep if you are tired."

"pero ikaw. Pagod ka din tingnan mo nga naka suot ka pa ng suit. Oh wait--" napatigil ako sa pagtingin ng necktie na suot niya dahil familiar ito.

"I keep it syempre galing sayo." hinawakan ko iyon at tiningnan ko ang embroided na ginawa ko dito dati.

Hindi ko alam kung gugustuhin ko bang matawa dahil sa sobrang pangit ng pag gagawa ko o maiinis ako dahil nakita ko pa ito ngayon.

"Eto pa talaga ang sinuot mo na necktie habang kasama ka sa meeting ng national team." tiningala ko siya.

"My Lucky Charm." halos mapairap ako dahil sa sinabi niya.