Harry Potter's Sister - Facing Fears ~DUTCH~

HOOFDSTUK 17

Ik had nooit gedacht dat ik dit zou kunnen zeggen, maar ik geloof Snape. Ik geloof dat hij daadwerkelijk aan de goede kant staat. Hij heeft me alles uitgelegd, vanaf het moment dat hij Dumbledore om hulp vroeg om mijn moeders leven te sparen. Hoewel hij me ook dingen heeft verteld waar ik het absoluut niet mee eens ben, geloof ik hem wel en weet ik zeker dat Snape aan mijn kant staat. In elk ander scenario had ik Snape waarschijnlijk alsnog pijn willen doen voor alles dat hij mij en mijn vrienden heeft aangedaan, maar omdat ik er anders alleen voor sta tussen de Dooddoeners, heb ik besloten om mijn haat naar Snape voor nu voor mezelf te houden.

"Wat is je plan? Wil je ontsnappen?" vraagt Snape.

Ik denk er nog even over na. Tot nu toe heb ik eigenlijk geen duidelijk plan gehad, ik heb gewoon gedaan wat er in me op kwam en wat op het moment zelf het beste leek. Maar ik denk dat ik onbewust toch een soort van strategie heb gemaakt. "Ik wil zijn vertrouwen winnen," zeg ik, doelend op Voldemort, met hartkloppingen in mijn keel. Om het hardop te zeggen maakt het echt. Het zorgt ervoor dat ik niet terug kan gaan. "Hij moet denken dat ik zijn hulp nodig heb om mijn magie onder controle te krijgen. Om mensen uit de dood te halen. Zodra hij gelooft dat ik daar serieus in ben, zal hij hopelijk meer tijd en moeite in mij steken. Misschien kan ik erachter komen-" ik wil Snape bijna vertellen over de Horcruxes. Ik hoop namelijk erachter te komen welke Horcruxes Voldemort nog meer heeft gemaakt, zodat ik die informatie op de een of andere manier aan Harry, Hermione en Ron door kan geven. Maar zelfs de Order weet niet op welke missie wij met zijn vieren waren, dus ik ga het zeker niet aan Snape vertellen. Hij mag dan misschien wel aan onze kant staan, maar hij bevindt zich nog steeds tussen de Dooddoeners. "Misschien kan ik achter dingen komen die Harry kunnen helpen met... met zijn missie."

"En hoe wil je dat doen? Denk je dat de Heer zomaar zijn geheimen prijs zal geven aan het zusje van zijn grootste aardsvijand?"

Natuurlijk niet. Maar ik moet toch hoop houden? "Ik ben hier nog geen eens een dag, geef me even wat tijd om het plan uit te werken."

"Dan zou ik maar snel zijn, als ik jou was," zegt Snape. "De Heer heeft niet zoveel geduld."

"Bedankt voor de hulp," reageer ik, enigszins sarcastisch. Alsof ik nog niet bang en gestressed genoeg was, moet mijn oude toverdrankprofessor er nog een schepje bovenop doen. "Als je het niet erg vind zou ik nu graag naar mijn kamer willen gaan."

Snape lijkt nog iets te willen zeggen, maar bedenkt zich toch. Zwijgend brengt hij me naar een grote kamer, die ik de komende tijd mijn thuis moet gaan noemen. Onderweg komen we enkele Dooddoeners tegen. Ze kijken Snape allemaal met een soort ontzag en angst aan, en gek genoeg delen ze die blik ook met mij.

"Wees niet zo dom om contact te zoeken met iemand buiten dit huis," zegt Snape tegen me voordat hij zijn eigen weg gaat. "De Heer heeft, zonder dat je het door hebt gehad, al genoeg bezweringen over je uitgesproken waardoor hij al je stappen zal kunnen volgen." Hij draait zich om, maar voordat hij daadwerkelijk weggaat, kijkt hij nog een keer over zijn schouder. "Wees voorzichtig, Maaike."

Zodra Snape de deur van mijn slaapkamer dicht laat vallen, ga ik als verlamd op mijn bed zitten. Ik staar naar de donkerbruine muur voor me, terwijl ik alle informatie en indrukken van vandaag op me in laat werken.

Niet alleen weet ik nu waar Voldemort zich bevindt en hoe het met hem gaat, maar ik weet ook dat Snape niet helemaal uit vrije wil Dumbledore vermoord heeft. Hij deed het voor Dumbledore, maar ook om Alec te beschermen.

Er gaat een steek door mijn hart heen bij de gedachte aan Alec. Ik ben in tijden niet meer zo dicht bij hem geweest als op dit moment. Ik bevind me in hetzelfde huis als hem – zijn huis. Ik had me nooit voorgesteld dat ik zijn huis op deze manier zou leren kennen. Hij kan me geen rondleiding geven of vertellen over zijn herinneringen hier, aangezien hij geen herinneringen meer aan mij heeft.