Benim Tatlı Lokumum💋💋

4

Size bir uyarıda bulunmak istiyorum benim hikayemde taciz sahneleri olmayacak.Çünkü ben öyle sahneler yazmak istemiyorum ve iftira olduğunu biliyorum.Mehmet yine sürgüne gidecek ama başka şekilde.

Mehmed'i düşünüyordum. Neden beni görmezden geliyordu.Halbuki eskiden böyle değildi.Çok nazik bir çocuktu.Bu konuya o kadar kafam takıldı ki düşünmekten uyuyakalmışım.Sabah kalkınca kafamı toparlayabilmek için gizli yere gittim. Ne zaman buraya gelsem içim huzurla dolar çocukluk anılarımı hatırlayarak mutlu olurdum. Bu yaklaşık 5 yıldır böyleydi ne zaman mutsuz olsam buraya gelir anılarımı düşünür ve kimseye görünmeden buradan tekrar giderdim. Sonuçta gizli yerin açığa çıkmasını istemezdim. Resim yapmaya başladım. Ne zaman sinirlensem içimi dökmem gerekirse resim yapardım. Resme o kadar daldım ki sabah dersimin olduğunu unuttum.Mustafa hocanın sözleri geldi aklıma.

-Kızların eğitimi sana bağlı başarılı bir öğrenci gibi davran ve bir daha gecikme.

Eğer gecikirsem bayağı bir azar işitecektim.Mecburen huzurlu saatlerime veda ederek sınıfa doğru yol aldım.

Sınıfa girdiğimde tüm öğrenciler oradaydı ama hoca henüz gelmemişti. Nuray'ı gördüğüm gibi gidip yanına oturdum.Sınıfın ortasında Mehmed duruyordu.

Fakat bir süre sonra Mehmed ve Vlad derin bir tartışma yaşadı.Ve kavga için birbirlerinin üzerine yürümeye başladılar eğer müdahale etmesem Mehmed ve Vlad bu durumdan çok kötü etkilenecekti.Bu yüzden araya girdim. Mehmed çekil önümden diye bağırınca aşırı sinirlendim ve kolundan hızlıca çekerek sınıftan çıkardım.Afallamıştı.

-Hey ne yapıyorsun nereye götürüyorsun beni sana diyorum Lale!!

-Bir şey yapmıyorum.Sakinleşmen için dışarı çıkarıyorum seni.Yoksa hem kendine hem de Vlada zarar vereceksin.

-Ooo iki günde arkadaş olmuşsun bu yabaniyle bakıyorum.Tanıştığın tüm iki günlük erkeklerle hemen arkadaş mı oluyorsun sen Lale!!

-SAÇMALAMA İSTİYORSAN MEHMED!!

-Ne bağırıyorsun be!Neyse konuyu dağıtmayalım.Bundan sonra bana karışmayacaksın.Ben kiminle kavga etmek istiyorsam ederim.Bu seni ilgilendirmez.Ben bir şehzadeyim.Haddini bil!!

Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.Bana hiç böyle kırıcı konuşmamıştı.

-O zaman bundan sonra istediğinizi yapabilirsiniz şehzadem.

-Hah şöyle haddini bil,dedikten sonra sınıfa doğru yürümeye başladı.Ne kadar da çok değişmişti.O böyle kırıcı bir insan değildi.

-Değişmişsin.

Dedikten sonra duraksamış başını hafifçe yana yatırarak

-Şartlar böyle gerektirdi

Diye cevap verip yoluna devam etmişti.

Bundan sonra bana böyle davranmasına izin vermeyecektim.Ayaklarıma kapansa bile affetmeyecektim onu.

Günler geçip gidiyordu.Yaklaşık bir ay sonra Sultan Murad amcam iktidarı bıraktığını ve tahta Mehmed'in geçtiğini açıkladı.Herkes için çok kötü bir haberdi fakat bir şart koşmuştu.Kendisinin yaptığı yenilikler asla değiştirilmeyecekti.

Mehmed için bu durum o kadar da önemli değildi.Onun tek amacı iktidar arzusuydu.Tahtta olmak ona yeterdi.

Mehmed'in tahtta kalışı 3 ay sürdü.Tek yaptığı herkese padişah olduğunu söyleyip böbürlenmekti.

Fakat bir konu beni çok şaşırtıyordu.Mehmed asla eğlence tertip etmiyordu.Normalde padişahlar eğlence tertip eder ve beğendiği cariyeyi yanına çağırırdı fakat Mehmed eğlence tertip etmek şöyle dursun herhangi bir cariyeye göz ucuyla bile bakmıyordu. Artık onu düşünmek istemiyordum. Bu yüzden dışarı çıkıp gezmeye karar verdim. Ahırların önünde gürültü ve kalabalığın sesini duyunca merak ettim ne olduğunu görmeye gittim ve askerlerin esir alınmış insanları konvoy altında götürdüklerini gördüm.O insanlar son derece yıpranmış ve yorgun haldeydi aralarında hem genç hem yaşlı vardı birçoğu yaralıydı.Yüzlerine baktım ne kadar çaresiz olduklarını anlayınca yüreği sızladı.Konvoy,mahkumları ahırların önünde durdurdu.Askerler onları götürecekleri yere karar veriyorlardı gidecek yerleri yoktu bu yüzden Sultan'ın emrini bekliyorlardı.