Benim Tatlı Lokumum💋💋

26

-Beni daireme götür.Burada kalmak istemiyorum.

Beni kucaklayıp dairemize doğru yürümeye başladı.Kısa bir süre önce buradan üç kişi olarak geçmiştik.Şimdi ise iki...Mehmed donuk bir yüz ifadesiyle karşıya bakıyordu.Beni hamama getirip elbisemi çıkarttıktan sonra beni yıkamaya başladı.Vücudumdaki kanı sabunla yıkadıkça hıçkıra hıçkıra ağlıyor ben ise sadece ona bakıyordum.Beni yıkadıktan sonra giydirip yatağa bıraktı.Sonra da öylece çıktı gitti.

1 Ay Sonra

Her sabah yaptığım gibi kalkıp bir fidan dikiyordum bahçeye.

-Bir aydır kimseyle konuşmuyor Zara.

-Bir şey de yemiyor Şahi Hatun.Gerçi nasıl yesin ki...

- İyi bile dayandı.

- Şehzade Mehmed ile konuştular mı hiç?

-Hayır Zara.Birbirlerini görmek dahi istemiyorlar.

-Bu soğukta ölür mü fidanım?Hayır ölmez.Ölmeyecek.Ben ona çok iyi bakacağım.Tek ihtiyacı olan korunmak.Soğuktan değil ama acıdan,ızdıraptan.Büyüyecek önce ağaç olacak sonra umut.

-Lale hadi içeri girelim yavrum.Üşüyeceksin.

-Zannetmem.Giydiklerim bile fazla geliyor.

-Lale kızım yapma.

Cevap vermeyip fidanıma baktım.

Mehmedin Anlatımıyla

Laleyi öyle yerde gördüğüm vakit hissettiğim tek şey korkuydu.Kaybetme korkusu...Belki yanına daha çabuk gelseydim veya yanımda götürseydim olmazdı öyle bir şey değil mi?Suçluydum bakamıyordum Lalenin yüzüne.İkimizinde birbirine çok ihtiyacı vardı lakin birbirimizin yüzüne dahi bakmak istemiyorduk.Bağıra bağıra ağlamak istiyordum ama içimden konuşmak dahi gelmiyordu.Hekim kadının bebeğimizin melek olup gittiğini söylerken söylediği sözler halâ kulağımda."Lale Sultanımız düşük yaptılar şehzadem."Ne yaparsam yapayım unutamıyordum.Kapı çaldı.

-Gir!

-Şehzadem size Lale hakkında konuşmak isterim.

-Laleye bir şey mi oldu?

-Hayır bir şey olmadı.Haddim olmayarak söylüyorum ki onun size çok ihtiyacı var.Lütfen yanına gidin.Lale iyi değil.

-Ben de değilim.

-Bir sesinizi duysa belki iyi gelir.Kaçmayın birbirinizden.

- Tamam gidelim.

-Kızım Lale,Mehmed burada aç kapıyı.Ben gidiyorum rahat rahat konuşun.

Lalenin Anlatımıyla

Kalkıp kapıya ilerledim.Kapıyı açmadan

- Mehmed.

Susuyor cevap vermiyordu.

-Orada mısın Mehmed?

Hıçkırık sesi duyuldu sonra da çekip gitti.Ben de diz çöküp sadece kapıya baktım.

Öylece oturup duvara bakıyordum.İçeri Şahi annem girdi.

-Nasılsın kızım?

-Annemi özledim.

Gelip yanıma oturdu.

-Canım acımıyor.Çünkü bu acı benim hissedemeyeceğim kadar büyük Şahi anne.