67

70 5 18
                                    

...

Bugün gebeliğimin dördüncü ayındayım.Bir ağrıyla uyandım.Uyandığımda seni yanımda görmeyi o kadar çok istedim ki...Yanımda olmanı nasıl diledim bir bilsen.Çok tuhaf bütün öfkeme rağmen o anlarda bir tek senin yanında olmayı hayal ettim.Seni düşünmek bana güç verdi.Bir tek senin hayalin bu acının içinde bana iyi geldi.Elimi tutuyordun...Bugün neden yanımda olmadığını sorguladım ağlayarak.Kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim.İlk kez bugün yokluğunda canım daha çok acıdı.Hayalinden fazlasını istedim.Eğer bir dilek hakkım olsaydı seni dilerdim.Elin elimde olsaydı bütün acıların üstesinden gelebilirmişim gibi.

Kara Sevda dizisinde hüzünlendiğim bir sahne.Şu an yazdığım bölüme uygun düştüğünü fark ettim.

...

Bugün karnıma uzandığın vakit bebeğimiz tekme attı.Seni hissetmiş olmalı.O kadar mutlu oldun ki tekme attığında.Kahkaha attın uzun süre.Ve ben senin gülüşüne bir kez daha aşık oldum.

Ağlayarak günlüğü okudum.Ben de yanında olmayı çok isterdim lakin geç değildi.Bundan sonra yanında olabilirdim.

-NİGAR HATUN!!!NİGAR HATUN!!

Hızla gelip önümde eğildi.

-Buyrun hünkarım.

-Gevhere bak.

-Emredersiniz hünkarım.

Hızla saraydan çıkıp ormana doğru gittim.

-Buradan sonrasında gelmeyin.

-Ama hün-

-Gelmenize lüzum yok!!!

Onların beni takip etmediğinden emin olduktan sonra koşarak gittim gizli yerimize.O kadar heyecanlıydım ki ona da bebeğimize de kavuşacaktım.Eksik parçalarım tamamlanacaktı.Nefesime kavuşacaktım.Neşeme,kaderime, hatunuma,Laleme kavuşacaktım.Koşarak içeri girdiğimde irkilmiş bağırmıştı.

-Korktum ya neden öyle giriyorsunuz?...Ne oldu nefes nefese kalmışsınız...Gevhere mi bir şey oldu?!!

- Hayır kızımızda bir şey yok.

-Eee ne var o zaman?

Lalenin Anlatımıyla

Mehmedin içeri böyle girme sebebini merak ediyordum ta ki elindeki günlüğü havaya kaldırıncaya kadar...

- Siz nasıl benim eşyalarıma dokunabilirsiniz?!!

Ayağa kalkıp yanına geçtim.Günlüğü almaya çalıştığım için elini havaya kaldırmıştı.Aramızdaki boy farkı yüzünden almam imkansızdı.Bu yüzden uğraşmayıp yatağa oturdum.

-Hemen pes ettiniz bakıyorum.

-Dev gibisiniz nasıl alayım?Üstüne üstlük gebeyim bir de.

Kendimi geriye atıp yatağa uzandım.

- Size bir kez soracağım.O bebek benim de mi bebeğim?

Elindeki günlükte her şey yazıyordu.İnkar etmeye gerek yoktu.

- Evet bizim bebeğimiz.Ben sizin aksinize sözümü tuttum.Başkasına gözüm bile kaymadı.

O da yanıma uzanınca zorlukla doğruldum.

Benim Tatlı Lokumum💋💋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin