Keyifli okumalar bol bol yorumlarınızı bekliyorum ❤️
Alican'dan:
Tolga'nin kulübünden çıktıktan sonra hemen hemen herkes kendi evlerine dağıldığında ben ve Kerem taksiye binip yarışmacılar olarak kaldığımız MasterChef erkekler evine döndük.
Çünkü ikimiz de İstanbul dışında yaşıyorduk. Kerem ailesiyle İzmir'de yaşarken benim de ailem Adana'da yaşıyordu. İş güç dışında çoğu zaman ben de Adana'da yaşıyordum. İş için İstanbul'a geldiğimde ise Yasin'in evinde kalıyordum.
Taksiden inip eve girdiğimizde Kerem aşırı yorgun olduğunu söyleyerek odasına çıktı. Ben de etrafta bakındım ancak görmeyi umduğum kişiyi göremedim.
Barbaros henüz eve dönmemişti.
Salonda oturup onu beklemeye başladım. Zaman geçsin diye de TV açmıştım. MasterChef yayınlanan bölümleri izlemeye koyuldum.
Yarım saat kadar böyle devam ettikten sonra anahtar sesi geldi. Barbaros'un geldiğini tahmin ettiğim için koridorda çıktım karşılamak için.
Anahtarı zar zor çevirip açabilmişti kapıyı.
İçeri adımını atar atmaz beni gördüğüne şaşırmıştı. İçtiği biranın kokusu anında içeriyi sarmıştı.
"Ali? Yasin'de kalmayacak mıydın? Dönmüşsün eve"
"Evet, sonradan vazgeçtim çünkü seninle konuşmam gereken şeyler olduğunu düşündüm"
Alnını sıvazlayarak konuştu. "Yarın konuşsak olur mu? Bugün çok yorucu bir gündü. Kendimi pek iyi hissetmiyorum uykum var"
"Ben de kendimi iyi hissetmiyorum Barbaros" dediğimde bu defa az önceki umursamaz tavırlarının aksine endişeli bir şekilde yaklaştı bana.
"Noldu? İyi misin Alican? Atakların mı başladı?"
"Hayır" dedim kafamı iki yana sallayarak. "Sadece çok zor bir geceydi benim için"
Endişeli bir şekilde tuttu kolumu. "Tamam gel salona geçelim anlat bana. Sergen mı bulaştı sana ben yokken noldu? Zor olan ne?"
Salona girdiğimizde koltuğa oturdum ve onun da yanıma oturmasıyla ona çevirdim bakışlarımı.
"Zor olan ne biliyor musun? benim sana ihtiyacım var ve bununla savaşıyorum Barbaros "
dedikten sonra ayağa kalkıp koltukta oturan Barbaros'a doğru konuşmaya devam ettim.
"Aramanı çok bekledim, iyi misin demeni çok bekledim, beni herkesten önemli tutmanı çok bekledim. Seni çok bekledim ya..." çenem titremeye başladığında sakin olmaya çabaladım.
"Yanıma gelmeni çok istedim, çok bekledim Barbaros. Saatlerce bekledim. Gözüm hep kapıda, telefondaydı. Her an telefon çalacak, kapıdan gireceksin diye bekledim"
" Benim de bir düzenim , dostlarım bir çevrem var. Görüşmeye devam ettiğim insanlar var. Tek arkadaşım sen değilsin sonuçta"
"Sikeyim böyle arkadaşlığı ya! Böyle yapacaksan arkadaşlığını da istemiyorum senin"
Sözlerime sinir olmuş olacak ki oturduğu yerden kalkıp karşımda dikildi, kaşlarını çattı.
"Benden ne istiyorsun oğlum?!"
