Dolden ေတြရဲ႕ သက္တမ္း ကသတ္မွတ္ထားတာမရွိေပ အသက္ကို
လိုသလိုဆြဲဆန္႔လို႔ရသလို ရပ္တန္႔ လို႔လည္းရသည္
လူသားေတြနဲ႔မတူတာက နီရဲေနေသာ မ်က္လုံးရယ္ အနည္းငယ္ ခြၽန္ထြက္ေနတဲ့ သြားစြယ္ ရယ္ မွန္ေပၚမေပၚတာရယ္ပင္
တျခားေတြကေတာ့ တူစၿမဲပင္
အခု ဂြၽန္ဒရစ္တို႔ ေရာက္တာ ပထမဆုံးရက္မို႔ အနည္းငယ္အခက္ေတြ႕ေနသည္
Condo ကိုေရာက္ၿပီး ညေန ပိုင္းမွာ သခင္ ေလးေခၚတာေၾကာင့္ ဂြၽန္တစ္ေယာက္ သခင္ေလးအခန္းထဲကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္
"ဂြၽန္ မင္း မမေလး ကို ဖုန္းေခၚလိုက္.."
"ဟင္ ဖုန္း... ဟူတ္ဟုတ္.."
ဂြၽန္လည္း ထည့္လာေပးတဲ့ ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး ဖြင့္ၿပီး ဖုန္းကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနကာ
"ဟို သခင္ေလး .. ဖုန္းက ဘယ္လိုသုံးရတာလဲဟင္?"
"က်စ္ ဒါေလးေတာင္ မသုံးတက္ဘူးလာ ေစာက္ အ... ေပးလာ ဖုန္းကို.."
"...."
ဂြၽန္ဒရစ္လည္း ဖုန္းကို ယူၿပီး ၾကည့္ေနလိုက္သည္
ဒရစ္ဂ်ိဳးနက္ သခင္ႀကီးေျပာျပထားတုန္းက ေသခ်ာစိတ္ပါပါနဲ႔မၾကည့္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူလည္းမလုပ္တက္ေပ
သိူ့ေသာ္ ...
"အဟမ္း.. ဖုန္းက ၾကည့္ရတာ ေၾကာင္ ေနတယ္ထင္တယ္ ထားလိုက္ ငါကိုယ္တိုင္ပဲ သြားၾကည့္လိုက္မယ္...
ေရာ့ျပန္ယူထား ဖုန္းစုတ္.."
ဆိုၿပီး ဂြၽန္ ဆီကို ဖုန္းလွမ္းပစ္ေပးလာသည္
" အဲ့ဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲဗ်ာ.."
"ေန ဒီမွာပဲ ေစာင့္ ငါျပန္လာခဲ့မယ္.."
"ေနဦးေလ မမေလး ေနတဲ့ေနရာ သိလို႔လာ.."
ထိုခ်ိန္မွ ဂြၽန္ဒရစ္ လည္း သူ့ညီမေနတဲ့ ေနရာကို မသိမွန္းသတိရသြားသည္
သိူ့ေသာ္
" မင္းေစာက္ရစ္ကို ရွည္တယ္ ငါသိလို႔ သြားတာေပါ႔ က်စ္..
သြားမင္းအခန္းမင္းျပန္.."
"ဟင္ သခင္ေလးေျပာေတာ့ ဒီမွာ ေစာင့္ေနဆို.."
ဂြၽန္ဒရစ္လည္း သူ့စကားနဲ႔သူပတ္ကာ
